احترام و تکریم والدین در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

 
خط ۱۶: خط ۱۶:


== [[ضرورت]] [[تولی]] به [[ولایت]] ==
== [[ضرورت]] [[تولی]] به [[ولایت]] ==
[[سیر]] برهان با تحلیل واژه والد و [[اثبات]] [[صدق]] آن بر اساس قیاس [[اولویت]] در والدین [[روحانی]] است. صورت برهان را می‌توانیم به این ترتیب بیان کنیم: اولاً، اگر شکر والدین [[جسمانی]] واجب است، به طریق اولی، شکر والدین روحانی اوجب است.
[[سیر]] برهان با تحلیل واژه والد و [[اثبات]] [[صدق]] آن بر اساس قیاس اولویت در والدین [[روحانی]] است. صورت برهان را می‌توانیم به این ترتیب بیان کنیم: اولاً، اگر شکر والدین جسمانی واجب است، به طریق اولی، شکر والدین روحانی اوجب است.


ثانیاً، بنابر [[آیه]] مورد [[استدلال]]، شکر والدین جسمانی مانند شکر [[پروردگار]] واجب است: {{متن قرآن|وَوَصَّيْنَا الْإِنْسَانَ بِوَالِدَيْهِ... أَنِ اشْكُرْ لِي وَلِوَالِدَيْكَ إِلَيَّ الْمَصِيرُ}}.
ثانیاً، بنابر [[آیه]] مورد [[استدلال]]، شکر والدین جسمانی مانند شکر [[پروردگار]] واجب است: {{متن قرآن|وَوَصَّيْنَا الْإِنْسَانَ بِوَالِدَيْهِ... أَنِ اشْكُرْ لِي وَلِوَالِدَيْكَ إِلَيَّ الْمَصِيرُ}}.
خط ۲۳: خط ۲۳:
از سوی دیگر، بنابر [[روایات]] وارده، مصداق کامل معلمین ربانی و والدین روحانی برای [[امت اسلام]]، [[رسول خدا]] {{صل}} و [[ائمه اطهار]] {{عم}} هستند؛ پس [[شکر نعمت]] وجود آنان از اوجب [[واجبات]] [[دینی]] است.
از سوی دیگر، بنابر [[روایات]] وارده، مصداق کامل معلمین ربانی و والدین روحانی برای [[امت اسلام]]، [[رسول خدا]] {{صل}} و [[ائمه اطهار]] {{عم}} هستند؛ پس [[شکر نعمت]] وجود آنان از اوجب [[واجبات]] [[دینی]] است.


می‌دانیم که شکر نعمت، یعنی استفاده صحیح و در جهت [[رضایت]] صاحب نعمت؛ همچنین در [[آیه شریفه]]، شکر از والدین در ردیف شکر از خداوند بیان شده و [[شکر الهی]] یعنی تولی به [[ولایت پروردگار]]. با این توضیحات می‌توان گفت که شکر [[نعمت امام]]، تولی به [[ولایت ائمه]] [[هدی]] {{عم}} در ردیف تولی به [[ولایت خداوند]] است<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۶ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۶]]، ص ۴۷۱.</ref>.
می‌دانیم که شکر نعمت، یعنی استفاده صحیح و در جهت [[رضایت]] صاحب نعمت؛ همچنین در [[آیه شریفه]]، شکر از والدین در ردیف شکر از خداوند بیان شده و [[شکر الهی]] یعنی تولی به [[ولایت پروردگار]]. با این توضیحات می‌توان گفت که شکر نعمت امام، تولی به ولایت ائمه [[هدی]] {{عم}} در ردیف تولی به [[ولایت خداوند]] است<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۶ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۶]]، ص ۴۷۱.</ref>.


== [[ضرورت وجود دائمی امام]] در میان [[امت]] ==
== [[ضرورت وجود دائمی امام]] در میان [[امت]] ==
۱۱۴٬۰۴۷

ویرایش