سیره حکومتی امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۳۴: خط ۱۳۴:
[[ابوالجارود]] گوید: [[امام باقر]]{{ع}} در ذیل [[آیه]] {{متن قرآن|الَّذِينَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ وَلِلَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ}}<ref>«(همان) کسانی که اگر آنان را در زمین توانمندی دهیم نماز بر پا می‌دارند و زکات می‌پردازند و به کار شایسته فرمان می‌دهند و از کار ناپسند باز می‌دارند و پایان کارها با خداوند است» سوره حج، آیه ۴۱.</ref> فرمود: "این آیه تا آخر در [[شأن]] [[آل پیامبر]]{{صل}} نازل شده است و [[حضرت مهدی]]{{ع}} و اصحابش که خداوند آنان را مالک و [[حاکم]] بر شرق و غرب جهان خواهد نمود و [[دین]] را به وسیله او بر تمام ادیان پیروز می‌نماید و [[باطل]] و دین‌های ساختگی را به [[همت]] او و یارانش از میان بر می‌دارد، چنانچه پیش از ظهور او [[سفاهت]] و [[نادانی]] پرده بر روی [[حق]] و [[حقیقت]] کشیده است؛ به طوری [[عدالت]] گسترش می‌یابد که اثری از [[ظلم]] باقی نمی‌ماند"<ref>{{متن حدیث|وَ هَذِهِ الْآيَةُ لِآلِ مُحَمَّدٍ{{صل}} إِلَى آخِرِ الْآيَةِ- وَ الْمَهْدِيُّ وَ أَصْحَابُهُ يُمَلِّكُهُمُ اللَّهُ مَشَارِقَ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبَهَا- وَ يُظْهِرُ الدِّينَ- وَ يُمِيتُ اللَّهُ بِهِ وَ أَصْحَابِهِ الْبِدَعَ الْبَاطِلَ- كَمَا أَمَاتَ السَّفَهُ الْحَقَّ حَتَّى لَا يُرَى أَثَرٌ لِلظُّلْمِ‌}}؛ تفسیر قمی، ج۱، ص۸۷؛ تفسیر نورالثقلین، ج۳، ص۵۰۶.</ref>.
[[ابوالجارود]] گوید: [[امام باقر]]{{ع}} در ذیل [[آیه]] {{متن قرآن|الَّذِينَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ وَلِلَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ}}<ref>«(همان) کسانی که اگر آنان را در زمین توانمندی دهیم نماز بر پا می‌دارند و زکات می‌پردازند و به کار شایسته فرمان می‌دهند و از کار ناپسند باز می‌دارند و پایان کارها با خداوند است» سوره حج، آیه ۴۱.</ref> فرمود: "این آیه تا آخر در [[شأن]] [[آل پیامبر]]{{صل}} نازل شده است و [[حضرت مهدی]]{{ع}} و اصحابش که خداوند آنان را مالک و [[حاکم]] بر شرق و غرب جهان خواهد نمود و [[دین]] را به وسیله او بر تمام ادیان پیروز می‌نماید و [[باطل]] و دین‌های ساختگی را به [[همت]] او و یارانش از میان بر می‌دارد، چنانچه پیش از ظهور او [[سفاهت]] و [[نادانی]] پرده بر روی [[حق]] و [[حقیقت]] کشیده است؛ به طوری [[عدالت]] گسترش می‌یابد که اثری از [[ظلم]] باقی نمی‌ماند"<ref>{{متن حدیث|وَ هَذِهِ الْآيَةُ لِآلِ مُحَمَّدٍ{{صل}} إِلَى آخِرِ الْآيَةِ- وَ الْمَهْدِيُّ وَ أَصْحَابُهُ يُمَلِّكُهُمُ اللَّهُ مَشَارِقَ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبَهَا- وَ يُظْهِرُ الدِّينَ- وَ يُمِيتُ اللَّهُ بِهِ وَ أَصْحَابِهِ الْبِدَعَ الْبَاطِلَ- كَمَا أَمَاتَ السَّفَهُ الْحَقَّ حَتَّى لَا يُرَى أَثَرٌ لِلظُّلْمِ‌}}؛ تفسیر قمی، ج۱، ص۸۷؛ تفسیر نورالثقلین، ج۳، ص۵۰۶.</ref>.


[[محمد بن مسلم]] از امام باقر{{ع}} نقل کرده که آن حضرت فرمود: "[[قائم]] ما منصور به [[رعب]] است و مؤیّد به نصر، [[زمین]] برای او درنوردیده شود و گنج‌های خود را ظاهر سازد، و سلطنتش شرق و غرب عالم را فرا گیرد و [[خدای تعالی]] به واسطه او دینش را بر همه [[ادیان]] چیره گرداند، گر چه [[مشرکان]] را ناخوش آید"<ref>{{متن حدیث|الْقَائِمُ مِنَّا مَنْصُورٌ بِالرُّعْبِ مُؤَيَّدٌ بِالنَّصْرِ تُطْوَى لَهُ الْأَرْضُ وَ تَظْهَرُ لَهُ الْكُنُوزُ يَبْلُغُ سُلْطَانُهُ الْمَشْرِقَ وَ الْمَغْرِبَ وَ يُظْهِرُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ دَيْنَهُ {{متن قرآن|عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ}}؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ص۳۳۱؛ بحارالانوار، ج۵۲، ص۱۹۱.</ref>.
[[محمد بن مسلم]] از امام باقر{{ع}} نقل کرده که آن حضرت فرمود: "[[قائم]] ما منصور به [[رعب]] است و مؤیّد به نصر، [[زمین]] برای او درنوردیده شود و گنج‌های خود را ظاهر سازد، و سلطنتش شرق و غرب عالم را فرا گیرد و [[خدای تعالی]] به واسطه او دینش را بر همه [[ادیان]] چیره گرداند، گر چه [[مشرکان]] را ناخوش آید"<ref>{{متن حدیث|الْقَائِمُ مِنَّا مَنْصُورٌ بِالرُّعْبِ مُؤَيَّدٌ بِالنَّصْرِ تُطْوَى لَهُ الْأَرْضُ وَ تَظْهَرُ لَهُ الْكُنُوزُ يَبْلُغُ سُلْطَانُهُ الْمَشْرِقَ وَ الْمَغْرِبَ وَ يُظْهِرُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ دَيْنَهُ {{متن قرآن|عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ}}}}؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ص۳۳۱؛ بحارالانوار، ج۵۲، ص۱۹۱.</ref>.


[[ابوبصیر]] گوید: محضر [[امام صادق]]{{ع}} عرض کردم: "ای فرزند [[رسول خدا]]{{صل}} آیا [[قائم]] از شما [[اهل بیت]] است؟ فرمود: ای [[ابو بصیر]] او پنجمین فرزند پسرم [[موسی]] ([[امام کاظم]]{{ع}} و فرزند [[بانوی کنیزان]] عالم است غیبتش چندان طولانی گردد که [[اهل باطل]] دچار تردید شوند. سپس [[خداوند]] او را ظاهر کند و شرق و غرب [[جهان]] را به دست او بگشاید"<ref>{{متن حدیث|فَقُلْتُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ وَ مَنِ الْقَائِمُ مِنْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ فَقَالَ يَا أَبَا بَصِيرٍ هُوَ الْخَامِسُ مِنْ وُلْدِ ابْنِي مُوسَى ذَلِكَ ابْنُ سَيِّدَةِ الْإِمَاءِ يَغِيبُ غَيْبَةً يَرْتَابُ فِيهَا الْمُبْطِلُونَ ثُمَّ يُظْهِرُهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فَيَفْتَحُ اللَّهُ عَلَى يَدِهِ مَشَارِقَ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبَهَا}}؛ بحارالانوار، ج۵۱، ص۱۴۶.</ref>.
[[ابوبصیر]] گوید: محضر [[امام صادق]]{{ع}} عرض کردم: "ای فرزند [[رسول خدا]]{{صل}} آیا [[قائم]] از شما [[اهل بیت]] است؟ فرمود: ای [[ابو بصیر]] او پنجمین فرزند پسرم [[موسی]] ([[امام کاظم]]{{ع}} و فرزند [[بانوی کنیزان]] عالم است غیبتش چندان طولانی گردد که [[اهل باطل]] دچار تردید شوند. سپس [[خداوند]] او را ظاهر کند و شرق و غرب [[جهان]] را به دست او بگشاید"<ref>{{متن حدیث|فَقُلْتُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ وَ مَنِ الْقَائِمُ مِنْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ فَقَالَ يَا أَبَا بَصِيرٍ هُوَ الْخَامِسُ مِنْ وُلْدِ ابْنِي مُوسَى ذَلِكَ ابْنُ سَيِّدَةِ الْإِمَاءِ يَغِيبُ غَيْبَةً يَرْتَابُ فِيهَا الْمُبْطِلُونَ ثُمَّ يُظْهِرُهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فَيَفْتَحُ اللَّهُ عَلَى يَدِهِ مَشَارِقَ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبَهَا}}؛ بحارالانوار، ج۵۱، ص۱۴۶.</ref>.
۱۱۵٬۸۵۴

ویرایش