سیره نظامی امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[امام مهدی]] {{ع}} در برخورد با دشمنان دین، [[قاطع]] و سازش‌ناپذیر است و در [[اجرای حدود]] و [[احکام]] الهی و [[مبارزه با ستمگران]]، چشم پوشی و مسامحه‌ای در راه و روش او نیست. نیز از ملامت ملامتگران نمی‌هراسد، از هیچ مقام و قدرتی نمی‌ترسد و بدون هیچ‌گونه ملاحظه‌ای [[تبهکاران]] را [[کیفر]] می‌کند و [[صالحان]] [[زاهد]] و [[ساده‌زیست]] و بی‌آلایش را در مصادر امور می‌گمارد.

امام مهدی {{ع}} با دو گروه، برخورد قهرآمیز و انعطاف‌ناپذیر دارد؛ یکی معاندان لجوج که بدون دلیل بر [[عقاید]] خود پا می‌فشارند و دلیل‌های روشن [[امام]] را نمی‌پذیرند و به [[مخالفت]] بر می‌خیزند. دوم سران [[ظلم]] و [[شرک]] که [[دنیا]] را از آنِ خود می‌دانند و با [[آزادی]] و [[سعادت]] [[مردم]] مخالف‌اند و همه چیز را برای خود می‌خواهند و [[حقوق مردم]] را رعایت نمی‌کنند و خواستار ظلم، [[فساد]] و [[گناه]] هستند. حضرت با آن عده از کافرانی که [[ایمان]] نمی‌آورند، برخورد می‌کند.

در این [[مبارزه]] قهرآمیز، حضرت کار معاندان و سران [[کفر]] را یک سره می‌کند. از این نظر عصر ظهور آخرین حجت الهی {{ع}} را می‌توان عصر [[عزّت]] و سربلندی [[مظلومان]] و [[خواری]] و [[شکست]] نهایی [[ستمگران]] دانست، چون در اعصار گذشته، یا سیاست‌های [[حاکمان جور]] و کفر، عرصه را بر [[امامان]] [[هدایت]] تنگ کرده و بسته بود؛ یا بیعتی از خویش را بر وجود مبارکشان [[تحمیل]] کرده بود و آنان نیز به اقتضای مصالح اسلام و [[مسلمانان]] آن را مراعات می‌کردند؛ امّا چون آن حضرت، [[حکومت حق]] را تأسیس کند، هیچ بیعتی از کسی برعهده ندارد و در برابر هیچ طاغوتی [[متعهد]] نیست، از این رو با هیچ [[ستمگری]] [[مسامحه]] یا [[مصالحه]] نمی‌کند و جز از در هدایت یا [[تسلیم]]، با آنها برخورد نکند.

[[هشام بن سالم]] از [[امام صادق]] {{ع}} نقل کرده که فرمود: "[[قائم]] {{ع}} هنگامی که [[قیام]] می‌کند، [[عقد]] [[بیعت]] و [[تعهد]] و قراردادی از کسی به گردن او نیست"<ref>{{متن حدیث|يَقُومُ الْقَائِمُ و لَيْسَ لِأَحَدٍ فِي عُنُقِهِ عَهْدٌ و لَاعَقْدٌ و لَا بَيْعَةٌ}}؛ الکافی، ج۱، ص۳۴۲.</ref>.

در دوران ظهور آخرین حجت الهی، این واقعیت نادیده گرفته نمی‌شود تا پاکسازی ریشه‌ای [[جامعه بشری]] تحقق خارجی یابد و از هر [[شکست]] و [[ناتوانی]] و [[سستی]] در [[امان]] ماند؛ از این رو [[امام]] [[منجی]] در سراسر اندام جامعه بشری سلولی [[فاسد]] بر جای نمی‌گذارد و هر خس و خاشاکی را از مسیر [[انسان]] بر می‌دارد و هر فسادی را در نطفه خفه می‌کند و هر ستمی را از ریشه می‌خشکاند در همه جریانهای فاسد و ضد [[انسانی]] همه عاملان [[زمینه سازان]] و دستیاران آن جریانها را از دم تیغ می‌گذراند.