مقداد بن اسود کندی در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از [[رحلت پیامبر خاتم]] {{صل}} عده‌ای از [[مهاجران]] و [[انصار]] در "[[سقیفه بنی‌ساعده]]" گرد هم آمدند و [[ابوبکر]] را به عنوان [[خلیفه]] و [[جانشین پیامبر]] {{صل}} برگزیدند؛ اما [[سلمان]]، [[ابوذر]] و [[مقداد]] و تعداد اندکی از [[مسلمانان]] به [[امام علی]] {{ع}} [[وفادار]] ماندند و با [[ابوبکر]] [[بیعت]] نکردند. آنها در موقعیت‌های مختلف، [[مقام]] و [[منزلت امام علی]] {{ع}} را به [[ابوبکر]] و همراهانش یادآور می‌شدند و به [[اذن]] امامشان از هرگونه اقدامی که به درگیری منجر می‌شد، ممانعت می‌کردند. ایشان در طول ۲۵ سال [[خانه‌نشینی امیرالمؤمنین]]، همواره در تمام [[سختی‌ها]]، [[یار]] و [[مطیع]] [[فرمان]] ایشان بودند. در جریان [[شورای شش نفره]] [[عمر]]، برای [[تعیین خلیفه]] بعدی، [[مقداد]] به عنوان [[اعتراض]] به عبدالرحمان رو کرد و گفت: "به [[خدا]] [[سوگند]]! [[علی]]، یعنی کسی که به [[حق]] و [[عدالت]] [[قضاوت]] می‌کرد را ترک کردید... هیچ فرد و خاندانی را ندیده‌ام که بعد از [[پیامبر]] خود، این طور [[مظلوم]] و ستمدیده شوند، که [[اهل بیت]] [[مظلوم]] واقع شدند"<ref>یعقوبی، احمد بن ابی یعقوب، تاریخ الیعقوبی، ج۱، ص۵۲۴؛ طبری، محمد بن جریر، تاریخ الأمم و الملوک، ج۴، ص۲۳۳.</ref>.<ref>ر. ک: [[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[مقداد بن اسود (مقاله)|مقداد بن اسود]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ص۳۱۹-۳۲۰.</ref> برخی [[روایات]]، [[مقداد]] را مطیع‌ترین [[یار]] [[امام علی]] {{ع}} دانسته‌اند و او از معدود کسانی است که بر [[پیکر مطهر زهرای طاهره]] {{س}} [[نماز]] گزارد. [[مقداد]] با [[خلافت عثمان]]، [[مخالفت]] کرد و با [[سخنرانی]] شکوهمندی در [[مسجد مدینه]]، این [[مخالفت]] را اعلام داشت و گفت: "من از [[قریش]] در شگفتم! آنان مردی را وا نهاده‌اند که کسی را از او داناتر و عادل‌تر نمی‌شناسم... هان! به [[خدا]] [[سوگند]]، اگر یاورانی می‌یافتم...."<ref>ر. ک: [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۸۵۸.</ref>.