←پاسخهای دیگر
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
::::::ابدال نه از طایفه و ملیت خاصی هستند و نه از شهر و وطن بخصوصی. بلکه ممکن است یک یا چند نفر از یک شهر و یا کشور بخصوصی باشند و نیز ممکن است هر یک از یک منطقه و شهر و دیار باشند، به ویژه اگر [[ابدال]] را بر یاران [[امام زمان]] {{ع}} منطبق کنیم که بیشک در شهرهای مختلف زندگی میکنند. | ::::::ابدال نه از طایفه و ملیت خاصی هستند و نه از شهر و وطن بخصوصی. بلکه ممکن است یک یا چند نفر از یک شهر و یا کشور بخصوصی باشند و نیز ممکن است هر یک از یک منطقه و شهر و دیار باشند، به ویژه اگر [[ابدال]] را بر یاران [[امام زمان]] {{ع}} منطبق کنیم که بیشک در شهرهای مختلف زندگی میکنند. | ||
::::::مگر بر نقل [[فخرالدین طریحی]] در مجمع البحرین که چهل نفر از [[ابدال]] را از اهل شام میداند و بقیه آنها را از دیگر شهرها میداند، آورده است: {{عربی|اندازه=155%|"الْأَبْدَالُ: قوم يقيم الله بهم الأرض و هم سبعون، أربعون بالشام و ثلاثون بغيرها"}}<ref>مجمع البحرین، ص ۴۲۵.</ref>؛ [[ابدال]] قومی هستند که خداوند به برکت آنها زمین را برپا میدارد و عددشان هفتاد نفر است، چهل نفر در شام و سی نفر در بقیه شهرها هستند."»<ref>[[بامداد بشریت (کتاب)|بامداد بشریت]]، ص ۱۴۱-۱۴۷.</ref>. | ::::::مگر بر نقل [[فخرالدین طریحی]] در مجمع البحرین که چهل نفر از [[ابدال]] را از اهل شام میداند و بقیه آنها را از دیگر شهرها میداند، آورده است: {{عربی|اندازه=155%|"الْأَبْدَالُ: قوم يقيم الله بهم الأرض و هم سبعون، أربعون بالشام و ثلاثون بغيرها"}}<ref>مجمع البحرین، ص ۴۲۵.</ref>؛ [[ابدال]] قومی هستند که خداوند به برکت آنها زمین را برپا میدارد و عددشان هفتاد نفر است، چهل نفر در شام و سی نفر در بقیه شهرها هستند."»<ref>[[بامداد بشریت (کتاب)|بامداد بشریت]]، ص ۱۴۱-۱۴۷.</ref>. | ||
{{پایان جمع شدن}} | |||
{{جمع شدن|۲. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛}} | |||
[[پرونده:136863.JPG|بندانگشتی|right|100px|[[خدامراد سلیمیان]]]] | |||
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در مقاله ''«[[انتظار و منتظران (مقاله)|انتظار و منتظران]]»'' در اینباره گفته است: | |||
::::::«نام تعدادی از یاران [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} در عصر ظهور است. "أبدال" جمع "بدل" یا "بدیل"، عدهای معلوم از شایستگان و خاصان خدا هستند که گویند: هیچگاه زمین از آنان خالی نباشد و جهان بدیشان برپا است و آنگاه که یکی از آنان بمیرد، خدای سبحانه و تعالی دیگری را به جای او برانگیزد<ref>ر. ک: متقی هندی، کنز العمال، ج ۱۱، ص ۱۲۵</ref>، تا آن شمار- که به قولی هفت و به قولی هفتاد است- همواره کامل بماند<ref> علی اکبر دهخدا، لغتنامه، ابدال</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص:۳۱-۳۲.</ref>. | |||
::::::برخی نیز گفتهاند: آنان، گروهیاند که خداوند سبحانه و تعالی به وسیله آنها [[دین]] را برپا نگه میدارد و روزی را نازل میکند. چهل نفر از ایشان در شام و سی نفر در سایر بلاد هستند. هرگاه یکی از دنیا برود، کس دیگری همانند او به جای او قرار میگیرد<ref> خلیل بن احمد، العین، ج ۸، ص ۴۵</ref>. | |||
::::::سبب اینکه "ابدال" نامیده شدهاند، همین است که چون یکی از دنیا رود، کسی مانند او جایش را میگیرد<ref> طریحی، مجمع البحرین، ج ۵، ص ۳۱۹</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص:۳۱-۳۲.</ref>.. | |||
::::::در روایات اسلامی آمده است: ایشان گروهی از یاران [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} در شام هستند <ref> شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۷۶؛ شیخ مفید، الاختصاص، ص ۲۰۸؛ مسند ابی یعلی، ج ۱۲، ص ۲۷۰؛ صحیح ابن حبان، ج ۱۵، ص ۱۵۹؛ ابن ابی شیبه، کتاب المصنف، ح ۱۹۰۷۰؛ صنعانی، المصنف، ح ۲۰۷۶۹</ref> و هنگام ظهور آن حضرت، خود را به مکه رسانده با ایشان بیعت میکنند. البته در برخی روایات، "ابدال" همان اوصیا معرفی شدهاند. از [[خالد بن هیثم فارسی]] نقل شده است که به [[امام رضا]]{{ع}} عرض کرد: "مردم اعتقاد دارند که بر روی زمین ابدالی هستند؛ ایشان کیانند؟» حضرت فرمود: راست میگویند. ابدال همان اوصیا هستند که خداوند سبحانه و تعالی ایشان را بدل پیامبران قرار داد؛ وقتی که [[نبوت]] با [[پیامبر اسلام]]{{صل}} به پایان رسید. | |||
::::::درباره ویژگی این افراد گفته شده است: آنان راهبان شب و شیران روز هستند. دلهایشان چون فولاد سخت است که میان رکن و مقام، با آخرین ذخیره الهی [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} بیعت میکنند<ref>{{عربی|اندازه=120%|" صَدَقُوا الْأَبْدَالُ هُمُ الْأَوْصِيَاءُ جَعَلَهُمُ اللَّهُ فِي الْأَرْضِ بَدَلَ الْأَنْبِيَاءِ إِذَا رَفَعَ الْأَنْبِيَاءَ وَ خَتَمَ بِمُحَمَّد"}}؛ طبرسی، الاحتجاج، ج ۲، ص ۴۳۷</ref>»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[انتظار و منتظران (مقاله)|انتظار و منتظران]]، ص: ۳۱.</ref>. | |||
{{پایان جمع شدن}} | |||
{{جمع شدن|۳. آقای تونهای؛}} | |||
[[پرونده:13681078.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[مجتبی تونهای]]]] | |||
::::::آقای '''[[مجتبی تونهای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در اینباره گفته است: | |||
::::::«جمع بَدل یا بدیل بهمعنای جانشینان است. این تعبیر را در مورد جمعی از بندگان صالح خدا به کار میبرند که در میان اولیاء، دارای مرتبتی مخصوص بودهاند، و میگویند: جهان از وجود آنها خالی نمیماند، و چون یکی از آنها بمیرد، خداوند دیگری را جایگزین وی میسازد. | |||
::::::دهخدا گفته: "ابدال، عدهای معدود از صلحا و نیکان و بندگان خالص خدایند که شمار آنان هفت یا هفتاد نفر است و گویند: زمین از وجود آنها خالی نمیشود و جهان بدیشان برپا است و چون یکی از آنها بمیرد، خدای تعالی دیگری را به جای او برانگیزد، این قوم بدانچه خدای از رازها در حرکات و منازلِ کواکب نهاده، عارفند". | |||
::::::در وصف آنان آمده که آنان کسانیاند که دارای نیتهای پاک و طبع سخی و خوی نیکاند و همواره به خیرخواهی مسلمانان بپردازند، و آنان معدن و منشأ برکات و خیرات زمیناند و چون یکی از آنان برود، دیگری جایگزین او گردد<ref>کنز العمال، ج ۱۲، ص ۱۸۸. </ref>. ابدال در روایات عامه از نظر عدد و نیز از حیث محل و مکان، مختلف آمده که در بعضی احادیث، سی و در برخی چهل و در برخی دیگر شصت ذکر شده، چنانکه در بعضی از آنها آمده که آنان در شاماند و در بعضی عراق و شام و در برخی یمن ذکر شده است<ref>همان. </ref>. | |||
::::::و اما در [[روایات]] معتبره [[شیعه]] از ابدال ذکری نشده. فقط از [[خالد بن هیثم فارسی]] که از حیث وثاقت مجهول الحال است آمده که وی از [[امام رضا|حضرت رضا]] {{ع}} پرسید: مردم بر این عقیدهاند که در زمین، ابدالی وجود دارند، اینها کیانند؟ حضرت فرمود: راست میگویند. ابدال اوصیایند که خداوند چون انبیاء را از زمین برداشت، اینها را بدل آنها قرار داد<ref>سفینة البحار، ماده بدل. </ref>. در مجمع البحرین آمده که ابدال قومی باشند که خداوند، زمین را به وجود آنها استوار دارد و آنها هفتاد نفرند. چهل تن آنها در شام و سی نفر دیگر در جاهای دیگرند؛ چون یکی از آنها بمیرد، فرد دیگری به جای او بیاید<ref>مجمع البحرین، ماده بدل. </ref>. | |||
::::::در بحارالانوار نیز آمده است که: از یاران [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} در شام هستند که هنگام ظهور حضرت، خود را به مکه میرسانند و با آن حضرت [[بیعت]] میکنند<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۷. </ref>»<ref>[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۵۳.</ref>. | |||
{{پایان جمع شدن}} | {{پایان جمع شدن}} | ||