خروج شیصبانی: تفاوت میان نسخه‌ها

۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۱ آوریل ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'خدامراد]]،فرهنگ‌نامه' به 'خدامراد، [[فرهنگ‌نامه'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'خدامراد]]،فرهنگ‌نامه' به 'خدامراد، [[فرهنگ‌نامه')
خط ۱۲: خط ۱۲:
*مراد از شیصبانی در روایات [[اهل بیت]]{{عم}}، مردی از [[بنی عباس]] یا مردی دشمن [[اهل بیت]]{{عم}} است؛ زیرا پیشوایان معصوم{{عم}} از [[بنی عباس]] به بنی شیصبان تعبیر می‌‏کردند و آن، نام مردی بدکردار یا گمنام است و آن بزرگواران، دشمن خود را به طور کنایه با این کلمه نام برده‏‌اند<ref>  ر. ک: میرزا حسین طبرسی نوری، مستدرک الوسائل، ج ۱۳، ص ۱۲۶، ۱۳۱</ref>.  
*مراد از شیصبانی در روایات [[اهل بیت]]{{عم}}، مردی از [[بنی عباس]] یا مردی دشمن [[اهل بیت]]{{عم}} است؛ زیرا پیشوایان معصوم{{عم}} از [[بنی عباس]] به بنی شیصبان تعبیر می‌‏کردند و آن، نام مردی بدکردار یا گمنام است و آن بزرگواران، دشمن خود را به طور کنایه با این کلمه نام برده‏‌اند<ref>  ر. ک: میرزا حسین طبرسی نوری، مستدرک الوسائل، ج ۱۳، ص ۱۲۶، ۱۳۱</ref>.  
*شیصبان در لغت، نامی از نام‌‏های ابلیس است. پس از آن‏که قدرت در دست زمینه‌‏سازان خراسانی و طرفداران آنان قرار می‌‏گیرد، شیصبانی در عراق خروج می‌‏کند. از [[جابر جعفی]] نقل شده است: از [[ابو جعفر امام باقر]]{{ع}} درباره سفیانی پرسید، حضرت فرمود: سفیانی خروج نمی‌‏کند؛ مگر آن‏که پیش از او شیصبانی در سرزمین کوفان خروج کند. او همچون جوشیدن آب از زمین می‏جوشد و فرستادگان شما را به قتل می‏‌رساند.
*شیصبان در لغت، نامی از نام‌‏های ابلیس است. پس از آن‏که قدرت در دست زمینه‌‏سازان خراسانی و طرفداران آنان قرار می‌‏گیرد، شیصبانی در عراق خروج می‌‏کند. از [[جابر جعفی]] نقل شده است: از [[ابو جعفر امام باقر]]{{ع}} درباره سفیانی پرسید، حضرت فرمود: سفیانی خروج نمی‌‏کند؛ مگر آن‏که پیش از او شیصبانی در سرزمین کوفان خروج کند. او همچون جوشیدن آب از زمین می‏جوشد و فرستادگان شما را به قتل می‏‌رساند.
بعد از آن، در انتظار خروج سفیانی و ظهور قائم باشید<ref> {{عربی|اندازه=120%|" وَ أَنَّى‏ لَكُمْ‏ بِالسُّفْيَانِيِ‏ حَتَّى‏ يَخْرُجَ‏ قَبْلَهُ‏ الشَّيْصَبَانِيُ‏ يَخْرُجُ‏ مِنْ‏ أَرْضِ‏ كُوفَانَ يَنْبُعُ كَمَا يَنْبُعُ الْمَاءُ فَيَقْتُلُ وَفْدَكُمْ فَتَوَقَّعُوا بَعْدَ ذَلِكَ السُّفْيَانِيَّ وَ خُرُوجَ الْقَائِم‏{{ع}}‏‏‏"}}، نعمانی، الغیبة، ص ۳۰۲، باب ۱۸، ح ۸</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۲۰۹ - ۲۱۰.</ref>.
بعد از آن، در انتظار خروج سفیانی و ظهور قائم باشید<ref> {{عربی|اندازه=120%|" وَ أَنَّى‏ لَكُمْ‏ بِالسُّفْيَانِيِ‏ حَتَّى‏ يَخْرُجَ‏ قَبْلَهُ‏ الشَّيْصَبَانِيُ‏ يَخْرُجُ‏ مِنْ‏ أَرْضِ‏ كُوفَانَ يَنْبُعُ كَمَا يَنْبُعُ الْمَاءُ فَيَقْتُلُ وَفْدَكُمْ فَتَوَقَّعُوا بَعْدَ ذَلِكَ السُّفْيَانِيَّ وَ خُرُوجَ الْقَائِم‏{{ع}}‏‏‏"}}، نعمانی، الغیبة، ص ۳۰۲، باب ۱۸، ح ۸</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۲۰۹ - ۲۱۰.</ref>.
==شیصبانی در موعودنامه==
==شیصبانی در موعودنامه==
*در لغت معانی مختلفی برای شیصبان آورده‌اند از جمله: مورچه نر، لانه مورچگان، از اسامی شیطان و رهبر گروهی از پریان<ref>لسان العرب، ج ۱، ص ۴۹۵.</ref>. مراد از "شیصبانی" در [[روایات]] [[اهل بیت]] {{عم}}، مردی از [[بنی عباس]] و یا مردی دشمن [[اهل بیت]] است، زیرا [[امامان]] [[معصوم]] {{عم}}، بنی عباس را به بنی شیصبان تعبیر می‌کردند و آن، نام مردی بدکردار یا گمنامی است که دشمن خود را به‌طور کنایه با این کلمه به کار برده‌اند. پس از آن‌که قدرت در دست زمینه‌سازان خراسانی و طرفداران آن‌هاست، شیصبانی در عراق خروج می‌کند<ref>عصر ظهور، علی کورانی، ص ۱۳۴.</ref>.
*در لغت معانی مختلفی برای شیصبان آورده‌اند از جمله: مورچه نر، لانه مورچگان، از اسامی شیطان و رهبر گروهی از پریان<ref>لسان العرب، ج ۱، ص ۴۹۵.</ref>. مراد از "شیصبانی" در [[روایات]] [[اهل بیت]] {{عم}}، مردی از [[بنی عباس]] و یا مردی دشمن [[اهل بیت]] است، زیرا [[امامان]] [[معصوم]] {{عم}}، بنی عباس را به بنی شیصبان تعبیر می‌کردند و آن، نام مردی بدکردار یا گمنامی است که دشمن خود را به‌طور کنایه با این کلمه به کار برده‌اند. پس از آن‌که قدرت در دست زمینه‌سازان خراسانی و طرفداران آن‌هاست، شیصبانی در عراق خروج می‌کند<ref>عصر ظهور، علی کورانی، ص ۱۳۴.</ref>.
۲۱۸٬۲۲۶

ویرایش