کنیه‌های امام مهدی چیستند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز (جایگزینی متن - 'آقای تونه‌ای؛' به 'آقای تونه‌ای (پژوهشگر معارف مهدویت)؛')
خط ۳۳: خط ۳۳:
[[پرونده:13681078.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[مجتبی تونه‌ای]]]]
[[پرونده:13681078.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[مجتبی تونه‌ای]]]]
::::::آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::*«[[ابوالقاسم]] کنیه [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} است. روایت است از [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} که فرمودند: "مهدی از فرزندان من است، اسم او اسم من و کنیه او کنیه من است. " در تاریخ ابن خشاب، روایت است از [[امام صادق]] {{ع}} که فرمود: "خلف صالح، از فرزندان من است، اوست مهدی، اسم او محمد است. کنیه او ابو القاسم"»<ref>[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۶۴.</ref>.
:::::*«[[ابوالقاسم]] کنیه [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} است. روایت است از [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} که فرمودند: "مهدی از فرزندان من است، اسم او اسم من و کنیه او کنیه من است. " در تاریخ ابن خشاب، روایت است از [[امام صادق]] {{ع}} که فرمود: "خلف صالح، از فرزندان من است، اوست مهدی، اسم او محمد است. کنیه او ابو القاسم"»<ref>[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۶۴.</ref>.
::::::*«[[ابو جعفر]] کنیه [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} است. روایت شده که برای حضرت، کنیه یازده امام از پدران و عمّ‌ آن حضرت –[[امام حسن|امام حسن مجتبی]] {{ع}}- است<ref>نجم الثاقب، باب دوم</ref>»<ref>[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۶۴.</ref>.
:::::*«[[ابو جعفر]] کنیه [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} است. روایت شده که برای حضرت، کنیه یازده امام از پدران و عمّ‌ آن حضرت –[[امام حسن|امام حسن مجتبی]] {{ع}}- است<ref>نجم الثاقب، باب دوم</ref>»<ref>[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۶۴.</ref>.
::::::*«[[ابو محمد]] کنیه [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} است<ref>نجم الثاقب، باب دوم</ref>»<ref>[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۶۷.</ref>.
:::::*«[[ابو محمد]] کنیه [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} است<ref>نجم الثاقب، باب دوم</ref>»<ref>[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۶۷.</ref>.
::::::*«[[ابو عبد الله]] کنیه [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} است. گنجی شافعی در کتاب "البیان" در احوال [[صاحب الزمان]] {{ع}} روایت کرده از حذیفه از [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} که فرمود: اگر نماند از دنیا مگر یک روز، هرآینه برمی‌انگیزاند خداوند، مردی را که اسم او اسم من است و خلق او خلق من، کنیه او ابو عبد الله است و بیاید که آن جناب، مکنّی است به کنیه جمیع اضداد طاهرین خود"<ref>نجم الثلقب باب دوم</ref>»<ref>[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۶۶.</ref>.
:::::*«[[ابو عبد الله]] کنیه [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} است. گنجی شافعی در کتاب "البیان" در احوال [[صاحب الزمان]] {{ع}} روایت کرده از حذیفه از [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} که فرمود: اگر نماند از دنیا مگر یک روز، هرآینه برمی‌انگیزاند خداوند، مردی را که اسم او اسم من است و خلق او خلق من، کنیه او ابو عبد الله است و بیاید که آن جناب، مکنّی است به کنیه جمیع اضداد طاهرین خود"<ref>نجم الثلقب باب دوم</ref>»<ref>[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۶۶.</ref>.
::::::*«[[ابوصالح]] کنیه معروف [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} است. در میان عرب‌ها، بلدی و بادیه‌نشین و پیوسته در توسّلات و استغاثات خود، آن حضرت را به این اسم می‌خوانند و شاعران و ادیبان در قصاید و مدایح خود ذکر می‌کنند<ref>نجم الثاقب، باب دوم</ref>. از [[امام صادق]] {{ع}} روایت است که فرمود: "هرگاه گم شدی در راه، ندا کن یا بگو: {{عربی|اندازه=155%|یا صالح! یا ابا صالح! ارشدنا الی الطریق رحمکم الله}}<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۷۲. </ref> و آورده‌اند که صالح، اسم جنّی است که سیر می‌کند در بلاد به جهت ارشاد گم شده و حبس کردن حیوان فرار کرده؛ چنان‌چه در "خصال" از [[امام علی|امیرالمؤمنین]] {{ع}} روایت شده است<ref>نجم الثاقب، باب دوم. </ref>. بسیاری از [[منتظران]]، با جمله "یا ابا صالح المهدی ادرکنی" از حضرت مدد می‌گیرند»<ref>[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۶۶.</ref>.
:::::*«[[ابوصالح]] کنیه معروف [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} است. در میان عرب‌ها، بلدی و بادیه‌نشین و پیوسته در توسّلات و استغاثات خود، آن حضرت را به این اسم می‌خوانند و شاعران و ادیبان در قصاید و مدایح خود ذکر می‌کنند<ref>نجم الثاقب، باب دوم</ref>. از [[امام صادق]] {{ع}} روایت است که فرمود: "هرگاه گم شدی در راه، ندا کن یا بگو: {{عربی|اندازه=155%|یا صالح! یا ابا صالح! ارشدنا الی الطریق رحمکم الله}}<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۷۲. </ref> و آورده‌اند که صالح، اسم جنّی است که سیر می‌کند در بلاد به جهت ارشاد گم شده و حبس کردن حیوان فرار کرده؛ چنان‌چه در "خصال" از [[امام علی|امیرالمؤمنین]] {{ع}} روایت شده است<ref>نجم الثاقب، باب دوم. </ref>. بسیاری از [[منتظران]]، با جمله "یا ابا صالح المهدی ادرکنی" از حضرت مدد می‌گیرند»<ref>[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۶۶.</ref>.
 
:::::*«کنیه اسمی است که مزیّن به "ابن"، "اب"، "اُمّ‌"، "اخ" یا "اخت" باشد. در عرب متداول است و به منظور تعظیم و تجلیل از کسی گفته می‌شود<ref>معارف و معاریف، ج ۸، ص ۵۹۵.</ref>. کنیه‌های [[حضرت مهدی]] {{ع}} چنین آمده است: [[ابوالقاسم]]، [[ابو عبدالله]]، [[ابوجعفر]]، [[ابومحمد]]، [[ابوابراهیم]]، [[ابوالحسن]]، [[ابوبکر]]، [[ابوصالح]] و [[ابوتراب]]<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>. [[پیامبر اسلام]] {{ع}} فرمود: "مهدی از فرزندان من است و اسم او اسم من و کنیه او کنیه من است"<ref>کمال الدین، ص ۲۸۶.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۵۹۴.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}
{{جمع شدن|۳. نویسندگان کتاب [[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)|نگین آفرینش]]؛}}
{{جمع شدن|۳. نویسندگان کتاب [[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)|نگین آفرینش]]؛}}
۷۳٬۶۹۳

ویرایش