←تقسیم دوران ظهور
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
#قیام و نهضت به امر الهی و خروج بر ستمگران و مبارزه با دشمنان؛ [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند:<ref>نعمانی، الغیبة، ص ۱۹۱، ح ۴۵: «يَقُومُ الْقَائِمُ وَ لَيْسَ فِي عُنُقِهِ بَيْعَةٌ لِأَحَد»</ref> «قائم در حالی قیام خواهد کرد که [[بیعت]] احدی بر گردن او نیست.»<ref>ر.ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص ۲۹۸ ـ ۳۰۱</ref> | #قیام و نهضت به امر الهی و خروج بر ستمگران و مبارزه با دشمنان؛ [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند:<ref>نعمانی، الغیبة، ص ۱۹۱، ح ۴۵: «يَقُومُ الْقَائِمُ وَ لَيْسَ فِي عُنُقِهِ بَيْعَةٌ لِأَحَد»</ref> «قائم در حالی قیام خواهد کرد که [[بیعت]] احدی بر گردن او نیست.»<ref>ر.ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص ۲۹۸ ـ ۳۰۱</ref> | ||
#دوران تثبیت و حکومت جهانی.<ref>ر.ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص ۲۹۸ ـ ۳۰۱؛ [[علی اصغر، رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص ۵۲۲</ref> | #دوران تثبیت و حکومت جهانی.<ref>ر.ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص ۲۹۸ ـ ۳۰۱؛ [[علی اصغر، رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص ۵۲۲</ref> | ||
===چگونگی ظهور پس از غیبت=== | |||
*دربارۀ چگونگی ظهور پس از غیبت دو معنا وجود دارد، عملی و نظری و هر دو بر آن حضرت صدق می کند: | |||
#معنای عملی: اینکه مردم امام(علیه السلام) را در آغاز ظهور ببینند و آن حضرت خود را به آنها معرفی نموده و یاری و پشتیبانی بخواهد.<ref>ر.ک. صدر، محمد، تاریخ پس از ظهور، ص 170 و 171</ref> | |||
#معنای نظری: بر طرف شدن غیبتی که امام آنرا به عنوان یک روش برگزیده است؛ در این صورت شخصیت امام آشکار شده و مردمان او را خواهند شناخت.<ref>ر.ک. صدر، محمد، تاریخ پس از ظهور، ص 170 و 171</ref> | |||
*اگر غیبت را به معنای مخفی بودن شخص امام بدانیم ظهور یعنی آشکار شدن جسم مبارک امام در برابر دیدگان مردم، علاوه بر اینکه در اینجا هم ضروری است که امام(علیه السلام)، خود را به آنها شناسانده، از حقیقت خویش آگاهشان سازد. اگر هم نظریۀ دوم (حضور امام(علیه السلام) در بین مردم و ناشناس بودن آن جناب برای آنها) را معتقد باشیم ظهور یعنی اینکه امام پرده از روی نام و عنوان حقیقی خویش بردارد و به روشنی و صراحت، خود را به مردم بشناساند و بر این امر دلیل و حجت بیاورد. این نظریه را برخی روایات تأیید مینمایند. در آنها آمده است، پس از ظهور، عدهای از مردم میگویند: "ما این شخص را پیش از این دیده بودیم".<ref>ر.ک. صدر، محمد، تاریخ پس از ظهور، ص 170 و 171</ref> | |||
==پاسخهای دیگر== | ==پاسخهای دیگر== |