جز
جایگزینی متن - 'سر' به 'سر'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'سر' به 'سر') |
||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
::::::«براساس [[ظاهر]] [[روایات]] چند ماه قبل از [[قیام]] اصلاحی [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} خروجی صورت میگیرد از طرف [[شام]] که [[فرماندهی]] آن را شخصی به نام [[سفیانی]] به عهده دارد، این شخص دامنه [[تصرف]] لشکر خود را به عراق و مقداری از ترکیه گسترش میدهد. با این [[خروج]]، افرادی به مقابله با وی برمیخیزند. در همین ایام فردی نیز به نام [[یمانی]] به [[دفاع]] از [[حق]] به پا میخیزد. اوضاع غیر عادی میگردد. در این هنگام [[ندای آسمانی]] (که گویا در ماه [[رمضان]] است) [[ظهور]] را نوید میدهد. [[سفیانی]] لشکری را به طرف [[مدینه]] و [[مکه]] گسیل میدارد که با حضرت [[مبارزه]] کنند. اینان در بیابانی بین [[مدینه]] و [[مکه]] به نام [[بیداء]] به [[قدرت]] الهی به [[زمین]] فرو میروند و فقط دو نفر از ایشان [[نجات]] مییابند که یکی به سوی [[مکه]] میآید و یکی به سوی عراق تا [[خبر]] این واقعه را به گوش [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} در [[مکه]] و [[سفیانی]] در عراق برسانند. در همین ایام گروهی از یاوران ([[حدود]] ۴۰ نفر) به [[مکه]] وارد شده و پس از ملاقات با نماینده [[امام]]، به دیدار حضرت نایل شده و در کنار آن حضرت قرار میگیرند. | ::::::«براساس [[ظاهر]] [[روایات]] چند ماه قبل از [[قیام]] اصلاحی [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} خروجی صورت میگیرد از طرف [[شام]] که [[فرماندهی]] آن را شخصی به نام [[سفیانی]] به عهده دارد، این شخص دامنه [[تصرف]] لشکر خود را به عراق و مقداری از ترکیه گسترش میدهد. با این [[خروج]]، افرادی به مقابله با وی برمیخیزند. در همین ایام فردی نیز به نام [[یمانی]] به [[دفاع]] از [[حق]] به پا میخیزد. اوضاع غیر عادی میگردد. در این هنگام [[ندای آسمانی]] (که گویا در ماه [[رمضان]] است) [[ظهور]] را نوید میدهد. [[سفیانی]] لشکری را به طرف [[مدینه]] و [[مکه]] گسیل میدارد که با حضرت [[مبارزه]] کنند. اینان در بیابانی بین [[مدینه]] و [[مکه]] به نام [[بیداء]] به [[قدرت]] الهی به [[زمین]] فرو میروند و فقط دو نفر از ایشان [[نجات]] مییابند که یکی به سوی [[مکه]] میآید و یکی به سوی عراق تا [[خبر]] این واقعه را به گوش [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} در [[مکه]] و [[سفیانی]] در عراق برسانند. در همین ایام گروهی از یاوران ([[حدود]] ۴۰ نفر) به [[مکه]] وارد شده و پس از ملاقات با نماینده [[امام]]، به دیدار حضرت نایل شده و در کنار آن حضرت قرار میگیرند. | ||
::::::وقتی یاوران اولیه (۳۱۳) نفر کامل شدند [[ظهور]] حضرت تحقّق میپذیرد و حضرت با [[یاران]] به [[مسجدالحرام]] وارد شده و سخنان خودش را به گوش [[مردم]] میرسانند و از آنان [[بیعت]] میخواهد. به [[فرمان خداوند]] [[جبرئیل]] و تعدادی از [[ملائکه]] نیز به [[یاری]] حضرت میشتابند. اولین کسی که با آن حضرت [[بیعت]] میکند [[جبرئیل]] و ملائکهاند و بعد یاوران [[بیعت]] تازهای با حضرت میبندند. در این هنگام حضرت لباس [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}} را به تن نموده و پرچمی را به نام [[پرچم]] [[فتح]] به دست دارند. گفته شده این [[پرچم]] هنگامی باز میشود نصرت و [[پیروزی]] را به همراه دارد. حضرت در [[مکه]] میمانند تا مقدار یاوران به ده هزار و یا پانزده هزار نفر میرسد سپس [[قیام]] صورت میگیرد و حضرت [[مکه]] را [[فتح]] میکنند. پس از تسلط به [[مکه]] و اصلاحات لازم به طرف [[مدینه]] حرکت میکنند. گفته شده بعد از [[خروج]] حضرت از [[مکه]] عدهای شورش کرده و نماینده حضرت را به [[شهادت]] میرسانند. [[خبر]] به حضرت میرسد. ایشان اقدامات لازم را [[اعمال]] کرده و پس از دفع شورش و [[برقراری امنیت]] به سوی [[مدینه]] رهسپار میشوند. با تسلط بر [[مدینه]] و برقراری و انجام اقدامات مورد نیاز حضرت و [[یاران]] به طرف ایران و عراق حرکت میکنند. البته ناگفته نماند که در این بین [[مردم]] عاشق به لشکر حضرت اضافه میشوند. با [[حضور]] حضرت در عراق و تسلط بر [[کوفه]]، درگیری بزرگی بین ایشان و لشکر [[سفیانی]] رخ میدهد. عدهای هلاک شده و گروهی دیگر به طرف [[فلسطین]] میگریزند. در حین این برخوردها، گورهی دیگر به نام [[دین]] با حضرت وارد [[مبارزه]] میشوند (شبیه گروه [[خوارج]] در زمان [[امام علی|حضرت علی]] {{ع}}) و همگی کشته میشوند. | ::::::وقتی یاوران اولیه (۳۱۳) نفر کامل شدند [[ظهور]] حضرت تحقّق میپذیرد و حضرت با [[یاران]] به [[مسجدالحرام]] وارد شده و سخنان خودش را به گوش [[مردم]] میرسانند و از آنان [[بیعت]] میخواهد. به [[فرمان خداوند]] [[جبرئیل]] و تعدادی از [[ملائکه]] نیز به [[یاری]] حضرت میشتابند. اولین کسی که با آن حضرت [[بیعت]] میکند [[جبرئیل]] و ملائکهاند و بعد یاوران [[بیعت]] تازهای با حضرت میبندند. در این هنگام حضرت لباس [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}} را به تن نموده و پرچمی را به نام [[پرچم]] [[فتح]] به دست دارند. گفته شده این [[پرچم]] هنگامی باز میشود نصرت و [[پیروزی]] را به همراه دارد. حضرت در [[مکه]] میمانند تا مقدار یاوران به ده هزار و یا پانزده هزار نفر میرسد سپس [[قیام]] صورت میگیرد و حضرت [[مکه]] را [[فتح]] میکنند. پس از تسلط به [[مکه]] و اصلاحات لازم به طرف [[مدینه]] حرکت میکنند. گفته شده بعد از [[خروج]] حضرت از [[مکه]] عدهای شورش کرده و نماینده حضرت را به [[شهادت]] میرسانند. [[خبر]] به حضرت میرسد. ایشان اقدامات لازم را [[اعمال]] کرده و پس از دفع شورش و [[برقراری امنیت]] به سوی [[مدینه]] رهسپار میشوند. با تسلط بر [[مدینه]] و برقراری و انجام اقدامات مورد نیاز حضرت و [[یاران]] به طرف ایران و عراق حرکت میکنند. البته ناگفته نماند که در این بین [[مردم]] عاشق به لشکر حضرت اضافه میشوند. با [[حضور]] حضرت در عراق و تسلط بر [[کوفه]]، درگیری بزرگی بین ایشان و لشکر [[سفیانی]] رخ میدهد. عدهای هلاک شده و گروهی دیگر به طرف [[فلسطین]] میگریزند. در حین این برخوردها، گورهی دیگر به نام [[دین]] با حضرت وارد [[مبارزه]] میشوند (شبیه گروه [[خوارج]] در زمان [[امام علی|حضرت علی]] {{ع}}) و همگی کشته میشوند. | ||
::::::حضرت پس از تسلط بر عراق به طرف [[فلسطین]] حرکت میکند. لشکر [[سفیانی]] را تار و مار میکند. [[مسیحیان]] میخواهند به مقابله برخیزند در این هنگام [[حضرت عیسی]] {{ع}} از آسمان [[نزول]] میکند و با [[نماز]] خواندن پشت | ::::::حضرت پس از تسلط بر عراق به طرف [[فلسطین]] حرکت میکند. لشکر [[سفیانی]] را تار و مار میکند. [[مسیحیان]] میخواهند به مقابله برخیزند در این هنگام [[حضرت عیسی]] {{ع}} از آسمان [[نزول]] میکند و با [[نماز]] خواندن پشت سر حضرت، [[امامت]] و [[ولایت]] و [[رهبری]] ایشان را اعلام میکند. با همین اقدام گروهی از مسیحیان به حضرت میگروند، و عدهای دیگر پس از مدتی به [[اسلام]] میپیوندند. | ||
::::::گروه دیگری که به [[مبارزه]] برمیخیزند [[یهودیان]] هستند. حضرت قطعههای تورات را که در بعضی کوهها قرار دارد میآورند و برای [[یهودیان]] [[حق]] را [[تبیین]] میکنند. | ::::::گروه دیگری که به [[مبارزه]] برمیخیزند [[یهودیان]] هستند. حضرت قطعههای تورات را که در بعضی کوهها قرار دارد میآورند و برای [[یهودیان]] [[حق]] را [[تبیین]] میکنند. | ||
::::::از طرف دیگر یاوران ویژه حضرت با لشکریانی به نقاط مختلف [[جهان]] رفته و [[مردم]] را به [[دین]] [[اسلام]] فرا میخواندند. زمانی طولانی نمیگذرد که [[جهان]] تحت [[حاکمیت]] حضرت درمیاید و در همه جا صدای روحبخش گلبانگ [[توحید]] طنینانداز میشود»<ref>[[سید جعفر موسوینسب|موسوینسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ج۲، ص۱۶۶-۱۶۸.</ref>. | ::::::از طرف دیگر یاوران ویژه حضرت با لشکریانی به نقاط مختلف [[جهان]] رفته و [[مردم]] را به [[دین]] [[اسلام]] فرا میخواندند. زمانی طولانی نمیگذرد که [[جهان]] تحت [[حاکمیت]] حضرت درمیاید و در همه جا صدای روحبخش گلبانگ [[توحید]] طنینانداز میشود»<ref>[[سید جعفر موسوینسب|موسوینسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ج۲، ص۱۶۶-۱۶۸.</ref>. | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
[[پرونده:9030760879.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[مهدی علیپور]]]] | [[پرونده:9030760879.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[مهدی علیپور]]]] | ||
::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[مهدی علیپور]]'''، در مقاله ''«[[ظهور (مقاله)|ظهور]]»'' در اینباره گفته است: | ::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[مهدی علیپور]]'''، در مقاله ''«[[ظهور (مقاله)|ظهور]]»'' در اینباره گفته است: | ||
::::::«[[حضرت مهدی]] {{ع}} در "[[مدینه]]" [[ظهور]] میکند. [[خبر]] [[ظهور]] آن حضرت به سرعت در منطقه پخش میگردد و به [[سفیانی]] که بر سوریه، اردن و فلسطین [[فرمان]] میراند، میرسد. او سپاهی بزرگ فراهم میآورد و به سوی آن حضرت میفرستد. [[امام]]{{ع}} پس از چندی، [[مدینه]] را به قصد [[مکه]] ترک میگوید و نزدیک کوه صفا یا نقطهای دیگر در اطراف [[مکه]] فرود میآید. روزها میگذرد و هنگامه [[قیام]] [[امام]]{{ع}} نزدیک میشود. [[اصحاب]] نخستین [[امام]]، که طبق [[روایات]] ۳۱۳ نفرند، از شرق و غرب [[جهان]] خود را به [[مکه]] میرسانند و به [[امام]] میپیوندند. درباره نام و ویژگیهای این گروه، [[روایات]] بسیاری به دست ما رسیده است. آنها با دیگر یاوران [[امام]]{{ع}} تفاوت دارند و در اوج [[خلوص]] و [[تقوا]] به | ::::::«[[حضرت مهدی]] {{ع}} در "[[مدینه]]" [[ظهور]] میکند. [[خبر]] [[ظهور]] آن حضرت به سرعت در منطقه پخش میگردد و به [[سفیانی]] که بر سوریه، اردن و فلسطین [[فرمان]] میراند، میرسد. او سپاهی بزرگ فراهم میآورد و به سوی آن حضرت میفرستد. [[امام]]{{ع}} پس از چندی، [[مدینه]] را به قصد [[مکه]] ترک میگوید و نزدیک کوه صفا یا نقطهای دیگر در اطراف [[مکه]] فرود میآید. روزها میگذرد و هنگامه [[قیام]] [[امام]]{{ع}} نزدیک میشود. [[اصحاب]] نخستین [[امام]]، که طبق [[روایات]] ۳۱۳ نفرند، از شرق و غرب [[جهان]] خود را به [[مکه]] میرسانند و به [[امام]] میپیوندند. درباره نام و ویژگیهای این گروه، [[روایات]] بسیاری به دست ما رسیده است. آنها با دیگر یاوران [[امام]]{{ع}} تفاوت دارند و در اوج [[خلوص]] و [[تقوا]] به سر میبرند. این گروه که از [[توانایی]]، کارآیی، [[آگاهی]]، [[کفایت]] و [[مدیریت]] برخوردارند، پرچمداران [[سپاه]] به شمار میآیند. [[امام صادق]]{{ع}} بر آنان را {{عربی|" حَكَمُ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ "}}<ref> بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۳۲۶.</ref> میخوانند. حضرت{{ع}} در [[مکه]] میماند، تا ده هزار تن دیگر به وی بپیوندند. در این هنگام، حرکت اصلاحیاش را میآغازد. [[امام مهدی|حضرت ولی عصر]]{{ع}}، پس از کشته شدن "[[نفس زکیه]]" در [[مسجد الحرام]]، در [[روز عاشورا]] در [[مسجد الحرام]] حاضر میشود، در [[مقام]] [[حضرت ابراهیم|ابراهیم]]{{ع}} [[نماز]] میگزارد و نخستین [[خطبه]] جاودانش را میخواند. او در آن [[خطبه]]، [[مردم]] را به [[حق]] و [[عدالت]] [[دعوت]] میکند و از آنان میخواهد در [[اجرای عدالت]] کامل و صلح جهانی، یاریاش دهند. [[مردم]] دسته دسته با آن عزیز [[بیعت]] میکنند. نخستین کسی که با حضرت{{ع}} [[بیعت]] میکند، [[جبرئیل]] است: {{عربی|" إِنَّ أَوَّلَ مَنْ يُبَايِعُ اَلْقَائِمَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ جَبْرَئِيلُ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ "}}<ref> بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۸۵ و شیخ علی کورانی، معجم احادیث الامام المهدی {{ع}}، ج۵، ص ۲۰۷</ref>. بر اساس [[روایات]]، حضرت{{ع}} با [[شمشیر]] [[قیام]] میکند. آیا مراد از [[شمشیر]]، [[عدالت]] است یا همان سلاح کهن [[بشر]] است که در [[زمان ظهور]] با از [[کار]] افتادن سلاحهای پیشرفته، دیگر [[بار]] مرسوم میشود؟ پاسخ دقیق و درست بدین پرسش، از توان [[انسان]] عادی بیرون است. آنچه مسلم مینماید، این است که [[حضرت مهدی]]{{ع}} با [[میراث]] عظیم انبیای پیشین میآید و در راه [[اصلاح]] گام مینهد. [[پرچم]] ویژه [[پیامبر خاتم|پیامبر اسلام]]{{ع}}، خاتم [[حضرت سلیمان|سليمان]]{{ع}} ، سنگ و عصای [[حضرت موسی|موسی]]{{ع}} و نیز خُلق و خوی [[پیامبر خاتم|پیامبر گرامی]] و [[ائمه]]{{عم}} و مادر گرامیاش زهرای اطهر{{س}} با وی همراه خواهد بود.<ref> محمد بن ابراهيم نعمانی، الغیبه، ج ۲، ص ۲۳۸ و شیخ علی کورانی، معجم احادیث الامام المهدی {{ع}}، ج ۳،ص ۲۴۸.</ref>»<ref>[[مهدی علیپور|علیپور، مهدی]]، [[ظهور (مقاله)|ظهور]]، ص: ۲۷۵-۲۷۶.</ref>. | ||
{{پایان جمع شدن}} | {{پایان جمع شدن}} | ||