آیه اکمال دین: تفاوت میان نسخه‌ها

آیه اکمال دین (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۵ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۷:۰۵

۱ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۵ مهٔ ۲۰۱۹

جز

جایگزینی متن - ':{{عربی|﴿' به ': {{عربی|﴿'

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۷٬۴۹۱

ویرایش

@@ خط ۱۳: / خط ۱۳: @@
 ==مقدمه==
 *این آیه، پس از امر الهی به ابلاغ [[ولایت]] [[امام علی|علی]]{{ع}} که در [[آیه تبلیغ]] {{عربی|﴿{{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ}}﴾}}<ref>سوره مائده، آیه:۶۷.</ref>؛ بیان شده، نازل شد و گواه آن است که [[نبوت]] [[پیامبر]] و اهداف دین خدا با [[امامت]] و [[ولایت]] [[امام علی|علی]]{{ع}} به تمام و کمال می‌رسد و [[اسلام]] بدون [[ولایت]] ولیّ [[معصوم]] [[خدا]]، ناقص است. به فرمودۀ [[امام صادق]]{{ع}} دربارۀ نزول آیۀ اکمال دین: کمال دین به [[ولایت]] [[امام علی|علی بن ابی طالب]]{{ع}} بود<ref>{{عربی|اندازه=120%|"وَ كَانَ‏ كَمَالُ‏ الدِّينِ‏ بِوَلَايَةِ عَلِيِ‏ بْنِ‏ أَبِي‏ طَالِبٍ‏{{ع}} ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛اصول کافی، ج ۱ ص ۲۹۰</ref>. [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} دربارۀ روز [[غدیر خم]] فرمود: "غدیر خم برترین عیدهای امّت من است، روزی است که خداوند به من فرمان داد برادرم [[امام علی|علی بن ابی طالب]] را به عنوان [[علم]] و نشانه‌ای برای امّتم نصب کنم تا به وسیلۀ او پس از من هدایت شوند و این روزی است که خداوند، دین را در آن کامل ساخت و نعمت را بر امّتم به تمام رساند و [[اسلام]] را به عنوان دین برای آنان پسندید...<ref>بحار الانوار، ج ۳۷ ص ۱۰۹</ref>. این آیه از روشن‌ترین دلایل [[امامت]] و [[وصایت]] [[امام علی|حضرت امیر]]{{ع}} است و راویان بسیار و مورّخان و مفسران نوشته‌اند که این آیه در [[روز غدیر]] و پس از داستان نصب [[امام علی|امیرالمؤمنین]] به خلافت نازل شد. در منابع شیعی این موضوع از مسلّمات است، در کتب [[اهل سنت]] و روایات عامّه نیز بسیاری از آنان به موضوع تصریح کرده‌اند. [[علامه امینی]] موارد متعددی را از کتب [[اهل سنت]] نقل می‌کند که نزول این آیه را در [[روز غدیر]] و پس از آن واقعه دانسته‌اند<ref>الغدیر، ج ۱ ص ۲۳۰، المراجعات، مراجعۀ ۱۲ و تعلیقۀ شمارۀ۶۲۷، نیز آیات الغدیر، علی الکورانی، ص ۲۳۹ تا ۲۸۴، احقاق الحق، ج ۶ ص ۳۵۳. در منابع شیعی از جمله ر. ک: بحار الأنوار، ج ۳۷ ص۱۰۸</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۳۰.</ref>.
-*آیه اکمال، بخشی از آیه ۳ سوره مائده است که به خاطر جمله: {{عربی|﴿{{متن قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ}}﴾}}<ref>امروز دینتان را برای شما کامل ساختم؛ سوره مائده آیه:۳.</ref> در آن، به نام آیه اکمال دین شهرت یافته است. متن آیه چنین می‌باشد:{{عربی|﴿{{متن قرآن|حُرِّمَتْ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةُ وَالدَّمُ وَلَحْمُ الْخِنزِيرِ وَمَا أُهِلَّ لِغَيْرِ اللَّهِ بِهِ وَالْمُنْخَنِقَةُ وَالْمَوْقُوذَةُ وَالْمُتَرَدِّيَةُ وَالنَّطِيحَةُ وَمَا أَكَلَ السَّبُعُ إِلاَّ مَا ذَكَّيْتُمْ وَمَا ذُبِحَ عَلَى النُّصُبِ وَأَن تَسْتَقْسِمُواْ بِالأَزْلامِ ذَلِكُمْ فِسْقٌ الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِن دِينِكُمْ فَلاَ تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِ الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الإِسْلامَ دِينًا فَمَنِ اضْطُرَّ فِي مَخْمَصَةٍ غَيْرَ مُتَجَانِفٍ لِّإِثْمٍ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ }}﴾}}<ref>مردار و خون و گوشت خوک و آنچه جز به نام خداوند ذبح شده باشد و مرده با خفگی و مرده با ضربه و مرده با افتادن از بلندی و مرده از شاخ زدن حیوان دیگر و آنچه درندگان نیم‌خور کرده باشند- جز آن را که (تا زنده است) ذبح کرده‌اید- و آنچه بر روی سنگ‌های مقدّس (برای بت‌ها) قربانی شود و آنچه با تیرهای بخت‌آزمایی قسمت کنید (خوردن گوشت همه اینها) بر شما حرام و آنها (همه) گناه است؛ امروز کافران از دین شما نومید شدند پس، از ایشان مهراسید و از من بهراسید! امروز دینتان را کامل و نعمتم را بر شما تمام کردم و اسلام را (به عنوان) آیین شما پسندیدم پس، هر که در قحطی و گرسنگی ناگزیر (از خوردن گوشت حرام) شود بی‌آنکه گراینده به گناه باشد بی‌گمان خداوند آمرزنده‌ای بخشاینده است؛ سوره مائده، آیه:۳.</ref><ref>[[مهوش السادات علوی|علوی، مهوش السادات]]؛ [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]]، ص ۷۱ - ۷۲.</ref>.
+*آیه اکمال، بخشی از آیه ۳ سوره مائده است که به خاطر جمله: {{عربی|﴿{{متن قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ}}﴾}}<ref>امروز دینتان را برای شما کامل ساختم؛ سوره مائده آیه:۳.</ref> در آن، به نام آیه اکمال دین شهرت یافته است. متن آیه چنین می‌باشد: {{عربی|﴿{{متن قرآن|حُرِّمَتْ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةُ وَالدَّمُ وَلَحْمُ الْخِنزِيرِ وَمَا أُهِلَّ لِغَيْرِ اللَّهِ بِهِ وَالْمُنْخَنِقَةُ وَالْمَوْقُوذَةُ وَالْمُتَرَدِّيَةُ وَالنَّطِيحَةُ وَمَا أَكَلَ السَّبُعُ إِلاَّ مَا ذَكَّيْتُمْ وَمَا ذُبِحَ عَلَى النُّصُبِ وَأَن تَسْتَقْسِمُواْ بِالأَزْلامِ ذَلِكُمْ فِسْقٌ الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِن دِينِكُمْ فَلاَ تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِ الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الإِسْلامَ دِينًا فَمَنِ اضْطُرَّ فِي مَخْمَصَةٍ غَيْرَ مُتَجَانِفٍ لِّإِثْمٍ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ }}﴾}}<ref>مردار و خون و گوشت خوک و آنچه جز به نام خداوند ذبح شده باشد و مرده با خفگی و مرده با ضربه و مرده با افتادن از بلندی و مرده از شاخ زدن حیوان دیگر و آنچه درندگان نیم‌خور کرده باشند- جز آن را که (تا زنده است) ذبح کرده‌اید- و آنچه بر روی سنگ‌های مقدّس (برای بت‌ها) قربانی شود و آنچه با تیرهای بخت‌آزمایی قسمت کنید (خوردن گوشت همه اینها) بر شما حرام و آنها (همه) گناه است؛ امروز کافران از دین شما نومید شدند پس، از ایشان مهراسید و از من بهراسید! امروز دینتان را کامل و نعمتم را بر شما تمام کردم و اسلام را (به عنوان) آیین شما پسندیدم پس، هر که در قحطی و گرسنگی ناگزیر (از خوردن گوشت حرام) شود بی‌آنکه گراینده به گناه باشد بی‌گمان خداوند آمرزنده‌ای بخشاینده است؛ سوره مائده، آیه:۳.</ref><ref>[[مهوش السادات علوی|علوی، مهوش السادات]]؛ [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]]، ص ۷۱ - ۷۲.</ref>.
 *فریقین درباره زمان نزول این آیه تنها دو قول را مطرح کرده‌اند: بر اساس قول نخست، نزول آن در "[[حجة الوداع]]" و در روز عرفه است و بر اساس قول دوم، نزول آن در [[غدیر خم]] است. [[علامه امینی]] در کتاب "الغدیر" اسامی و گفتار شانزده نفر از دانشمندان [[اهل سنت]] را که حدیث نزول آیه در روز غدیر را نقل کرده‌اند آورده است <ref>علامه امینی، الغدیر، ص۲۳۰.</ref>. به اجماع علمای [[شیعه]] و عقیده برخی از مفسرین [[اهل سنت]]، این آیه پس از نصب [[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} توسط [[پیامبر|حضرت محمد]]{{صل}} به [[امامت]] و جانشینی پس از خود در غدیر خم نازل شده است<ref>[[مهوش السادات علوی|علوی، مهوش السادات]]؛ [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]]، ص ۷۱ - ۷۲.</ref>.
 *[[پیامبر|رسول خدا]] در باب شأن نزول این آیه فرمود: "همانا کمال دین و تمام نعمت و رضای پروردگار به اعلام جانشینی و ولایت [[امام علی|علی]]{{ع}} توسط من به شما مردم بوده" <ref>{{عربی|اندازه=120%|" إِنَ‏ كَمَالَ‏ الدِّينِ‏ وَ تَمَامَ‏ النِّعْمَةِ وَ رِضَى‏ الرَّبِ‏ بِإِرْسَالِي إِلَيْكُمْ بِالْوَلَايَةِ بَعْدِي لِعَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِب‏{{ع}}‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ بحار الانوار؛ ج۳۷، ص ۱۱۱.</ref>. [[علامه امینی]] در الغدیر و [[میرحامد حسین]] در "عبقات الانوار" با تتبع در کتب [[اهل سنت]] شواهد بسیاری از کتب آنان در تأیید و ابات نازل شدن این آیه در شأن [[امام علی|علی]]{{ع}} آورده‌اند <ref>دانشنامه قرآن کریم، ص۷۷.</ref><ref>[[مهوش السادات علوی|علوی، مهوش السادات]]؛ [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]]، ص ۷۱ - ۷۲.</ref>.