جز
جایگزینی متن - '<ref>مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص' به '<ref>تونه‌ای، مجتبی، [[موعودنامه (کتا...
جز (جایگزینی متن - 'ref>موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص' به 'ref>رضوانی، علی اصغر، [[موعودشناسی و...) |
جز (جایگزینی متن - '<ref>مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص' به '<ref>تونه‌ای، مجتبی، [[موعودنامه (کتا...) |
||
| خط ۹۹: | خط ۹۹: | ||
::::::«کلمه "[[ظهور]]" نوعاً به‌معنای [[ظهور]] شخص [[امام زمان]] {{ع}} مطرح می‌شود و مثلاً به همین معنی {{عربی|"عجل علی ظهورك"}} گفته می‌شود و البته این مسأله‌ای قطعی و غیرقابل‌انکار است؛ لکن احتمال قوی و جدی دیگری هم وجود دارد که [[ظهور]] به‌معنای [[ظهور]] [[امر]] باشد، نه [[ظهور]] شخص. البته [[ظهور]] کامل و تام [[امر]]، مستلزم [[ظهور]] شخص است. یعنی تا شخص [[ظاهر]] نشود، [[امر]] [[امت]] به صورت تمام و کامل [[ظاهر]] نمی‌شود، ولی درعین‌حال میان این دو تفاوت‌هایی وجود دارد. | ::::::«کلمه "[[ظهور]]" نوعاً به‌معنای [[ظهور]] شخص [[امام زمان]] {{ع}} مطرح می‌شود و مثلاً به همین معنی {{عربی|"عجل علی ظهورك"}} گفته می‌شود و البته این مسأله‌ای قطعی و غیرقابل‌انکار است؛ لکن احتمال قوی و جدی دیگری هم وجود دارد که [[ظهور]] به‌معنای [[ظهور]] [[امر]] باشد، نه [[ظهور]] شخص. البته [[ظهور]] کامل و تام [[امر]]، مستلزم [[ظهور]] شخص است. یعنی تا شخص [[ظاهر]] نشود، [[امر]] [[امت]] به صورت تمام و کامل [[ظاهر]] نمی‌شود، ولی درعین‌حال میان این دو تفاوت‌هایی وجود دارد. | ||
::::::[[اصل]] این [[تفکر]] و اندیشه از این‌جا سرچشمه می‌گیرد که [[ظهور]] حداقل می‌تواند دو معنا داشته باشد: یک [[بار]] به‌معنای طلوع و [[آشکار]] شدن و پیدایش بعد از استتار: بدین‌گونه که [[ظهور]] را نقطه مقابل خفا بگیریم که نظارت مطلب بیشتر به [[ظهور]] شخص می‌باشد، و البته این قابل [[انکار]] نیست، و [[بار]] دیگر [[ظهور]] را از ماده و ریشه "ظهر" معنا کنیم که عبارت از تقویت و پشتوانه یافتن چیزی باشد که ما از آن تعبیر به [[پیروزی]] و [[حاکمیت]] مقتدرانه می‌نماییم و در این برداشت و نظر، مطالب دیگری به ذهن می‌رسد و نتایج دیگری به دست می‌آید. در این بحث، توجه به مشتقات لفظی لغت [[ظهور]]، مفید مطالب ارزشمندی است که می‌توان از آن کمک گرفت. | ::::::[[اصل]] این [[تفکر]] و اندیشه از این‌جا سرچشمه می‌گیرد که [[ظهور]] حداقل می‌تواند دو معنا داشته باشد: یک [[بار]] به‌معنای طلوع و [[آشکار]] شدن و پیدایش بعد از استتار: بدین‌گونه که [[ظهور]] را نقطه مقابل خفا بگیریم که نظارت مطلب بیشتر به [[ظهور]] شخص می‌باشد، و البته این قابل [[انکار]] نیست، و [[بار]] دیگر [[ظهور]] را از ماده و ریشه "ظهر" معنا کنیم که عبارت از تقویت و پشتوانه یافتن چیزی باشد که ما از آن تعبیر به [[پیروزی]] و [[حاکمیت]] مقتدرانه می‌نماییم و در این برداشت و نظر، مطالب دیگری به ذهن می‌رسد و نتایج دیگری به دست می‌آید. در این بحث، توجه به مشتقات لفظی لغت [[ظهور]]، مفید مطالب ارزشمندی است که می‌توان از آن کمک گرفت. | ||
::::::اگر [[ظهور]] را [[صفت]] شخص بگیریم تمام [[آیات]] و [[روایات]] و ادعیه و [[زیارات]] و مناجات‌هایی که در آن‌ها واژه [[ظهور]] به [[کار]] رفته و استعمال شده است؛ تحقق نیافته و معنی پیدا نمی‌کند، مگر با [[ظهور]] شخص [[امام زمان]] {{ع}}. زیرا [[ظهور]] به‌معنای پیدایش بعد از استتار و خفا استعمال شده است. اما اگر [[ظهور]] را به‌معنای [[پیروزی]] و سلطه [[اسلام]] تعبیر نماییم؛ حتی ممکن است این [[پیروزی]] -البته تا حدودی- قبل از [[ظهور]] [[امام زمان]] {{ع}} نیز حاصل شود؛ لکن نه به‌گونه‌ای که مستغنی از [[ظهور]] آن حضرت باشیم<ref>نشریه موعود، شماره ۱۱ و ۱۰، ص ۴۹.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی | ::::::اگر [[ظهور]] را [[صفت]] شخص بگیریم تمام [[آیات]] و [[روایات]] و ادعیه و [[زیارات]] و مناجات‌هایی که در آن‌ها واژه [[ظهور]] به [[کار]] رفته و استعمال شده است؛ تحقق نیافته و معنی پیدا نمی‌کند، مگر با [[ظهور]] شخص [[امام زمان]] {{ع}}. زیرا [[ظهور]] به‌معنای پیدایش بعد از استتار و خفا استعمال شده است. اما اگر [[ظهور]] را به‌معنای [[پیروزی]] و سلطه [[اسلام]] تعبیر نماییم؛ حتی ممکن است این [[پیروزی]] -البته تا حدودی- قبل از [[ظهور]] [[امام زمان]] {{ع}} نیز حاصل شود؛ لکن نه به‌گونه‌ای که مستغنی از [[ظهور]] آن حضرت باشیم<ref>نشریه موعود، شماره ۱۱ و ۱۰، ص ۴۹.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۴۷۵.</ref>. | ||
{{پایان جمع شدن}} | {{پایان جمع شدن}} | ||