←مقدمه
(←مقدمه) |
(←مقدمه) |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*فرزندان هاشم بن عبد مناف، جدّ [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}}. بنی هاشم در میان عرب، به پاکی و نجابت و آقایی معروف بودند و [[اهل بیت]] [[عصمت]] از این نسل و تبار و وارث مکارم این خاندانند و پیوسته به "آل هاشم" بودن خود افتخار میکردند. [[پیامبر]] فرمود: {{عربی|بغض بنی هاشم نفاق}}<ref>بحار الأنوار، ج ۹۳ ص ۲۲۱</ref>، دشمنی با بنی هاشم نفاق است. [[پیامبر]]، [[امامان]] را که از قریشاند، از تیرۀ هاشم میداند.<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۴۴</ref> حضرت امیر نیز تقابل [[ | *فرزندان هاشم بن عبد مناف، جدّ [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}}. بنی هاشم در میان عرب، به پاکی و نجابت و آقایی معروف بودند و [[اهل بیت]] [[عصمت]] از این نسل و تبار و وارث مکارم این خاندانند و پیوسته به "آل هاشم" بودن خود افتخار میکردند. [[پیامبر]] فرمود: {{عربی|بغض بنی هاشم نفاق}}<ref>بحار الأنوار، ج ۹۳ ص ۲۲۱</ref>، دشمنی با بنی هاشم نفاق است. [[پیامبر]]، [[امامان]] را که از قریشاند، از تیرۀ هاشم میداند.<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۴۴</ref> حضرت امیر نیز تقابل [[بنی امیه]] با بنی هاشم را دیرین شمرده و از نابرابری هاشم و امیّه سخن میگوید: {{عربی|لیس امیّة کهاشم و لا حرب کعبد المطّلب}}<ref>نهج البلاغه، نامه۱۷</ref> شجاعت هاشمیان در نبرد با دشمن نیز مشهور است. [[امام علی|امیر المؤمنین]]{{ع}} در یکی از نامههایش به معاویه، سپاه خویش را که از مهاجرین و انصار است و شمشیرهای هاشمی (و سیوف هاشمیّة) را به رخ او میکشد<ref>نهج البلاغه، نامه۲۸ دربارۀ بنی هاشم از جمله ر. ک: دائرة المعارف تشیّع، ج ۳ ص ۴۹۵</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۱۲۹.</ref>. | ||
*فرزندان هاشم بن عبد مناف، جد اعلای [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}}. [[امام حسین]]{{ع}} نیز در یکی از رجزهای خویش در روز [[عاشورا]]، به این نسب شریف اشاره کرده و به آن افتخار میکند. [[بنی امیه]]، از آغاز با بنی هاشم، مخالفت و دشمنی داشتند و این بغض و عداوت، در دوران [[ائمه]] نیز ادامه داشت. حادثه کربلا اوج عداوت و کینه امویان با بنی هاشم بود. [[پیامبر خاتم|پیامبر اسلام]]{{صل}} فرموده است: {{عربی|بغض بنی هاشم نفاق}}<ref>بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۲۲۱</ref> دشمنی و کینه با بنی هاشم، نشانه نفاق است. یزید، چون [[امام حسین|حسین بن علی]]{{ع}} را به شهادت رساند و [[اهل بیت]] او را به اسارت گرفت، در مجلس جشن، با چوب خیزران بر لبهای حسین میزد و این اشعار را میخواند: بنی هاشم با ملک و سلطنت بازی کردند، نه خبری آمده و نه وحیی نازل شده است. اگر از فرزندان احمد انتقام نگیرم، از نسل خندف نیستم<ref>مقتل الحسین، مقرم، ص ۴۶۲ در زمینه رابطه عداوت آمیز آل امیه با خاندان رسالت، ر ک.: دایرة المعارف تشیع، ج ۳، ص ۳۹۸</ref><ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]] صفحه ۸۶.</ref>. | *فرزندان هاشم بن عبد مناف، جد اعلای [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}}. [[امام حسین]]{{ع}} نیز در یکی از رجزهای خویش در روز [[عاشورا]]، به این نسب شریف اشاره کرده و به آن افتخار میکند. [[بنی امیه]]، از آغاز با بنی هاشم، مخالفت و دشمنی داشتند و این بغض و عداوت، در دوران [[ائمه]] نیز ادامه داشت. حادثه کربلا اوج عداوت و کینه امویان با بنی هاشم بود. [[پیامبر خاتم|پیامبر اسلام]]{{صل}} فرموده است: {{عربی|بغض بنی هاشم نفاق}}<ref>بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۲۲۱</ref> دشمنی و کینه با بنی هاشم، نشانه نفاق است. یزید، چون [[امام حسین|حسین بن علی]]{{ع}} را به شهادت رساند و [[اهل بیت]] او را به اسارت گرفت، در مجلس جشن، با چوب خیزران بر لبهای حسین میزد و این اشعار را میخواند: بنی هاشم با ملک و سلطنت بازی کردند، نه خبری آمده و نه وحیی نازل شده است. اگر از فرزندان احمد انتقام نگیرم، از نسل خندف نیستم<ref>مقتل الحسین، مقرم، ص ۴۶۲ در زمینه رابطه عداوت آمیز آل امیه با خاندان رسالت، ر ک.: دایرة المعارف تشیع، ج ۳، ص ۳۹۸</ref><ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]] صفحه ۸۶.</ref>. | ||