خورشید پشت ابر: تفاوت میان نسخه‌ها

*در سخنان [[پیشوایان]] [[معصوم]]{{عم}} درباره فواید [[امام]] [[غایب]]، طی [[تشبیه]] [[زیبایی]]، [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ در [[دوران غیبت]]، به [[آفتاب پشت ابر]] [[تشبیه]] شده است. نخست، در بیان نورانی [[رسول گرامی اسلام]]{{صل}}، آن‏گاه ششمین پیشوای [[شیعیان]]، [[امام صادق]]{{ع}} و سرانجام در بیانی نورانی از واپسین [[حجت الهی]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ به این [[تشبیه]] زیبا، اشاره شده است که به آن‏ها می‌‏پردازیم: [[جابر بن عبد اللّه انصاری]] از [[پیامبر گرامی اسلام]]{{صل}} پرسید: آیا [[شیعیان]] در [[زمان غیبت]] [[قائم]] از وجود مبارک او بهره‏‌مند می‌‏شوند؟ [[پیامبر]]{{صل}} در پاسخ فرمود: آری؛ سوگند به خدایی که مرا به [[نبوت]] برانگیخت! آنان در [[غیبت]] او، از نورش روشنایی می‌‏گیرند و از [[ولایت]] او، بهره‏‌مند می‌‏شوند؛ همانند بهره‌‏مندی [[مردم]] از [[خورشید]]؛ اگرچه ابرها چهره آن را بپوشانند. ای [[جابر]]! این از [[اسرار]] پوشیده [[خداوند]] سبحانه و تعالی و از [[علوم]] [[ذخیره]] شده او است. آن را مخفی کن، مگر از اهلش <ref>{{عربی|" إِي‏ وَ الَّذِي‏ بَعَثَنِي‏ بِالنُّبُوَّةِ إِنَّهُمْ‏ يَسْتَضِيئُونَ‏ بِنُورِهِ‏ وَ يَنْتَفِعُونَ‏ بِوَلَايَتِهِ‏ فِي‏ غَيْبَتِهِ‏ كَانْتِفَاعِ‏ النَّاسِ‏ بِالشَّمْسِ‏ وَ إِنْ‏ تَجَلَّلَهَا سَحَابٌ‏ يَا جَابِرُ هَذَا مِنْ مَكْنُونِ سِرِّ اللَّهِ وَ مَخْزُونِ عِلْمِهِ فَاكْتُمْهُ إِلَّا عَنْ أَهْلِه‏‏‏ ‏‏‏"}}؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۲۵۳، ح ۳.</ref>.  

*[[سلیمان بن اعمش]] از [[امام صادق]]{{ع}} و او از [[امام باقر]]{{ع}} و او از [[امام سجاد]]{{ع}} چنین [[نقل]] کرده است که فرمود: [[زمین]]، از [[آفرینش]] [[حضرت آدم|آدم]] تاکنون و تا همیشه [[تاریخ]]، از [[حجّت]] [[خدا]] تهی نخواهد بود؛ خواه [[حجّت]] [[حق]]، ظاهر و [[آشکار]] و شناخته شده باشد یا بنا به مصالحی، [[نهان]] و پوشیده. تا رستاخیز نیز چنین خواهد بود که اگر جز این باشد، خدای یگانه پرستیده نمی‌‏شود<ref>  شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۲۰۷، ح ۲۲.</ref>. [[سلیمان]] پرسید: سرورم! [[مردم]] چگونه از [[امام]] [[غایب]] از نگاه، بهره‌‏ور می‌‏شوند؟ حضرت فرمود: همان‏گونه که از [[خورشید]] بهره می‌‏برند، زمانی که ابرها آن را می‏‌پوشانند.

*نیز در [[توقیع]] مبارکی که از سوی [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ برای [[اسحاق بن یعقوب]] صادر شده آمده است: "... اما چگونگی بهره‏‌مندی از من در عصر غیبتم، درست همانند بهره‌‏مندی، از [[خورشید]] است؛ هنگامی که ابرها آن را از چشم‏‌ها بپوشاند ...."<ref> {{عربی|" وَ أَمَّا وَجْهُ‏ الِانْتِفَاعِ‏ بِي‏ فِي‏ غَيْبَتِي‏ فَكَالانْتِفَاعِ‏ بِالشَّمْسِ‏ إِذَا غَيَّبَتْهَا عَنِ‏ الْأَبْصَارِ السَّحَابُ‏‏‏‏ ‏‏‏"}}، شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۴۸۳، ح ۴.</ref>