موعود یهود: تفاوت میان نسخه‌ها

#'''کتاب اشعیای [[پیامبر]]:''' و نهالی از تنه یشی برآمده، شاخه از ریشه‌‏هایش قد خواهد کشید و [[روح]] خدا- که [[روح]] [[حکمت]] و فطانت و [[روح]] [[مشورت]] و جبروت و [[روح]] [[علم]] و [[خشیت]] از [[خداوند]] است- بر آن خواهد آرمید و او را در [[خشیت]] [[خداوند]] تیز هوش گردانیده، موافق منظور نظرش [[حکم]] و مطابق مسموع گوش‏هایش تنبیه نخواهد فرمود؛ بلکه ذلیلان را به‏ [[عدالت]] [[حکم]] و برای مسکینان [[زمین]] به [[راستی]] تنبیه خواهد نمود و [[زمین]] را به عصای دهانش زده به [[روح]] لب‏هایش شریر را خواهد کشت .... <ref>  کتاب مقدس، کتاب اشعیاء نبی، ص ۱۲۲۰، فصل یازده، بند ۱- ۱۰</ref>

#'''کتاب [[زبور]] [[حضرت داود|داود]]{{ع}}‏:''' در این کتاب نیز مطالبی ذکر شده است؛ چنان‏که [[قرآن کریم]]، به [[نقل]] از [[زبور]]، از [[غلبه]] [[صالحان]] سخن گفته است: {{متن قرآن|وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ}}<ref> و در زبور پس از تورات نگاشته‌ایم که بی‌گمان زمین را بندگان شایسته من به ارث خواهند برد؛ سوره انبیاء، آیه: ۱۰۵.</ref>. با مراجعه به [[زبور]]، می‌‏توان با وجود تحریف‏‌های صورت گرفته، این [[بشارت]] را چنین یافت: "زیرا که شریران منقطع می‌‏شوند؛ اما متوکلان به [[خداوند]] [[وارث زمین]] خواهند شد؛ اما متواضعان [[وارث زمین]] شده از کثرت [[سلامتی]] متلذذ خواهند شد ....<ref>  کتاب مقدس، مزامیر داود، مزمور سی و هفتم، بندهای ۹- ۳۷</ref>.  

==موعود یهود در موعودنامه==

*یکی از پایه‌های اساسی و اصول مهم [[آیین یهود]]، [[ایمان]] به [[ظهور]] [[ماشیح]] و دوره [[نجات]] (گئولا) است. هر فرد [[یهودی]] که به ماشیح [[اعتقاد]] نداشته باشد و یا چشم به راه آمدن او نباشد، منکر سخنان [[حضرت موسی]] و سایر [[انبیا]]ء [[بنی اسرائیل]] است، زیرا موضوع ماشیح به دفعات در متون [[مقدس]] عنوان شده است.