الگو:صفحهٔ اصلی/پرسش برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

الگو:صفحهٔ اصلی/پرسش برگزیده (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۰ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۱۳:۰۹

۵٬۹۵۸ بایت حذف‌شده ، ‏۱۰ اوت ۲۰۱۹

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

Ranjbar

مدیران

۲٬۱۱۶

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-<div class="boxTitle"><big>'''[[نفس زکیه که قتلش از نشانه‌های حتمی ظهور است کیست؟ (پرسش)|نفس زکیه که قتلش از نشانه‌های حتمی ظهور است کیست؟]]'''</big></div>
+<div class="boxTitle"><big>'''[[ماجرای خسف بیدا چیست؟ (پرسش)|ماجرای خسف بیدا چیست؟]]'''</big></div>
 <gallery mode="packed" widths=90px heights=90px perrow=10 caption="پاسخ جامع به این پرسش، برگرفته از تمامی پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه اندیشمندان و نویسندگانی است که تصویر آنان در ذیل دیده می‌شود">
 {{ستون-شروع|2}}
-پرونده:1368171.jpg|''[[سید محمد صدر|صدر]]''
-پرونده:11046759983.jpg|''[[محمد م‍ح‍م‍دی‌ ری‌ش‍ه‍ری‌|ری‌ش‍ه‍ری‌]]''
 پرونده:7474646.jpg|''[[نجم‌الدین طبسی|طبسی]]''
-پرونده:151937.jpg|''[[سید اسدالله هاشمی شهیدی|شهیدی]]''
-پرونده:13681131.jpg|''[[اسماعیل اسماعیلی|اسماعیلی]]''
-پرونده:Pic259.jpg|''[[عبدالمجید زهادت|زهادت]]''
-پرونده:1368299.jpg|''[[علی رضا رجالی تهرانی|رجالی تهرانی]]''
-پرونده:151974.jpg|''[[سید نذیر حسنی|حسنی]]''
-پرونده:13681056.jpg|''[[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب]]''
 پرونده:151879.jpg|''[[نصرت‌الله آیتی|آیتی]]''
-پرونده:15207.jpg|''[[علی ‎اصغر رضوانی|رضوانی]]''
+پرونده:136863.JPG|''[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان]]''
 {{پایان}}
 </gallery>
-*از جمله [[نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی]]، [[قتل نفس زکیه]] است. [[نفس زکیه]] به معنای [[نفس]] کامله، [[پاک]] و [[پاکیزه]] است. در مورد اینکه منظور از [[نفس زکیه]] چیست دو احتمال وجود دارد:
+*یکی از نشانه‌‌های حتمی [[ظهور]]، [[خسف]] [[سرزمین بیداء]] است. واژه [[خسف]] به معنای فرو رفتن و [[پنهان]] شدن است. [[بیداء]] در لغت به معنای دشت هموار، پهناور و خالی از سکنه و [[آب]] و علف است و نام سرزمینی است بین [[مکه]] و [[مدینه]]. [[بیداء]] را ذات الجیش هم می‌گویند. بر اساس فرمایش [[امام صادق]] {{ع}} در مسیر [[مکه]] به [[مدینه]] [[نماز]] در سه مکان [[مکروه]] است: ذات الجیش، ذات السلاسل و وادی ضَجنان. وادی ضجنان معروف است و درگیری‌هایی در آن جا وجود داشته است. هر سه وادی محل [[خسف]] [[دجال]] است؛ و [[مکروه]] بودن [[نماز]] در این مکان‌ها، یا بدان لحاظ است که این سه مکان محل نزولِ [[غضب]] و [[انتقام]] [[الهی]] هستند و یا ممکن است به [[لشکر]] [[دجال]] کاری نداشته و عده دیگری در این مکان‌ها فرو روند.
-# مراد شخص خاصی است که دارای این [[ویژگی]] است. هنگامی‌که چنین شخصی کشته می‌شود، طبیعی است [[شهادت]] او در [[جامعه]] موج ایجاد کرده و تاثیر می‌گذارد.
+*منطقه [[بیداء]] و ذات الجیش دو [[خسف]] دارد: یکی [[خسف]] [[سفیانی]] و دیگری [[خسف]] [[دجال]].
-# احتمال داده شده است منظور از [[نفس زکیه]]، افراد [[پاک]] [[سرشت]] باشند که در فتنه‌های [[آخر الزمان]] به دست [[ظالمان]] کشته می‌شوند و خونشان به ناحق جاری می‌گردد.
+#منظور از [[خسف]] [[سفیانی]] این است، پس از آنکه [[سپاه سفیانی]] به قصد [[ترور]] [[امام مهدی]]  عازم [[مکه]] می‌شود، میانه راه و در منطقه [[بیداء]]، [[منادی آسمانی]] ندا داده و به [[زمین]]، [[دستور]] فرو بلعیدن [[لشکر سفیانی]] را می‌دهد. این [[لشکر]] در [[زمین]] فرو می‌رود و به جز دو یا سه نفر کسی از آنها زنده نمی‌ماند. و این در [[زمان ظهور]] یا قبل از [[ظهور]] [[قائم]]{{ع}} است. این رخداد حادثه‌ای [[اعجازآمیز]] است که با ارادۀ خداوندی و دخالت نیروهای غیبی انجام می‌پذیرد.
-*احتمال اول با [[روایات]] تناسب بیشتری دارد، چرا که [[قتل نفس زکیه]] در بین [[جامعه]] تاثیر و انعکاس ایجاد می‌کند. بنابراین منظور از [[نفس زکیه]] یکی از اشخاص با [[اخلاص]] و [[آزمایش]] شده در [[دوران غیبت]] کبری خواهد بود که بر اثر فتنه‌های [[آخر الزمان]] و [[انحرافات]] [[حاکم]] در آن زمان به [[شهادت]] می‌‏رسد و خونشان به ناحق جاری می‌گردد. در [[قرآن کریم]] آمده است: {{متن قرآن|قَتَلْتَ نَفْسًا زَكِيَّةً بِغَيْرِ نَفْسٍ لَقَدْ جِئْتَ شَيْئًا نُكْرًا}}. [[نفس زکیه]] انسانی است که بر اثر شخصیت والای او [[قتل]] آن اهمیتی بسزا دارد، که جلب نظر می‌‏کند و موجب تأثر و [[تأسف]] عمیق [[مردم]] می‌‏شود. در ضمن چیزی که می‌‏خواهد نشانه شود می‌‏بایست در مورد کسی باشد که در بین [[مردم]] شناخته شده باشد، و گرنه نمی‏‌تواند دلالت بر چیزی بکند و نشانۀ [[ظهور]] قرار گیرد.
+#منظور از [[خسف]] [[دجال]] نیز این است، [[دجال]] وقتی می‌فهمد [[امام مهدی]]{{ع}} [[خروج]] کرده و در [[مکه]] است، قصد [[مکه]] می‌کند، در روز [[خروج]] [[امام]]{{ع}}، [[حضرت عیسی]]{{ع}} نیز از [[آسمان]] فرود می‌آید. [[امام]]{{ع}}، در [[مسجد الحرام]] به ایشان [[تکلیف]] می‌کند که پیش بایست تا به تو [[اقتدا]] کنم، و [[حضرت عیسی]]{{ع}} نیز می‌گوید: «من [[امت]] جد تو و تابع شما هستم، شما پیش بایستید» پس [[حضرت]] پیش می‌ایستد و ایشان به [[امام]]{{ع}}، [[اقتدا]] می‌کند و [[اهل مکه]] همه (جمعی با میل و جمعی با کراهت) با [[امام]]{{ع}} [[بیعت]] می‌کنند؛ بعد [[امام]]{{ع}} به طرف [[مدینه]] می‌رود، و [[دجال]] نیز در نزدیکی [[مدینه منوره]] به [[امام]]{{ع}} می‌رسد و در همان ذات الجیش، دعوی [[الوهیت]] می‌کند. [[امام]]{{ع}} [[حضرت عیسی]] {{ع}} را که پیش قراولِ [[لشکر]] آن [[حضرت]] ‌است به نزد [[دجال]] می‌فرستد و او را به [[اسلام]] می‌خواند؛ امّا [[دجال]] قبول نمی‌کند؛ لذا [[حضرت]] او را به [[قتل]] می‌رساند. و [[زمین]] [[بیداء]] که دو فرسخ است و قبلاً [[لشکر]] [[سفیانی]] را فرو برده؛ جسد [[دجال]] و مرکب و لشکرش را نیز فرو می‌برد.
-===مصادیق [[نفس زکیه]]===
+<div class="readmoreButton">[[ماجرای خسف بیدا چیست؟ (پرسش)|'''ادامه''']]</div>
-*در مورد اینکه [[نفس زکیه]] کیست و به چه کسی اطلاق می‌شود و به عبارت دیگر آیا [[قتل نفس زکیه]] یک واقعه در گذشته بوده که اتفاق افتاده یا اینکه هنوز به وقوع نپیوسته و از [[علائم]] نزدیک به [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} است نظرات مختلفی بیان شده است که به آنها اشاره می‌شود:
-#[[نفس زکیه]] همان [[محمد بن عبدالله محض]] ملقب به [[نفس زکیه]] است که در زمان [[بنی العباس]] به [[قتل]] رسید و از [[اولاد]] [[امام حسن مجتبی]]{{ع}} است. قرائنی بر این [[دلیل]] ارائه شده است لکن این سخن و نظر را نمی‌توان پذیرفت، زیرا پس از بررسی [[روایات]] [[نفس زکیه]]، اشکالاتی به این دیدگاه وارد است از جمله:
-##[[قتل نفس زکیه]] بین [[رکن و مقام]] است، در حالی که [[محمد بن عبدالله محض]] در نزدیکی [[مدینه]] و منطقه [[احجار الزیت]] به [[قتل]] رسیده است.
-##[[نفس زکیه]] یعنی نفسی [[پاک]] و [[طاهر]]، اما این شخص را نمی‌توان با چنین صفتی معرفی کرد و او را مورد تأیید [[اهل بیت]] دانست؛ چرا که او خود را [[مهدی]]{{ع}} می‌دانست و [[مردم]] را برابر [[اهل بیت]]، به خود [[دعوت]] می‌کرد.
-## فاصله میان [[ظهور]] تا [[قتل]] این شخص، پانزده روزاست که به زمان [[قیام حضرت مهدی]]{{ع}} اشاره دارد؛ لذا با [[محمد بن عبدالله محض]] مطابقت نمی‌کند و این مطلب، هنوز رخ نداده است.
-##خود [[نفس زکیه]] و [[پیروان]] وی تنها [[ادعای مهدی بودن]] او را داشته‌‏اند نه اینکه کشته شدن او را [[نشانه ظهور مهدی]]{{ع}} بدانند و همین ادعای کاذب، سبب می‌شود آن فرد آرمانی که کشته شدنش در [[روایات]] از [[نشانه‏‌های ظهور]] معرفی شده، بر این ادعاکننده دروغ‏گو منطبق نشود.
-#[[نفس زکیه]] فردی است که قبل از [[ظهور]] [[امام زمان]]{{ع}} [[قیام]] می‌کند و در کنار [[کعبه]] ما بین [[رکن و مقام]] کشته می‌شود. از [[روایات]] استفاده می‌شود در آستانه [[ظهور]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} در گیر و دار [[مبارزات]] [[زمینه‌ساز]] [[انقلاب]] [[مهدی]]{{ع}}، فردی [[پاک]] باخته و [[مخلص]]، در راه [[امام]]{{ع}} می‌کوشد و مظلومانه کشته می‌شود. این رخداد عظیم، طبق بیان [[روایات]] بین [[رکن و مقام]] ـ در [[بهترین]] مکان‌های [[زمین]] ـ اتفاق می‌افتد. فرد یادشده از [[اولاد]] [[امام حسن مجتبی]]{{ع}} است. و نیز گفته شده [[حسینی]] [[نسب]] است. [[امام باقر]]{{ع}} در [[حدیثی]] طولانی [[نقل]] فرموده‌اند: «[[قائم]]{{ع}} به [[اصحاب]] خود می‌فرماید: "ای [[قوم]]! [[اهل مکه]] مرا نمی‌خواهند؛ ولی من کسی را به سوی آنها می‌فرستم تا [[حجت]] را بر ایشان تمام کنم... پس مردی از [[اصحاب]] خود را می‌خواند و به او می‌فرماید: به سوی [[اهل مکه]] برو و بگو:‌ای [[اهل مکه]]! من فرستادۀ [[مهدی]] هستم. او خطاب به شما می‌گوید: ما [[اهل بیت]] [[رحمت]] و معدن [[رسالت]] و [[خلافت]] هستیم و ما [[فرزندان]] [[محمد]]{{صل}} و سلالۀ پیامبرانیم و به [[راستی]] که مورد [[ظلم]] و [[ستم]] قرار گرفتیم و از زمانی که [[پیامبر]] از [[دنیا]] رفت، تا امروز، [[حق]] ما گرفته نشده است. پس اکنون ما شما را به [[یاری]] می‌خوانیم؛ ما را [[یاری]] کنید. چون آن [[جوان]] این سخن را بگوید [[مردم]]، او را بین [[رکن و مقام]] می‌کشند. او [[نفس]] زکیّه است». برابر بعضی از [[روایات]] بین کشته شدن [[نفس زکیه]] و [[قیام قائم آل محمد]]{{صل}} تنها پانزده شب فاصله خواهد بود. [[محدث قمی]] می‌گوید: "[[نفس زکیه]] پسری است از [[خاندان]] [[محمد]]{{صل}} که مابین [[رکن و مقام]] در [[مسجد الحرام]] کشته می‌شود".
-#[[نفس زکیه]] مجاهدی است از زمره بسترسازان [[ظهور]] که [[رهبری]] عده‌ای از [[عاشقان]] [[امام مهدی]]{{ع}} را بر عهده دارد و در راه [[حضرت]] در میان هفتاد تن از علمای زمانه در منطقه‌ای پشت [[شهر]] [[کوفه]] به [[شهادت]] می‌رسد. او غیر از [[سید]] هاشمی‌تباری است که در [[مکه]] و بین رکن [[کعبه]] و [[مقام ابراهیم]] سر از تنش جدا می‌شود و این هر دو، غیر از [[سید حسنی]] هستند که به [[قتل]] می‌رسد.
-#[[نفس زکیه]] شخصی است به نام [[محمد بن الحسن]] که میان رکن [[کعبه]] و [[مقام ابراهیم]] کشته خواهد شد. از فحوای این نظریه و تعابیر قائل آن چنین [[استنباط]] می‌شود که [[نفس زکیه]]، از [[سادات حسنی]] و در واقع همان [[سید حسنی]] است.
-#[[نفس زکیه]] سیدی والا تبار و [[حسینی‌نسب]] است و هموست که مظلومانه در ۲۵ ذی الحجه سر مبارکش در [[حرم]] امن [[الهی]] [[مکه]] مکرمه از تن جدا می‌شود و کمی پیش از [[ذبح]] شدن وی، سیدی [[هاشمی]] و [[حسنی‌تبار]] در [[کوفه]] به همراه هفتاد تن از علمای [[امت]] به دست [[سپاهیان]] [[سفیانی]] و در اثنای ورود [[سپاه]] [[مجاهد]] [[خراسانی]] از طریق شهرهای قصر شیرین و خانقین به [[شهادت]] می‌رسد. طبق این نظریه، [[رجل هاشمی]] و [[سید حسنی]] یک تن هستند.
-<div class="readmoreButton">[[نفس زکیه که قتلش از نشانه‌های حتمی ظهور است کیست؟ (پرسش)|'''ادامه''']]</div>