زمینه‌سازان ظهور امام مهدی چه کسانی هستند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

زمینه‌سازان ظهور امام مهدی چه کسانی هستند؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۳۲

۹٬۸۷۸ بایت اضافه‌شده ، ‏۱ سپتامبر ۲۰۱۹

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

Jaafari

مدیران

۷۳٬۳۸۶

ویرایش

@@ خط ۶: / خط ۶: @@
 | اندازه تصویر      = 200px
 | مدخل بالاتر      = [[مهدویت]] / [[غیبت امام مهدی]] / [[وظایف و تکالیف مسلمانان در عصر غیبت]] / [[آمادگی و زمینه‌سازی برای ظهور ]]
-| مدخل اصلی    =
+| مدخل اصلی    = [[زمینه‌سازان ظهور امام مهدی]]
 | مدخل وابسته    =
 | پاسخ‌دهنده         =
-| پاسخ‌دهندگان       = ۱ پاسخ
+| پاسخ‌دهندگان       = ۲ پاسخ
 }}
 '''[[زمینه‌سازان ظهور]] چه ویژگی‌هایی دارند؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود.
@@ خط ۱۶: / خط ۱۶: @@
 == پاسخ نخست==
+[[پرونده:151910.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[محمد مهدی آصفی]]]]
+::::::آیت‌الله '''[[محمد مهدی آصفی]]'''، در کتاب ''«[[انتظار پویا (کتاب)|انتظار پویا]]»'' در این‌باره گفته است:
+::::::«در [[روایات شیعه]] و [[سنی]]، درباره گروه [[زمینه‌سازان]] مطالبی بیان شده است. این [[نصوص]] برخی مناطق [[اسلامی]] را- که این گروه از آنجا برخواهند خاست- مشخص کرده‌اند. مهم‌ترین این مناطق عبارت است از: [[خراسان]] ([[مشرق]])، [[قم]]، [[ری]] و [[یمن]]. در [[روایات]] زیر، گروه [[زمینه‌سازان]] به مناطق یاد شده منتسب شده‌اند:
+:::::*'''[[زمینه‌سازان]] از [[مشرق]] ([[خراسان]])''': "[[حاکم]]" در مستدرک صحیحین از [[عبد الله]] بن مسعود [[نقل]] کرده است: {{متن حدیث|اتَانَا رَسُولُ اللَّهِ {{صل}} فَخَرَجَ اَلينَا مُسْتَبْشِراً يُعْرَفُ السُّرُورُ فِي وَجْهِهِ، فَمَا سَأَلْنَاهُ عَنْ شَيْءٍ اِلاّ أخْبَرَنَا بِهِ وَ لاَ سَكَتْنَا إِلَّا ابْتَدَأنَا حَتّي مُرَّ فِتيَهٌ مِنْ بَنِي هَاشِمٍ مِنْهُمُ الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ، فَلَمَّا رَآهُم التَزَمَهُم وَ اِنْهَمَلَتْ عينَاهُ فَقُلْنَا يَا رَسُول اللَّهِ مَا نَزَالُ نُرِي فِي وَجْهِكَ شَيْئاً نَكْرَهُهُ؟ فَقَالَ: إِنَّا أَهْلُ بَيْتٍ اخْتَارَ اللَّهُ لَنَا الْآخِرَةَ عَلَى الدُّنْيَا، وَ إِنَّهُ سَيَلْقَى أَهْلُ بَيْتِي مِنْ بَعْدِي تَطْرِيداً وَ تَشْرِيداً فِي الْبِلَادِ، حَتَّى تَرْتَفِعَ رَايَاتٌ سُوْدٌ فِي الْمَشْرِقِ، فَيَسْأَلُونَ الْحَقَّ فَلَا يُعْطَوْنَهُ، ثُمَّ يَسْأَلُونَ فَلَا يُعْطَوْنَهُ، ثُمَّ يَسْأَلُونَهُ فَلَا يُعْطَوْنَهُ -فَيُقَاتِلُونَ- فَيُنْصَرُونَ. فَمَنْ أَدْرَكَهُ مِنْكُمْ وَ مِنْ أَعْقَابِكُمْ فَلْيَأْتِ امامَ اَهْلِ بَيْتِي، وَ لَوْ حَبْواً عَلَى الثَّلْجِ، فَإِنَّهَا رَايَاتُ هُدًى، يَدْفَعُونَهَا إِلَى رَجُلٍ مِنْ أَهْلِ بَيْتِي}}<ref>حاکم نیشابوری، مستدرک الصحیحین، صص ۴۶۴ و ۵۳۳.</ref>؛ "[روزی‌] [[رسول خدا]] {{صل}} با [[شادمانی]] تمام به سوی ما آمد، به گونه‌ای که برق [[شادی]] در نگاهش می‌درخشید. هرچه می‌پرسیدیم، پاسخ می‌گفت و هرگاه [[سکوت]] می‌کردیم، خود شروع می‌فرمود؛ تا آنکه گروهی از [[جوانان]] [[بنی هاشم]] -که [[امام حسن]] و [[امام حسین]] {{عم}}- در میانشان بودند، آمدند که از مقابل ما بگذرند. [[حضرت]] همین‌که آنان را دید، در آغوششان کشید و [[اشک]] از دیدگان مبارکش جاری شد. گفتیم: ای [[فرستاده خدا]]! آن چیست که پیوسته در چهره شما چیزی می‌بینیم که خوش نداریم. فرمود: ما خاندانی هستیم که [[خدای تعالی]] [[آخرت]] را در مقابل [[دنیا]] برای ما [[برگزیده]] است. پس از من خاندانم رانده و آواره‌ [[شهرها]] گردند تا آنکه پرچم‌هایی سیاه در [[مشرق]] سربلند می‌کنند. آنان [[حق]] را می‌طلبند و بدیشان نمی‌دهند، در برهه‌ای دیگر [[حق]] را طلب می‌کنند و بدیشان نمی‌دهند، و باز نیز چنین شود؛ پس آن‌گاه [[نبرد]] می‌کنند و پیروز می‌شوند. [سپس فرمود:] هرکه از شما یا فرزندان‌تان، چنین روزی را [[درک]] کرد، نزد [[امامی]] که از خاندانم است، حاضر شود- اگرچه جامه به خود پیچد و بر برف گام نهد- زیرا این [[پرچم‌ها]]، پرچم‌های هدایتند که آنها را به مردی از خاندانم تقدیم می‌کنند".
+::::::[[ابو خالد کابلی]] از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] می‌کند: {{متن حدیث|كَأَنِّي بِقَوْمٍ قَدْ خَرَجُوا بِالْمَشْرِقِ يَطْلُبُونَ الْحَقَّ فَلَا يُعْطَوْنَهُ ثُمَّ يَطْلُبُونَهُ فَلَا يُعْطَوْنَهُ فَإِذَا رَأَوْا ذَلِكَ وَضَعُوا سُيُوفَهُمْ عَلَى عَوَاتِقِهِمْ فَيُعْطَوْنَ مَا سَأَلُوا فَلَا يَقْبَلُونَهُ حَتَّى يَقُومُوا وَ لَا يَدْفَعُونَهَا إِلَّا إِلَى صَاحِبِكُمْ قَتْلَاهُمْ شُهَدَاءُ أَمَا إِنِّي لَوْ أَدْرَكْتُ ذَلِكَ لَأَبْقَيْتُ نَفْسِي لِصَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ}}<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۴۳، (دار احیاء التراث العربی و مؤسسه التاریخ العربی، لبنان)؛ غیبت نعمانی، (انتشارات صدوق)، باب ۱۴، ح ۵۰.</ref>؛ "گویا می‌بینم مردمی را که در [[مشرق]] [[قیام]] کرده‌اند و [[حق]] را می‌طلبند و بدیشان داده نمی‌شود؛ ولی از پای نمی‌نشینند. ازاین‌رو [[سلاح]] در دست می‌گیرند، در نتیجه آنچه می‌خواستند بدیشان داده می‌شود. اما نمی‌پذیرند تا آنکه [[قیام]] می‌کنند و [[حکومت]] را به کسی جز [[صاحب]] شما ([[امام عصر]] {{ع}}) تحویل نمی‌دهند. کشته شدگان از آنان، شهیدند. [[آگاه]] باشید که اگر من در آن زمان حضور داشتم، وجودم را وقف [[صاحب]] این امر می‌کردم".
+:::::*'''[[زمینه‌سازان]] خراسان‌''': [[محمد بن حنفیه]]، در روایتی از [[امام علی]] {{ع}} [[نقل]] کرده است: {{متن حدیث|ثُمَّ تَخْرُجُ رَايَةٌ مِنْ خُرَاسَانَ يهْزِمُونَ أَصحابَ السُّفْيَانِيِّ حَتّي تَنْزِلُ بِبَيْتِ المَقْدِسِ توْطِيء لِلْمَهْدِيّ سُلْطَانُهُ}}<ref>عصر الظهور، ص ۲۰۶.</ref>؛ "پرچمی از [[خراسان]] بیرون می‌آید، [حاملان این پرچم‌] [[اصحاب]] [[سفیانی]] را [[شکست]] می‌دهند تا اینکه به [[بیت المقدس]] می‌رسند و زمینه [[حکومت]] [حضرت‌] [[مهدی]] {{ع}} را فراهم می‌سازند".
+:::::*'''[[زمینه‌سازان]] از [[قم]] و ری‌''': [[علامه مجلسی]] [[روایت]] کرده است: {{متن حدیث|رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ قُمَّ يَدْعُو النَّاسَ إِلَى الْحَقِّ يَجْتَمِعُ مَعَهُ قَوْمٌ كَزُبَرِ الْحَدِيدِ لَا تُزِلُّهُمُ الرِّيَاحُ الْعَوَاصِفُ وَ لَا يَمَلُّونَ مِنَ الْحَرَبِ وَ لَا يَجْبُنُونَ وَ عَلَى اللَّهِ يَتَوَكَّلُونَ وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ}}<ref>بحار الانوار، ج ۶۰، ص ۲۱۶؛ و نیز: سفینة البحار، ج ۲، ص ۴۴۶.</ref>؛ "مردی از اهالی [[قم]] [[مردم]] را به [[حق]] فرا می‌خواند، گروهی که دل‌های آنان چون [[پاره‌های آهن]] است، گرد او جمع می‌شوند. طوفان‌های سخت آنان را نمی‌لرزاند. از [[جنگ]] خسته نمی‌شوند و بیمی به خود راه نمی‌دهند، برخدا [[توکل]] می‌کنند و [[عاقبت]] [نیک‌] از آن پرهیزگاران است".
+:::::*'''[[زمینه‌سازان]] از یمن‌''': [[امام باقر]] {{ع}} درباره [[رهبری]] [[یمانی]] قبل از [[ظهور امام عصر]] {{ع}} فرموده است: {{متن حدیث|وَ لَيْسَ فِي الرَّايَاتِ أَهْدَى مِنْ رَايَةِ الْيَمَانِيِّ هِيَ رَايَةُ هُدًى لِأَنَّهُ يَدْعُو إِلَى صَاحِبِكُمْ...}}<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۳۲.</ref>؛ "... در میان [[پرچم‌ها]]، پرچمی [[هدایت]] یافته‌تر از [[پرچم یمانی]] نیست. آن [[پرچم]]، [[پرچم]] [[ارشاد]] است؛ زیرا [[[مردم]] را] به سوی [[صاحب]] شما [[[امام عصر]] {{ع}}] فرا می‌خواند ..."»<ref>[[محمد مهدی آصفی|آصفی، محمد مهدی]]، [[انتظار پویا (کتاب)|انتظار پویا]]، ص ۳۲-۳۶.</ref>.
+==پاسخ‌های دیگر==
+{{یادآوری پاسخ}}
+{{جمع شدن|۱. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛}}
 [[پرونده:136863.JPG|بندانگشتی|right|100px|[[خدامراد سلیمیان]]]]
 ::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در دو  کتاب ''«[[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]»'' و ''«[[درسنامه مهدویت ج۳ (کتاب)|درسنامه مهدویت ج۳]]»'' در این‌باره گفته است:
@@ خط ۳۲: / خط ۴۳: @@
 :::::*در هرحال با توجه به [[روایات]] بسیاری که در این بخش رسیده، در دوره [[غیبت]] و [[در آستانه ظهور]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}}، دولت‌هایی به [[حمایت]] از [[حق]] روی کار می‌آیند و انقلاب‌هایی به [[حمایت]] از آن شکل می‌گیرند و زمینه را برای [[ظهور]] آن [[حضرت]] فراهم می‌سازند و این از [[نشانه‌های ظهور]] است<ref> جمعی از نویسندگان، چشم به راه مهدی{{ع}}، ص ۳۰۶- ۳۰۳.</ref>
 ::::::'''۲. زمینه‌سازان عام:''' در این دسته بدون اینکه به افراد خاصی اشاره شود تنها ویژگی‌هایی مطرح شده که [[در آستانه ظهور]] برخی که [[توفیق]] [[زمینه‌سازی]] را می‌یابند این ویژگی‌ها را دارند.
+{{پایان جمع شدن}}
 {{پرسمان آمادگی و زمینه‌سازی برای ظهور}}