آثار اجتماعی انتظار امام مهدی چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۸ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۳:۰۷
، ۱۸ سپتامبر ۲۰۱۹جایگزینی متن - 'در کتاب ''«بررسی کارکردهای اجتماعی انتظار حضرت مهدی در ایران معاصر»''' به 'در کتاب ''«بررسی کارکردهای اجتماعی انتظار حضرت مهدی»'''
جز (جایگزینی متن - 'در کتاب ''«بررسی کارکردهای اجتماعی انتظار حضرت مهدی در ایران معاصر»''' به 'در کتاب ''«بررسی کارکردهای اجتماعی انتظار حضرت مهدی»''') |
|||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
{{جمع شدن|۱. آقای ربانی خوراسگانی؛}} | {{جمع شدن|۱. آقای ربانی خوراسگانی؛}} | ||
[[پرونده:Pic363.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[محمد صادق ربانی خوراسگانی]]]] | [[پرونده:Pic363.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[محمد صادق ربانی خوراسگانی]]]] | ||
::::::آقای '''[[محمد صادق ربانی خوراسگانی]]'''، در کتاب ''«[[بررسی کارکردهای اجتماعی انتظار حضرت مهدی در ایران معاصر (کتاب)|بررسی کارکردهای اجتماعی انتظار حضرت مهدی | ::::::آقای '''[[محمد صادق ربانی خوراسگانی]]'''، در کتاب ''«[[بررسی کارکردهای اجتماعی انتظار حضرت مهدی در ایران معاصر (کتاب)|بررسی کارکردهای اجتماعی انتظار حضرت مهدی]]»'' در اینباره گفته است: | ||
::::::«از کارکردهای [[اجتماعی]] [[انتظار حضرت مهدی]]{{ع}} در [[عصر غیبت]]، [[آراستگی]] [[جامعه]] به [[هنجارها]] و [[خوبیها]] و پیراستن از ناهنجاریها و بدیهاست. بر همین اساس، دیگر کارکرد [[اجتماعی]] [[انتظار]]، کنترل [[اجتماعی]]، یعنی دوری از [[انحرافات]] و ناهنجاریها و گرایش به [[ارزشها]] و هنجارهای [[دینی]] است؛ چنانچه [[امام صادق]]{{ع}} میفرمایند: {{متن حدیث|"مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَكُونَ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ فَلْيَنْتَظِرْ وَ لْيَعْمَلْ بِالْوَرَعِ وَ مَحَاسِنِ الْأَخْلاَقِ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ"}}<ref>محمد بن ابراهیم نعمانی، الغیبه، تحقیق علی اکبر غفاری، ص ۲۰۰، ح ۱۶.</ref>. در این [[کلام]] [[منتظر واقعی]] کسی است که خود را با [[ورع]] و [[پرهیزکاری]] و دوری از ناهنجاریها و آراستن به [[هنجارها]] و [[خوبیها]] وفق میدهد. پس یکی از [[وظایف منتظران امام زمان]]{{ع}} در [[عصر غیبت]]، دوری جستن از [[انحرافات]] و ناهنجاریهاست. | ::::::«از کارکردهای [[اجتماعی]] [[انتظار حضرت مهدی]]{{ع}} در [[عصر غیبت]]، [[آراستگی]] [[جامعه]] به [[هنجارها]] و [[خوبیها]] و پیراستن از ناهنجاریها و بدیهاست. بر همین اساس، دیگر کارکرد [[اجتماعی]] [[انتظار]]، کنترل [[اجتماعی]]، یعنی دوری از [[انحرافات]] و ناهنجاریها و گرایش به [[ارزشها]] و هنجارهای [[دینی]] است؛ چنانچه [[امام صادق]]{{ع}} میفرمایند: {{متن حدیث|"مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَكُونَ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ فَلْيَنْتَظِرْ وَ لْيَعْمَلْ بِالْوَرَعِ وَ مَحَاسِنِ الْأَخْلاَقِ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ"}}<ref>محمد بن ابراهیم نعمانی، الغیبه، تحقیق علی اکبر غفاری، ص ۲۰۰، ح ۱۶.</ref>. در این [[کلام]] [[منتظر واقعی]] کسی است که خود را با [[ورع]] و [[پرهیزکاری]] و دوری از ناهنجاریها و آراستن به [[هنجارها]] و [[خوبیها]] وفق میدهد. پس یکی از [[وظایف منتظران امام زمان]]{{ع}} در [[عصر غیبت]]، دوری جستن از [[انحرافات]] و ناهنجاریهاست. | ||
::::::با توجه به ناگهانی بودن امر [[ظهور امام زمان]]{{ع}}، ایشان همه [[شیعیان]] و [[منتظران]] را به [[اعمال پسندیده]] و دوری از [[بدیها]] و ناهنجاریها فراخوانده، میفرمایند: {{متن حدیث|" فَيَعْمَلُ كُلُّ اِمْرِئٍ مِنْكُمْ مَا يَقْرُبُ بِهِ مِنْ مَحَبَّتِنَا وَ لِيَتَجَنَّبَ مَا يُدْنِيهِ مِنْ كَرَاهِيَتِنَا وَ سَخَطِنَا فَإِنَّ اِمْرَأً يَبْغَتُهُ فَجْأَةٌ حِينَ لاَ تَنْفَعُهُ تَوْبَةٌ وَ لاَ يُنَجِّيهِ مِنْ عِقَابِنَا نَدَمٌ عَلَى حَوْبَةٍ..."}}<ref>محمدباقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۷۶.</ref>؛ "هریک از شما باید آنچه را که موجب [[دوستی]] ما میشود، پیشه خود سازید و از هر آنچه موجب [[خشم]] و [[ناخشنودی]] ما میگردد، دوری گزینید؛ زیرا [[فرمان]] ما به یکباره و ناگهانی فرا میرسد و در آن زمان [[توبه]] و بازگشت برای کسی نفع و سودی ندارد و [[پشیمانی]] از [[گناه]]، کسی را از [[کیفر]] ما [[نجات]] نمیبخشد. بنابراین از آثار و کارکردهای [[اجتماعی]] [[انتظار حقیقی]] [[امام زمان]]{{ع}}، کنترل [[اجتماعی]] و دوری از [[انحرافات]] و ناهنجاریها بوده، [[منتظر واقعی]]، هرگز خود را به [[گناه]]، [[بدیها]] و [[زشتیها]] آلوده نمیکند»<ref>[[محمد صادق ربانی خوراسگانی|ربانی خوراسگانی، محمد صادق]]، [[بررسی کارکردهای اجتماعی انتظار حضرت مهدی در ایران معاصر (کتاب)|بررسی کارکردهای اجتماعی انتظار حضرت مهدی در ایران معاصر]]، ص ۱۴۵.</ref>. | ::::::با توجه به ناگهانی بودن امر [[ظهور امام زمان]]{{ع}}، ایشان همه [[شیعیان]] و [[منتظران]] را به [[اعمال پسندیده]] و دوری از [[بدیها]] و ناهنجاریها فراخوانده، میفرمایند: {{متن حدیث|" فَيَعْمَلُ كُلُّ اِمْرِئٍ مِنْكُمْ مَا يَقْرُبُ بِهِ مِنْ مَحَبَّتِنَا وَ لِيَتَجَنَّبَ مَا يُدْنِيهِ مِنْ كَرَاهِيَتِنَا وَ سَخَطِنَا فَإِنَّ اِمْرَأً يَبْغَتُهُ فَجْأَةٌ حِينَ لاَ تَنْفَعُهُ تَوْبَةٌ وَ لاَ يُنَجِّيهِ مِنْ عِقَابِنَا نَدَمٌ عَلَى حَوْبَةٍ..."}}<ref>محمدباقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۷۶.</ref>؛ "هریک از شما باید آنچه را که موجب [[دوستی]] ما میشود، پیشه خود سازید و از هر آنچه موجب [[خشم]] و [[ناخشنودی]] ما میگردد، دوری گزینید؛ زیرا [[فرمان]] ما به یکباره و ناگهانی فرا میرسد و در آن زمان [[توبه]] و بازگشت برای کسی نفع و سودی ندارد و [[پشیمانی]] از [[گناه]]، کسی را از [[کیفر]] ما [[نجات]] نمیبخشد. بنابراین از آثار و کارکردهای [[اجتماعی]] [[انتظار حقیقی]] [[امام زمان]]{{ع}}، کنترل [[اجتماعی]] و دوری از [[انحرافات]] و ناهنجاریها بوده، [[منتظر واقعی]]، هرگز خود را به [[گناه]]، [[بدیها]] و [[زشتیها]] آلوده نمیکند»<ref>[[محمد صادق ربانی خوراسگانی|ربانی خوراسگانی، محمد صادق]]، [[بررسی کارکردهای اجتماعی انتظار حضرت مهدی در ایران معاصر (کتاب)|بررسی کارکردهای اجتماعی انتظار حضرت مهدی در ایران معاصر]]، ص ۱۴۵.</ref>. |