رکن و مقام: تفاوت میان نسخه‌ها

*اما آنچه در بحث [[مهدویت]] مورد نظر بوده و از آن به بزرگی یاد شده، بین رکن و مقام است. شکی نیست که این مکان، دارای ارزشی بسیار والا نزد [[خداوند]] سبحانه و تعالی است. [[ابو حمزه ثمالی]] می‌‏گوید: [[امام سجاد]]{{ع}} به ما فرمود: "آیا می‌‏دانید کدامین قسمت از [[زمین]] [[برترین]] مکان است؛ عرض کردیم: [[خداوند]] سبحانه و تعالی و [[پیامبر]]{{صل}} و [[فرزند]] [[پیامبر]]{{صل}} بهتر می‌‏داند. سپس فرمود: [[بهترین]] مکان‏‌ها بین رکن و مقام است"<ref> {{عربی|" أَمَّا أَفْضَلُ‏ الْبِقَاعِ‏ مَا بَيْنَ‏ الرُّكْنِ‏ وَ الْمَقَام‏ ‏‏"}}، شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج ۲، ص ۲۴۵، ح ۲۳۱۳</ref>.  

*در [[روایات]] [[مهدویت]]، وقتی سخن از بین رکن و مقام به میان می‌‏آید، مربوط به یکی از موارد ذیل است:

#محل [[بیعت]] با [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ [[پیامبر اکرم]]{{صل}} فرمود: "[[مهدی]] امتم میان ایشان [[امامان]‏] محمدی است که زمین را از عدل و داد آکنده سازد؛ همچنان که از ظلم و جور پر شده باشد. به خدا سوگند! من کسانی را که میان رکن و مقام با او بیعت می‏‌کنند، می‌‏شناسم و اسامی پدران و قبایلشان را نیز می‌‏دانم"<ref> {{عربی|"مَهْدِيُّ أُمَّةِ مُحَمَّدٍ الَّذِي يَمْلَأُ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً وَ اللَّهِ إِنِّي‏ لَأَعْرِفُ‏ مَنْ‏ يُبَايِعُهُ‏ بَيْنَ‏ الرُّكْنِ‏ وَ الْمَقَامِ‏ وَ أَعْرِفُ‏ أَسْمَاءَ آبَائِهِمْ‏ وَ قَبَائِلِهِمْ‏‏ ‏‏"}}، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، باب ۲۴، ص ۲۸۴، ح ۳۷</ref>. در برخی آثار [[اهل سنت]] نیز بین‏ رکن و مقام [[جایگاه]] [[بیعت]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ با یارانش گفته شده است<ref>  ر. ک: الصنعانی، المصنف، ج ۱۱، ص ۲۷۱؛ ابن ابی شیبه، المصنف، ج ۸، ص ۶۰۹؛ طبرانی، معجم الکبیر، ح ۲۳، ص ۲۹۶؛ کنز العمال، ج ۱۱، ص ۱۲۵، ح ۳۰۹۳۲، ج ۱۴، ص ۲۶۵، ح ۳۸۶۶۸؛ سیوطی، در المنثور، ج ۵، ص ۲۴۱</ref>.  

#محل کشته شدن [[نفس زکیه]] و رخداد یکی از نشانه‏‌های حتمی [[ظهور]]. [[امام باقر]]{{ع}} پس از بیان پاره‌‏ای از نشانه‌‏های [[ظهور]]، در ادامه فرمود: " و [[جوانی]] از [[آل محمد]] که نامش [[محمد بن حسن]]- یا [[نفس زکیه]]- است، بین رکن و مقام کشته شود"<ref> {{عربی|" وَ قُتِلَ‏ غُلَامٌ‏ مِنْ‏ آلِ‏ مُحَمَّدٍ بَيْنَ‏ الرُّكْنِ‏ وَ الْمَقَامِ‏ اسْمُهُ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ النَّفْسُ الزَّكِيَّةُ ‏‏ ‏‏"}}، [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۱، ص ۳۳۰، باب ۳۲، ح ۱۶</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۲۴۶ - ۲۴۸.</ref>.

*میان رکن و مقام، مکانی [[مقدس]] و ممتاز در [[مسجد الحرام]] است، یعنی میان رکن [[حجر الاسود]] از [[کعبه]] و [[مقام ابراهیم]] {{ع}}. [[رسول خدا]] {{صل}} فرمود: "بین رکن و مقام [[قبر]] هفتاد [[پیامبر]] است"<ref>بحار الانوار، ج ۱۷، ص ۲۶۹.</ref>. و [[امام سجاد]] {{ع}} فرمود: "بین رکن و مقام، [[افضل]] بقاع روی [[زمین]] است"<ref>بحار الانوار، ج ۲۷، ص ۱۷۲.</ref>. در [[حدیثی]] از [[امام باقر]] {{ع}} آمده است: "گویا [[قائم]] را می‌بینم که روز [[عاشورا]]، روز شنبه، بین رکن و مقام [[ایستاده]] و [[جبرئیل]]، پیش روی او ندا می‌کند"<ref>غیبة طوسی، ص ۲۷۴.</ref>.  

*در [[روایات]] تصریح شده که [[نفس زکیه]]، بین رکن و مقام کشته می‌شود<ref>الملاحم و الفتن، ص ۱۶۱؛ روزگار رهایی، ج ۲، ص ۱۰۲۸.</ref>، و [[یاران]] [[حضرت]] در میان رکن و مقام با او [[بیعت]] می‌کنند<ref>الزام الناصب، ص ۵۲ و ۲۵۲؛ البیان، ص ۲۱۰ و ۲۱۸.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: [[[صاحب الامر]]] در میان رکن و مقام می‌ایستد، آن‌گاه بانگ برمی‌آورد: ای [[فرماندهان]] من! ای [[نزدیکان]] من! ... به سوی من بشتابید و به [[فرمان]] من گردن نهید..." <ref>غیبة طوسی، ص ۲۸۴؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۳.</ref>. در [[روایت]] دیگری آمده که [[حضرت]] در میان رکن و مقام از [[مردم]] برای امری تازه، کتابی تازه و [[حکومت]] آسمانی تازه، [[بیعت]] می‌گیرد"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۹۵ و ۱۲۱؛ الزام الناصب، ص ۲۲۳.</ref>. و از [[نشانه‌های ظهور]]، [[کشته شدن نفس زکیه]] در میان رکن و مقام ذکر شده است<ref>روزگار رهایی، ج ۲، ص ۱۰۶۹.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۶۷.</ref>.