بحث:ابعاد اخلاقی و تربیتی انتظار فرج چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۴ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۵۳
، ۴ دسامبر ۲۰۱۹←شاخصه جامعه منتظر
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
==پاسخ تفصیلی== | ==پاسخ تفصیلی== | ||
==شاخصه [[جامعه منتظر]]== | ==شاخصه [[جامعه منتظر]]== | ||
*جامعۀ [[منتظر]]، جامعهای [[اسلامی]] | *از شاخصهای اصلی کادر [[حکومت مهدوی]]، [[پارسایی]]، [[تهذیب نفس]] و [[آراستگی]] به [[مکارم اخلاق]] است<ref>ر.ک. الهینژاد، حسین،ویژگیهای منتظران و جامعه منتظر، ص ۲۶۵.</ref>. [[انسان]] با توجه به نیروی [[تفکر]] و [[توانایی]] نگهداری و انتقال تجربهها همواره میتواند در مسیر رشد [[فکری]] و تعالی [[معنوی]] و اخلاقی گام بردارد و گاه این طی طریق، جهشی و باشتاب باشد. با این حال، به [[دلیل]] ظرفیتهای بسیار فراوان انسانی میتوان توقع داشت روزگاری بیابد که با توجه به فراهم بودن زمینه، با امدادهای [[الهی]] و وجود [[رهبری الهی]]، این تعالی، جهشی بسیار فراگیر داشته باشد، به طوری که نه تنها معادل رشد تمام دورههای [[تاریخ]] [[بشر]] باشد، بلکه آنگونه که در [[احادیث]] آمده، تعالی معنوی و [[عقلی]] بشر در آن روزگار، چندین برابر کل رشد [[بشر]] در دوران حیات خود شود<ref>{{متن حدیث|"الْعِلْمُ سَبْعَةٌ وَ عِشْرُونَ حَرْفاً فَجَمِیعُ مَا جَاءَتْ بِهِ الرُّسُلُ حَرْفَانِ فَلَمْ یَعْرِفِ النَّاسُ حَتَّی الْیَوْمِ غَیْرَ الْحَرْفَیْنِ فَإِذَا قَامَ قَائِمُنَا أَخْرَجَ الْخَمْسَةَ وَ الْعِشْرِینَ حَرْفاً فَبَثَّهَا فِی النَّاسِ وَ ضَمَّ إِلَیْهَا الْحَرْفَیْنِ حَتَّی یَبُثَّهَا سَبْعَةً وَ عِشْرِینَ حَرْفاً"}}؛ منتخب الانوار، ص۲۰۱؛ بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۳۶.</ref>. شاید [[ضرورت]] عینیت یافتن این تعالی همان تجلّی اسماء و [[صفات الهی]] باشد. همانگونه که هستی، جلوهای از تجلیات اوست، این جلوه ـ در مورد [[انسان]] ـ قبل از مرحلۀ [[قیامت]] کبری میتواند در حد استعداد ممکنات ظهور و بروز تامّی بیابد. در [[انتظار]] این وضعیت به سر بردن، خود عاملی است برای تلاش مضاعف در جهت رسیدن به آن. ارتقای [[عقلانیت]]، [[حکمت]] و [[معرفت]]، بسط و کمال [[علم]]، توسعۀ دیانت، [[معنویت]] و [[اخلاق]] از جمله شاخصهای [[جامعه موعود]] است<ref>ر.ک. دیرباز، عسکر، روشهای اثرگذاری انتظار در جامعه منتظر، ص ۱۱۸.</ref>. | ||
*جامعۀ [[منتظر]]، برای هماهنگی با [[امام زمان]] {{ع}} در اهتمام به رعایت [[محاسن اخلاق]]، همۀ تلاش و کوشش خود را به کار میگیرد. در [[حدیثی]] از [[امام صادق]] {{ع}} آمده است: «هر کس [[دوست]] دارد از [[یاران حضرت قائم]] {{ع}} باشد، باید [[منتظر]] باشد و در حال [[انتظار]] به [[پرهیزگاری]] و [[اخلاق نیکو]] [[رفتار]] نماید»<ref>{{متن حدیث|"مَنْ سَرَّهُ أَنْ یَکُونَ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ فَلْیَنْتَظِرْ وَ لْیَعْمَلْ بِالْوَرَعِ وَ مَحَاسِنِ الْأَخْلَاقِ وَ هُوَ | *[[انتظار]]، در بعد عمل و [[اخلاق]] در بین [[جامعه منتظر]]؛ [[فرهنگی]] ممتاز و بیبدیل میسازد. در این [[فرهنگ]] همانطور که [[ایمان]] به مفهوم واقعی خود عبارت از [[علم]] و عمل، [[عقیده]] و تلاش و اعتراف و کوشش است، [[انتظار]] نیز مفهومی است با اصالت و سازنده و از عالیترین مکتبهایی است که میتواند جامعۀ [[اسلامی]] را در راه [[پیشرفت]] و [[تکامل]] جلو ببرد و به کلیۀ تلاشها [[ارزش]] و اصالت بخشد. در [[فرهنگ انتظار]]، [[منتظران]] چه فرد باشند و یا [[جامعه]] و یا [[امت]]، در حال [[عبادت]] و [[پرستش]] به سر میبرند که روحش عمل، بلکه [[برترین عمل]] است و به بیان [[امام علی]] {{ع}} همانند [[مجاهد]] تلاشگری است که در [[راه خدا]] و احیای سنتهای [[اسلامی]] در پرتو [[اعتقاد]] [[راسخ]] انتظارش، در [[خون]] خود میغلطد<ref>عن امیر المؤمنین{{ع}}:{{متن حدیث|"الْمُنْتَظِرُ لِأَمْرِنَا کَالْمُتَشَحِّطِ بِدَمِهِ فِی سَبِیلِ اللَّهِ"}}، منتخب الاثر، ص ۴۹۶.</ref>. جامعۀ [[منتظر]]، باید جامعهای [[اسلامی]] باشد و بزرگترین وجه تمایز [[جامعه اسلامی]]، از دیگر جامعهها، همان [[اخلاق]] [[نورانی]] [[اسلام]] است. [[انسان]] [[منتظر]] باید دارای [[اخلاقی]] [[اسلامی]] باشد و جامعۀ [[منتظر]] باید [[مظهر]] [[اخلاق]] [[اسلامی]] باشد. [[شیعه]] باید با [[انسانیت]] و [[اخلاق]] محمدی و صفات [[علوی]] و [[فضائل]] [[جعفری]]، همواره، مایۀ زینت و آبروی [[ائمۀ طاهرین]] باشد، نه مایۀ ننگ آنان و رعایت این امر، در [[دوران غیبت]] [[امام]] به [[احترام]] [[امام]] واجبتر است<ref>ر.ک. شفائی، محبوب، موعود حق، ص ۸۴-۸۸؛ مهدویفرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۲۰۰-۲۰۱.</ref>. | ||
*جامعۀ [[منتظر]]، برای هماهنگی با [[امام زمان]] {{ع}} در اهتمام به رعایت [[محاسن اخلاق]]، همۀ تلاش و کوشش خود را به کار میگیرد. در [[حدیثی]] از [[امام صادق]] {{ع}} آمده است: «هر کس [[دوست]] دارد از [[یاران حضرت قائم]] {{ع}} باشد، باید [[منتظر]] باشد و در حال [[انتظار]] به [[پرهیزگاری]] و [[اخلاق نیکو]] [[رفتار]] نماید»<ref>{{متن حدیث|"مَنْ سَرَّهُ أَنْ یَکُونَ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ فَلْیَنْتَظِرْ وَ لْیَعْمَلْ بِالْوَرَعِ وَ مَحَاسِنِ الْأَخْلَاقِ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ"}}؛ غیبت نعمانی، ص۲۰۷.</ref>.<ref>ر.ک. نویسندگان، آفتاب مهر، ج۲، ص ۱۳۴ – ۱۳۷؛ زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵، ج۲، ص۲۴۲؛ نصرآبادی، علی باقی، نقش فرهنگ انتظار در پویایی جامعه مطلوب، ص: ۱۳۱-۱۳۲؛ الهینژاد، حسین،ویژگیهای منتظران و جامعه منتظر، ص ۲۶۵؛ گرجیان، محمد مهدی، تحلیل کارآمدی انتظار در حیات طیبه، ص ۲۲؛ موسوینسب، سید جعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ج ۱، ص ۳۲۴.</ref> | |||
==[[وظایف]] [[اخلاقی]] [[منتظران]]== | ==[[وظایف]] [[اخلاقی]] [[منتظران]]== |