دعای عهد: تفاوت میان نسخه‌ها

دعای عهد (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۵ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۳۸

۱۳٬۸۹۶ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۵ دسامبر ۲۰۱۹

←‏دعای عهد در موعودنامه

دیداریویکی‌متن

Msadeq

مدیران

۱۱۵٬۱۸۳

ویرایش

@@ خط ۱۵: / خط ۱۵: @@
 *[[دعای عهد]] هم از [[امام باقر]] {{ع}} [[روایت]] شده است، با این مطلع: {{عربی|"اللَّهُمَّ يَا إِلَهَ الْآلِهَةِ يَا وَاحِدُ يَا أَحَدُ يَا آخِرَ الْآخِرِينَ..."}}<ref>بحار الانوار، ج ۹۵، ص ۳۳۷.</ref>.
 *[[علما]]<ref>سید بن طاووس در مصباح الزائر و علامه مجلسی در بحار الانوار، ج ۱۰۲، ص ۱۱۰.</ref> بیان داشته‌اند که سزاوار است، دعای عهدی که از [[امام باقر]] {{ع}} [[روایت]] شده، دست کم برای یک بار در [[طول عمر]] خوانده شود. [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: "هرکس از موالیان و [[دوستان]] ما در [[عمر]] خود یک مرتبه این [[دعا]] را بخواند، در رقّ‌ [[عبودیت]] نوشته خواهد شد و در دیوان [[حضرت قائم]] {{ع}} بلند خواهد شد و چون [[قائم]] [[ظهور]] نماید، اسم خواننده این [[دعا]] و اسم [[پدر]] او را ندا می‌فرماید..."<ref>بحار الانوار، ج ۹۵، ص ۳۳۷.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۲۷.</ref>.
+==دعای عهد در ادعیه و زیارات مهدوی==
+*[[امام صادق]]{{ع}} می‌‌فرمایند: کسی که [[چهل]] صبح [[خداوند]] را با این [[عهد]] بخواند، از [[یاران حضرت مهدی]] {{ع}} خواهد بود و اگر [[پیش از ظهور]] از [[دنیا]] برود، [[خداوند]] او را از قبرش بیرون خواهد آورد (به [[اذن الهی]] [[رجعت]] خواهد نمود) و [[خداوند]] برای هر کلمه‌ای از این [[دعا]] هزار حسنه عطا خواهد نمود و هزار سیئه را از وی خواهد زدود و آن [[دعا]] این است: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ رَبَّ النُّورِ الْعَظِيمِ وَ رَبَّ الْكُرْسِيِّ الرَّفِيعِ ... الْعَجَلَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ، يَا صَاحِبَ الزَّمَان‏}}<ref>ابن مشهدی، مزار کبیر، ص۶۶۳.</ref><ref>[[محمود اباذری|اباذری، محمود]]، [[ادعیه و زیارات مهدوی (کتاب)|ادعیه و زیارات مهدوی]]، ص ۶۲.</ref>.
+==چند نکته==
+#'''دعاهایی همانند [[دعای عهد]]:''' دعایی در [[تعقیب نماز]] صبح از [[ناحیه مقدسه]] صادر شده است که هم ابتدا و هم فرازهای زیادی از متن آن مانند [[دعای عهد]] است، ولی موضوع آن [[مهدویت]] نیست، ابتدا و انتهای آن چنین است:{{متن حدیث|اللَّهُمَّ رَبَّ النُّورِ الْعَظِيمِ ...ُ أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ ارْزُقْنِي مِنْ حَيْثُ أَحْتَسِبُ وَ مِنْ حَيْثُ لَا أَحْتَسِبُ رِزْقاً وَاسِعاً حَلَالًا طَيِّباً وَ أَنْ تُفَرِّجَ عَنِّي كُلَّ غَمٍّ وَ هَمٍّ وَ أَنْ تُعْطِيَنِي مَا أَرْجُوهُ وَ آمُلُهُ إِنَّكَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ}}<ref>طوسی، مصباح المتهجد، ج۱، ص۲۲۸.</ref>. دعای سومی نیز وجود دارد که به موضوع [[توحید]] می‌‌پردازد و آغاز آن مانند [[دعای عهد]] است، همچنین [[مستحب]] است این [[دعا]] هنگام افطار خوانده شود. {{متن حدیث| اللَّهُمَّ رَبَّ النُّورِ الْعَظِيمِ وَ رَبَّ الْكُرْسِيِّ الْوَاسِع‏.... وَ اجْمَعْ لَنَا خَيْرَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ}}<ref>طوسی، مصباح المتهجد، ج۱، ص۲۶۴.</ref>. دعای {{متن حدیث|اللَّهُمَّ بَلِّغْ مَوْلَايَ صَاحِبَ الزَّمَانِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْه‏}} در واقع خلاصه [[دعای عهد]] است و همانند [[دعای عهد]]، بهتر است پس از [[نماز صبح]] [[امام زمان]] {{ع}} را با آن [[زیارت]] کنیم<ref>ابن مشهدی، مزار کبیر، ص۶۶۲.</ref>. آغاز و پایان آن به این صورت است:{{متن حدیث| اللَّهُمَّ بَلِّغْ مَوْلَايَ صَاحِبَ الزَّمَانِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ عَنْ جَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَات‏،....  اللَّهُمَّ هَذِهِ بَيْعَةٌ لَهُ فِي عُنُقِي إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَة}}<ref>[[محمود اباذری|اباذری، محمود]]، [[ادعیه و زیارات مهدوی (کتاب)|ادعیه و زیارات مهدوی]]، ص ۶۲-۶۳.</ref>.
+# '''یک [[اربعین]] با [[دعای عهد]]:''' واژه "صبح" و "صباح" به معنای اول روز است<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج۲۲، ص۳۲۷.</ref> و ظاهر تعبیرِ [[امام]] که فرمودند: {{عربی|أَرْبَعِينَ صَبَاحاً}}، این است که این [[دعا]] [[چهل]] روز پشت سر هم خوانده شود. قطعاً [[چهل]] روز متوالی با [[خداوند]] [[عهد]] و [[پیمان]] بستن در [[اطاعت]] و [[پیروی از امام]] زمان {{ع}} آثار ارزشمندی را به دنبال دارد. تجدید این [[عهد]] و تکرار این [[اربعین]]، [[انسان]] را از [[لغزش]] و انحرافِ از راه [[ولایت]] و [[امامت]] [[نجات]] می‌‌دهد و دوری از بد عاقبتی را در پی خواهد داشت، ان شاء [[الله]]<ref>[[محمود اباذری|اباذری، محمود]]، [[ادعیه و زیارات مهدوی (کتاب)|ادعیه و زیارات مهدوی]]، ص ۶۳.</ref>.
+#'''آیا فقط با [[خواندن]] [[دعای عهد]] می‌‌توان یکی از [[یاران امام زمان]] {{ع}} شد؟:''' بنابر آنچه گذشت، [[دعا]] یعنی سخن گفتن ما با [[خداوند]]. طبعاً لازم است بدانیم چه می‌‌گوییم و این [[عهد]] و پیمانی که به آن [[متعهد]] می‌‌شویم، چیست؟ آن هم [[عهد]] وثیق و محکمی که [[متعهد]] می‌‌شویم تا پای [[جان]] به آن پای بند باشیم و می‌‌گوییم: خدایا من در ابتدای این روز و همه روزهایی که بر من گذشته است، [[عهد]] و [[پیمان]] و بیعتش را که بر عهده دارم، تجدید می‌‌نمایم آن چنان که از آن روی برنگردانم و هیچ گاه از آن جدا نشوم. در ادامه این ادعا از [[خداوند]] می‌‌خواهیم که: "...خدایا مرا از کسانی قرار بده که از او [[دفاع]] می‌‌کنند و در برآوردن خواسته‌های او شتاب می‌‌کنند و دستوراتش را [[اطاعت]] می‌‌نمایند...." آیا در راه [[زندگی]] خود، خواسته‌های مولا و صاحبمان را بر خواسته خودمان مقدم می‌‌داریم؟! و در پی عمل به دستوراتش هستیم؟ اگر کسی به این [[عهد]] و [[پیمان]] پایبند باشد، قطعاً از [[یاران]] [[حضرت]] خواهد شد، [[سلمان]] به همین [[دلیل]] {{متن حدیث|مِنَّا أَهْلَ الْبَيْت‏}} شد. از [[امام صادق]]{{ع}} پرسیدند [[علت]] اینکه از [[سلمان]] زیاد یاد می‌‌کنید، چیست؟ [[امام]] فرمود: به خاطر سه ویژگی؛ اولین آن این بود که: {{متن حدیث| إِيثَارُهُ هَوَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلَى هَوَى نَفْسِهِ }} خواسته [[حضرت علی]] را بر خواسته خودش مقدم می‌‌داشت<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج۲۲، ص۳۲۷.</ref>. روایت‌های زیادی<ref>کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ص۳۳۰، باب ۳۲، ح۱۵ و باب ۲۵، ح۲ و ح۸ و باب ۲۶، ح۱۴ و باب ۳۱، ح۲ و ۷ و ج۲، باب ۳۴، ح۵.</ref>. به روشنی بیان می‌‌کند که اگر کسی در [[دوران غیبت امام زمان]] {{ع}} [[ثابت قدم]] بماند، {{متن حدیث|مِنَّا أَهْلَ الْبَيْت}} خواهد شد.[[امام کاظم]]{{ع}} می‌‌فرماید: خوشا به حال [[پیروان]] ما کسانی که در [[دوران غیبت]] [[قائم]] ما به ریسمان ما چنگ بزنند، و بر [[ولایت]] ما و [[برائت]] و دوری از دشمنانمان [[ثابت قدم]] بمانند، آنها از مایند و ما از آنها هستیم...<ref>صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۳۶۱.</ref><ref>[[محمود اباذری|اباذری، محمود]]، [[ادعیه و زیارات مهدوی (کتاب)|ادعیه و زیارات مهدوی]]، ص ۶۴.</ref>.
+#'''[[دعای عهد]] در یک نگاه:''' در مجموع می‌‌توان [[دعای عهد]] را در هفت بخش بررسی کرد:
+*'''بخش اول:''' {{متن حدیث| اللَّهُمَّ رَبَّ النُّورِ الْعَظِيمِ ...يَا حَيُّ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْت‏}}. بیان [[مجد]] و [[عظمت]] خداوندِ حیّ [[منان]] و ویژگی هایش، متناسب با موضوع [[دعا]] یعنی [[حضرت مهدی]] {{ع}}.
+*'''بخش دوم:''' {{متن حدیث|اللَّهُمَّ بَلِّغْ مَوْلَانَا الْإِمَامَ الْهَادِيَ الْمَهْدِي‏...وَ أَحْصَاهُ كِتَابُه‏}}. درخواست [[ابلاغ]] [[درود]] و [[سلام]] بی‌پایان از سوی همه [[مؤمنین]] و مؤمنات عالم به محضر مولایمان [[حضرت مهدی]] {{ع}}.
+*'''بخش سوم:''' {{متن حدیث| اللَّهُمَّ إِنِّي أُجَدِّدُ لَهُ فِي صَبِيحَةِ هَذَا الْيَوْم‏،... وَ الْمُسْتَشْهَدِينَ بَيْنَ يَدَيْه‏}}. [[تجدید عهد]] و [[پیمان]] با [[امام زمان]] {{ع}} در [[اطاعت]] و [[پیروی]] از او تا پای [[جان]] و [[شهادت]] در رکاب حضرتش.
+*'''بخش چهارم:''' {{متن حدیث|اللَّهُمَّ إِنْ حَالَ بَيْنِي وَ بَيْنَهُ الْمَوْت‏... مُلَبِّياً دَعْوَةَ الدَّاعِي فِي الْحَاضِرِ وَ الْبَادِي‏}}. درخواست [[رجعت]] در صورت مردن [[پیش از ظهور]] و لبیک به ندای [[حضرت مهدی]] {{ع}}.
+*'''بخش پنجم:''' {{متن حدیث| اللَّهُمَّ أَرِنِي الطَّلْعَةَ الرَّشِيدَة... وَ أَحْيِ بِهِ عِبَادَك‏}}. درخواست [[توفیق]] [[دیدار]] [[جمال]] دلربای [[حضرت مهدی]] {{ع}}، چندین درخواست در راه [[تعجیل فرج]] و حرکت در راه [[امام زمان]] {{ع}}، درخواست [[یاری]] [[خداوند]] نسبت به ولیّش، آباد کردن [[شهرها]] و زنده نمودن [[[دل]] های] [[بندگان]] به وسیله [[حضرت مهدی]] {{ع}}.
+*'''بخش ششم:''' {{متن حدیث|فَإِنَّكَ قُلْتَ وَ قَوْلُكَ الْحَقُّ ظَهَرَ الْفَسادُ .... وَ اجْعَلْهُ مِمَّنْ حَصَّنْتَهُ مِنْ بَأْسِ الْمُعْتَدِين‏ }}. در این قسمت [[ظلم]] و [[فساد]] موجود در عالم مورد توجه قرار می‌‌گیرد که بر اثر کارهای بد [[مردم]]، همه [[جهان]] را فراگرفته است. بنابراین، از [[خداوند]] [[ظهور]] را درخواست می‌‌کنیم و با ذکر [[نسب]] [[حضرت]]، اقدامات و برنامه‌های ایشان در جهت [[نابودی باطل]] و [[احیای حق]]، به داد [[مظلومان]] و بی‌پناهان رسیدن، تجدید [[احکام]] بر [[زمین]] مانده [[قرآن]]، بر افراشتن پایه‌های بر [[زمین]] افتاده [[دین]] و [[سنت پیامبر]] بزرگ [[خدا]] و درخواست محفوظ ماندن ایشان از گزند [[دشمن]] بیان می‌‌شود.
+*'''بخش هفتم:''' {{متن حدیث|َ اللَّهُمَّ وَ سُرَّ نَبِيَّكَ مُحَمَّداً بِرُؤْيَتِهِ ...ُ إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيداً وَ نَراهُ قَرِيباً يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ}}. در بخش پایانی با بیانی [[لطیف]]، [[ظهور حضرت مهدی]] {{ع}} درخواست می‌‌گردد و از [[خداوند]] می‌‌خواهیم تا به درماندگی ما که به [[دلیل]] [[غیبت]] [[حضرت]] ایجاد شده، رحم کند و [[غم]] و گرفتاری را با آمدن ایشان بر طرف کند. در جمله پایانی به یکی از آسیب‌های دوران [[انتظار]] اشاره می‌‌شود و آن، این است که زمان تحقق [[وعده الهی]] را دور بدانیم؛ بنابراین، با وجود آنکه نباید برای [[ظهور]]، زمان تعیین کرد، ولی هر صبح و [[شام]] باید [[منتظر ظهور]] و آماده باشیم<ref>نعمانی، الغیبة، ص: ۱۶۲</ref> و به بیان [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در امر [[ظهور]] به [[افراط و تفریط]] دچار نشویم؛ چنانچه فرمود: "نسبت به آنچه که قطعی و متوقع است، شتاب نکنید و آنچه را که فردا خواهد آورد، دیر مشمارید"<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۵۰.</ref>
+*و سرانجام، با زدن دست بر پای خود، عجز و درماندگی خود را اعلام نموده و خطاب به مولایمان می‌‌گوییم: مولا [[جان]]! شتاب نما، شتاب نما، شتاب نما<ref>گذاشتن دست بر سر و زدن دست بر پا به ویژه در بین [[عرب]] به معنای [[استغاثه]] و فریادخواهی است.</ref><ref>[[محمود اباذری|اباذری، محمود]]، [[ادعیه و زیارات مهدوی (کتاب)|ادعیه و زیارات مهدوی]]، ص ۶۷-۶۸.</ref>.
 ==پرسش‌های وابسته==