←پاسخ‌های دیگر
جز (جایگزینی متن - ')| ' به ')|') |
|||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
::::::جواب روشن است، [[منتظران]] باید آنچه برای اجرای [[مأموریت]] آن میهمان عزیز لازم است، فراهم کنند و صرف [[انتظار]] درونی و دست روی دست گذاشتن، کافی نیست. منتظرانی که فرمانبردار آن [[مقام]] مطاعند و در انتظارشان [[راستین]] و صادقند، کمر همّت می‌بندند و مقدّمات اجرای [[مأموریت]] آن [[مأمور]] بزرگوار را فراهم و کلیه امکانات و وسائل لازم را آماده می‌کنند. | ::::::جواب روشن است، [[منتظران]] باید آنچه برای اجرای [[مأموریت]] آن میهمان عزیز لازم است، فراهم کنند و صرف [[انتظار]] درونی و دست روی دست گذاشتن، کافی نیست. منتظرانی که فرمانبردار آن [[مقام]] مطاعند و در انتظارشان [[راستین]] و صادقند، کمر همّت می‌بندند و مقدّمات اجرای [[مأموریت]] آن [[مأمور]] بزرگوار را فراهم و کلیه امکانات و وسائل لازم را آماده می‌کنند. | ||
::::::اکنون اگر به اصل مطلب برگردیم و مثال مذکور را بر موضوع مورد بحث تطبیق دهیم، بحث روشن‌تر می‌شود. [[خدای متعال]] که اطاعتش ذاتاً و اصالتاً بر همه آفریدگان [[واجب]] است، [[بنده]] [[صالح]] خود را که [[ولی عصر]] {{ع}} است [[مأمور]] کرده تا [[جهان]] را پر از [[عدل و داد]] کند و [[حکومت]] [[قسط]] و [[عدل الهی]] را در تمام نقاط [[زمین]] برپا سازد و [[مؤمنین]] را با دستورهای مؤکد، به [[یاری]] و [[نصرت]] همه‌جانبه‌اش فراخوانده است. در این صورت و با توجه به مثالی که بیان شد، معنی [[انتظار]] و [[وظیفه منتظران]]، روشن است. [[انتظار]] [[امام زمان]] {{ع}} با تهیه مقدّمات عملی مأموریتی که [[امام]] {{ع}} برای [[اقدام]] به آن [[ظهور]] می‌کند، تحقق می‌پذیرد و [[منتظران حقیقی]] حضرتش آنانند که کمر [[همت]] بندند و مقدّمات لازم را برای [[مأموریت]] حضرتش آماده کنند نه آنان که دست روی دست گذارند و صرفاً در اندورن [[دل]]، ظهورش را [[آرزو]] کنند»<ref>[[محسن اراکی|اراکی، محسن]]، [[نگاهی به رسالت و امامت (کتاب)|نگاهی به رسالت و امامت]]، ص۹۲-۹۴.</ref>. | ::::::اکنون اگر به اصل مطلب برگردیم و مثال مذکور را بر موضوع مورد بحث تطبیق دهیم، بحث روشن‌تر می‌شود. [[خدای متعال]] که اطاعتش ذاتاً و اصالتاً بر همه آفریدگان [[واجب]] است، [[بنده]] [[صالح]] خود را که [[ولی عصر]] {{ع}} است [[مأمور]] کرده تا [[جهان]] را پر از [[عدل و داد]] کند و [[حکومت]] [[قسط]] و [[عدل الهی]] را در تمام نقاط [[زمین]] برپا سازد و [[مؤمنین]] را با دستورهای مؤکد، به [[یاری]] و [[نصرت]] همه‌جانبه‌اش فراخوانده است. در این صورت و با توجه به مثالی که بیان شد، معنی [[انتظار]] و [[وظیفه منتظران]]، روشن است. [[انتظار]] [[امام زمان]] {{ع}} با تهیه مقدّمات عملی مأموریتی که [[امام]] {{ع}} برای [[اقدام]] به آن [[ظهور]] می‌کند، تحقق می‌پذیرد و [[منتظران حقیقی]] حضرتش آنانند که کمر [[همت]] بندند و مقدّمات لازم را برای [[مأموریت]] حضرتش آماده کنند نه آنان که دست روی دست گذارند و صرفاً در اندورن [[دل]]، ظهورش را [[آرزو]] کنند»<ref>[[محسن اراکی|اراکی، محسن]]، [[نگاهی به رسالت و امامت (کتاب)|نگاهی به رسالت و امامت]]، ص۹۲-۹۴.</ref>. | ||
{{پایان جمع شدن}} | |||
{{جمع شدن|۲. حجت الاسلام و المسلمین گودرزی؛}} | |||
[[پرونده:1100253.jpg|بندانگشتی|100px|right|[[مجتبی گودرزی]]]] | |||
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[مجتبی گودرزی]]''' در مقاله ''«[[فلسفه امنیت و آموزه انتظار (مقاله))|فلسفه امنیت و آموزه انتظار]]»'' در اين‌باره گفته است: | |||
::::::«[[انتظار عملی]] به [[اعمال]] و [[رفتار]] [[انسان]] جهت می‌دهد. و باعث می‌شود که [[منتظران]] در بعد فردی و [[اجتماعی]] تلاش کنند. از نظر فردی به حیات روحی و روانی و کسب [[فضائل اخلاقی]] و تقویت بنیه جسمی و روحی بپردازند و به عبارت دیگر [[خودسازی]] را سرلوحه کار خود قرار دهند. و از نظر [[اجتماعی]] مراقب حال دیگران بوده، و علاوه بر [[اصلاح]] خود در [[اصلاح]] دیگران نیز کوشا باشند. چرا که آن [[نهضت]] جهانی و برنامه [[عظیم]] که همه برنامه‌های آن مانند [[امنیت]]، [[عدالت]] و... در حد کمال است یک برنامه فردی نیست بلکه جمعی و همگانی است. از این‌رو برای تحقق چنین انقلابی، مردانی بزرگ، مصمّم، [[شکست ناپذیر]] و [[پاک]] و دارای [[بینش عمیق]] و گرایش‌های متعالی لازم است. | |||
::::::بنابراین [[انتظار]] یک [[مصلح جهانی]] به‌معنای [[آماده‌باش]] کامل [[فکری]] و [[اخلاقی]]، مادی و [[معنوی]] در تمام ابعاد آن برای گسترش [[عدل]] و [[امنیت]] و [[اصلاح]] همه [[جهان]] است. | |||
::::::بدین جهت در [[روایات]] ما برای [[منتظران واقعی]] اوصافی نظیر، [[یقین]]، [[ایمان]]، [[معرفت]] و [[شناخت]]، [[تقوا]]، [[خودسازی]] و دگرسازی و... گفته شده است. و [[منتظران]] را به سوی کسب آن [[صفات ]][[تشویق]] کرده‌اند<ref>ر.ک: اصول کافی، ج۱، باب ۸۴؛ غیبت نعمانی، باب ۱۰.</ref>. هم‌چنین مواردی مانند: [[ورع]]، [[حسن خلق]]، [[امر به معروف و نهی از منکر]]، عمل به [[آداب]] و [[تعالیم دینی]] و... را به‌عنوان [[وظایف منتظران]] برشمرده و امر به عمل کردن به آنها کرده‌اند<ref>ر.ک: غیبت نعمانی، باب ۱۱؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، باب ۴۵؛ بحارالانوار، ج۵۲، باب ۲۲.</ref>»<ref>[[مجتبی گودرزی|گودرزی؛ مجتبی گودرزی]]، [[فلسفه امنیت و آموزه انتظار (مقاله))|فلسفه امنیت و آموزه انتظار]]، ص ۳۱۶ -۳۱۷.</ref>. | |||
{{پایان جمع شدن}} | {{پایان جمع شدن}} | ||