بحث:انتظار عملی به چه معناست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۵ ژانویهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۹:۱۷
، ۱۵ ژانویهٔ ۲۰۲۰بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جمع شدن|۲. آقای موسوی کاشمری؛}} | |||
[[پرونده:9030760879.jpg|100px|right|بندانگشتی|]] | |||
::::::آقای '''[[سید مهدی موسوی کاشمری]]'''، در مقاله ''«[[امام خمینی و احیاء انتظار فرج (مقاله)| امام خمینی و احیاء انتظار فرج]]»'' در اینباره گفته است: | |||
::::::«'''[[انتظار]] [[مکتب]] عمل:''' در [[حدیثی]] [[پیامبر اکرم]]{{صل}} میفرماید: [[برترین عمل]] [[امت]] من [[انتظار فرج]] داشتن است<ref>{{متن حدیث|أَفْضَلُ أَعْمَالِ أُمَّتِي انْتِظَارُ الْفَرَجِ}}.</ref>. [[پیامبر]] در این بیان خود "[[انتظار فرج]]" را عمل به حساب آورده است، درحالی که دست روی دست گذاشتن و خود را بیخاصیت و مهمل بارآوردن، در گوشه خانه خزیدن و تن به [[ظلم]] دادن و در آرزوی [[ظهور امام زمان]] به سر بردن تا آن [[حضرت]] با نیروی غیبی امور را اصلاح کند نهتنها [[انتظار]] نیست بلکه خود ضد [[انتظار]] است. | |||
::::::گذشته از این،در این [[حدیث]] "[[انتظار فرج]]" [[برترین عمل]] شمرده شده و سر آن هم این است که "[[انتظار فرج]]" حرکت و عمل در جهت ایجاد [[جامعه]] و [[حکومتی]] مبتنی بر [[دین]] و ارزشهای [[اسلامی]] و [[عدالت اجتماعی]] است و چنین اقدامی [[برترین]] عملهاست زیرا مقدمه و تلاش برای تحقق [[حکومت]] و [[نظام اسلامی]] و [[ولایت]] [[امامان معصوم]]{{عم}} است. و بر طبق [[روایت]] از [[امام]] این خود [[افضل]] [[اعمال]] است، زیرا وسیله آن است که سایر فرایض و احکام [[الهی]] عینیت یافته و عملی میگردد. و در [[حقیقت]] "[[انتظار فرج]]" برای ما که در [[عصر غیبت]] واقعیم نوعی [[آمادهسازی]] و مهیا شدن برای [[یاری]] رساندن به [[نهضت]] جهانی حضرت مهدی{{ع}} و این جز با [[مبارزه]] و تلاش مستمر و [[جهاد]] بیامان با مظاهر [[شرک]] و [[طاغوت]] و ایجاد [[آمادگی]] صد در صد و همیشگی میسّر نیست. | |||
::::::آیا کسانی که تحت عنوان [[انتظار فرج]] کنارهگیری [[اختیار]] کردهاند و خود را از صحنه مبارزه حق و [[باطل]] منزوی کرده و در نتیجه [[روح]] [[شهامت]] و شور [[جهاد]] و [[پیکار]] را در خود کشتهاند، بر این [[باور]] هستند که [[یاران حضرت مهدی]] کسانیاند که در رکاب او بجنگد، بکشند و کشته شوند؟ و [[دوستان]] آن [[حضرت]] همانهاییاند که برای مدتها همراه و به [[امامت]] او با مظاهر شرک و قدرتهای [[شیطانی]] در حال [[پیکار]] هستند؟ و چنین چیزی بدون [[آمادگی]] قبلی و ایجاد روح سلحشوری و [[جهاد]] در خود ممکن است؟ چنین کسانی غالباً بر این پندارند که همه امور مربوط به [[حکومت حضرت ولی عصر]] با [[قدرت]] غیبی و بدون هیچگونه زحمت و تحمل فشار و [[سختی]]، انجام میشود و [[دوستان]] آن [[حضرت]] نابرده [[رنج]]، به عظیمترین و پربهاترین گنج دست مییابند. و با این دید هم شاید نیازی در این نمیبینند که در خود [[آمادگی]] را به وجود آورند و به خود زحمت [[انتظار ناب]] را داده و تن به [[بلا]] دهند. | |||
::::::شخصی به [[امام صادق]]{{ع}} عرض کرد: [[مردم]] میگویند: هرگاه [[مهدی]]{{ع}} [[قیام]] کند امور خودبهخود [[اصلاح]] میگردد و به [[قدر]] یک حجامت نیز [[خونریزی]] نمیشود. [[حضرت]] فرمود: "هرگز اینگونه نیست. به خدایی که [[جان]] آن [[عزیز]] در دست اوست [[سوگند]] اگر بنا بود کار برای کسی بهخودیخود هموار شود برای [[رسول خدا]] میشد آن هنگامی که دندانش [[شکست]] و صورتش شکاف برداشت. هرگز چنین نیست. به [[خدا]] [[سوگند]] کار درست نخواهد شد تا اینکه ما و شما تبدیل به [[خون]] و عرق گردیم"<ref>{{متن حدیث|كَلَّا وَ الَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ لَوِ اسْتَقَامَتْ لِأَحَدٍ عَفْواً لَاسْتَقَامَتْ لِرَسُولِ اللَّهِ {{صل}} حِينَ أُدْمِيَتْ رَبَاعِيَتُهُ وَ شُجَّ فِي وَجْهِهِ كَلَّا وَ الَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ حَتَّى نَمْسَحَ نَحْنُ وَ أَنْتُمُ الْعَرَقَ وَ الْعَلَقَ}}.</ref>. و در همین راستاست که در [[حدیث]] دیگری همان [[حضرت]] میفرماید: "هر کدام از شما باید خود را برای [[قیام قائم]] آماده کند اگرچه به [[قدر]] مهیا کردن تیری باشد. زیرا وقتی [[خداوند]] [[نیت]] [[صادق]] او را دایر بر [[انتظار فرج]] و [[یاری]] آن [[حضرت]] ببیند [[امید]] میرود خداوند [[عمر]] او را دراز کرده تا [[ظهور]] او را [[درک]] کند و از [[یاران]] آن بزرگوار باشد". البته مقصود از تهیه [[سلاح]]، [[آمادگی نظامی]] است که در هر زمانی بهگونهای و شاید مقصود از این که فرمود: "[[امید]] میبرم که [[خدا]] [[عمر]] او را دراز کند" این باشد که چنین انتظاری این اندازه در پیشگاه [[خداوند تعالی]] [[ارزش]] و [[جایگاه]] دارد. | |||
::::::و باز همان [[حضرت]] در [[مقام]] ارزشگذاری این [[انتظار]] [[خالص]] و سرشار از [[امید]] و شور و عمل میفرماید: "هرکس در حال [[انتظار]] باشد و بمیرد همچون کسی است که در [[خیمه]] [[قائم]]{{ع}} با او همراه است. پس لحظهای درنگ کرده و فرمود: نه، بلکه مانند کسی است که با او و در صف او [[شمشیر]] بزند. سپس فرمود: نه، به [[خدا]] [[سوگند]] او همچون کسی است که در رکاب رسول خدا [[شهید]] گردیده باشد"<ref>{{متن حدیث|مَنْ مَاتَ مِنْكُمْ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ لِهَذَا الْأَمْرِ كَمَنْ هُوَ مَعَ الْقَائِمِ فِي فُسْطَاطِهِ قَالَ ثُمَّ مَكَثَ هُنَيْئَةً ثُمَّ قَالَ لَا بَلْ كَمَنْ قَارَعَ مَعَهُ بِسَيْفِهِ ثُمَّ قَالَ لَا وَ اللَّهِ إِلَّا كَمَنِ اسْتُشْهِدَ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ {{صل}}}}.</ref>. | |||
::::::و این امر نیز شاید بدین خاطر باشد که از [[باب ]]{{متن حدیث|إِنَّمَا الْأَعْمَالُ بِالنِّيَّاتِ}} از آنجا که چنین شخصی نیتش این بوده است که در آستان [[حضرت مهدی]] و در [[حمایت]] از او [[نبرد]] کند و این آمادگی را نیز در خویش ایجاد کرده است و برای لحظه [[ظهور]] سر از پا نمیشناخته و خود را آنچنان مهیا کرده که تا اعلان [[ظهور]] شود او بی هیچ درنگ و دغدغه خاطر و با [[آمادگی]] کامل، در تمامی زمینهها به سوی آن، [[حضرت]] و [[کمک]] به [[نهضت]] جهانی او حرکت کند ولی أجل بدو مهلت نداده و با همین [[نیت]] از [[دنیا]] رفته است [[خداوند]] نیز او را با این نیتش محشور کرده و ثواب آن را بدو خواهد بخشید. | |||
::::::مهمتر اینکه باز در روایتی [[امام سجاد]]{{ع}} فرمود: "آنها که در [[عصر غیبت]] آن [[حضرت]] به سر میبرند و به [[امامت]] او [[معتقد]] و [[منتظر ظهور]] او هستند [[بهترین]] [[مردم]] تمام دورانها و زمانهایند؛ زیرا [[خداوند تعالی]] [[عقل]] و [[درک]] و هوشی بدانان [[عنایت]] میکند و آنچنان [[فهم]] و معرفت آنها را بالا میبرد که در نزد آنها [[غیبت]] به منزله حضور است و [[خداوند]] آنها را همانند مجاهدانی که در رکاب [[رسول خدا]] میجنگیدند قرار داده است". یعنی همان [[مراقبت]]، تلاش، [[مجاهدت]] و وظایفی که در [[عصر حضور]] از آنان سر میزند، در [[زمان غیبت]] نیز دنبال میکنند»<ref>[[سید مهدی موسوی کاشمری|موسوی کاشمری، سید مهدی]]، [[امام خمینی و احیاء انتظار فرج (مقاله)| امام خمینی و احیاء انتظار فرج]]، ص۴۰۴-۴۰۶.</ref>. | |||
{{پایان جمع شدن}} | |||
==نویسنده: آقای ظرافتی== | ==نویسنده: آقای ظرافتی== | ||
==پاسخ اجمالی== | ==پاسخ اجمالی== |