وصایت: تفاوت میان نسخه‌ها

۱ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۰
جز
جایگزینی متن - '، ص:' به '، ص'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '، ص:' به '، ص')
خط ۹: خط ۹:
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


'''وصایت''' سفارش، توصیه، نوعی [[عهد]] و قرارداد [[مالی]] که کسی در [[ثروت]] خود برای پس از [[مرگ]] می‌‌کند. مثل آنکه [[وصیت]] می‌‌کند پس از مرگش فلان مبلغ به فلان شخص یا برای فلان کار داده شود. [[مستحب]] است که [[انسان]] در حال حیات، "[[وصیت]] [[نامه]]" بنویسد و اگر بدهی‌هایی دارد، یا [[نمازها]] و عبادت‌هایی از او فوت شده، در وصیت‌نامه بنویسد تا پس از او عمل شود. وصیت‌کننده باید [[عاقل]]، بالغ و ‌رشید باشد تا [[وصیت]] او لازم الاجرا گردد. به کسی که عهده‌دار انجام [[وصیت]] می‌‌شود "[[وصی]]" گفته می‌شود. [[جانشینان]] [[پیامبران]] را هم [[وصی]] گویند. اوصیای [[انبیا]] [[وظیفه]] دارند کارهای [[پیامبران]] را پس از فوتشان به پایان برسانند و ادامه‌دهنده راه آنان باشند. [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} [[وصی]] [[حضرت رسول]] و [[جانشین]] او بود. به این برنامه "[[وصایت]]" هم گفته می‌‌شود. [[وصیت]] در بُعد [[اخلاقی]] به [[پند]] و موعظه‌ای گفته می‌‌شود که یک شخص به دیگری می‌‌گوید تا به آن عمل کند، مثل وصایای [[امیرالمؤمنین]] به [[فرزندان]] و شیعیانش، یا [[وصیت]] [[امام صادق]]{{ع}} به پیروانش نسبت به اهمیت [[نماز]]. این وصیت‌ها گاهی مکتوب است و گاهی شفاهی و گفتاری. وصیت‌نامه [[الهی]] [[سیاسی]] [[امام خمینی]] یکی از [[جامع‌ترین]] وصیت‌هاست که در ابعاد مختلف می‌تواند سرمشق عملی [[مسلمانان]] قرار گیرد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)| فرهنگ‌نامه دینی]]، ص:۲۴۳-۲۴۴.</ref>.
'''وصایت''' سفارش، توصیه، نوعی [[عهد]] و قرارداد [[مالی]] که کسی در [[ثروت]] خود برای پس از [[مرگ]] می‌‌کند. مثل آنکه [[وصیت]] می‌‌کند پس از مرگش فلان مبلغ به فلان شخص یا برای فلان کار داده شود. [[مستحب]] است که [[انسان]] در حال حیات، "[[وصیت]] [[نامه]]" بنویسد و اگر بدهی‌هایی دارد، یا [[نمازها]] و عبادت‌هایی از او فوت شده، در وصیت‌نامه بنویسد تا پس از او عمل شود. وصیت‌کننده باید [[عاقل]]، بالغ و ‌رشید باشد تا [[وصیت]] او لازم الاجرا گردد. به کسی که عهده‌دار انجام [[وصیت]] می‌‌شود "[[وصی]]" گفته می‌شود. [[جانشینان]] [[پیامبران]] را هم [[وصی]] گویند. اوصیای [[انبیا]] [[وظیفه]] دارند کارهای [[پیامبران]] را پس از فوتشان به پایان برسانند و ادامه‌دهنده راه آنان باشند. [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} [[وصی]] [[حضرت رسول]] و [[جانشین]] او بود. به این برنامه "[[وصایت]]" هم گفته می‌‌شود. [[وصیت]] در بُعد [[اخلاقی]] به [[پند]] و موعظه‌ای گفته می‌‌شود که یک شخص به دیگری می‌‌گوید تا به آن عمل کند، مثل وصایای [[امیرالمؤمنین]] به [[فرزندان]] و شیعیانش، یا [[وصیت]] [[امام صادق]]{{ع}} به پیروانش نسبت به اهمیت [[نماز]]. این وصیت‌ها گاهی مکتوب است و گاهی شفاهی و گفتاری. وصیت‌نامه [[الهی]] [[سیاسی]] [[امام خمینی]] یکی از [[جامع‌ترین]] وصیت‌هاست که در ابعاد مختلف می‌تواند سرمشق عملی [[مسلمانان]] قرار گیرد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)| فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۲۴۳-۲۴۴.</ref>.




۲۱۸٬۰۹۰

ویرایش