جز
جایگزینی متن - 'حضرت حق' به 'حضرت حق'
(←پانویس) |
|||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
==[[ایمان قلبی]]== | ==[[ایمان قلبی]]== | ||
*[[ایمان قلبی]] اکسیری است که [[قرآن کریم]] برای تبدیل مس [[نفس]] [[طغیانگر]] به طلای [[نفس]] کمال‌طلب، پیشنهاد نموده است؛ در این [[کتاب الهی]] می‌‌خوانیم: {{متن قرآن|إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتَابُوا}}<ref>«تنها مؤمنانند که به خداوند و پیامبرش ایمان آورده‌اند سپس تردید نورزیده‌اند و با دارایی‌ها و جان‌هایشان در راه خداوند جهاد کرده‌اند، آنانند که راستگویند» سوره حجرات، آیه ۱۵.</ref>. | *[[ایمان قلبی]] اکسیری است که [[قرآن کریم]] برای تبدیل مس [[نفس]] [[طغیانگر]] به طلای [[نفس]] کمال‌طلب، پیشنهاد نموده است؛ در این [[کتاب الهی]] می‌‌خوانیم: {{متن قرآن|إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتَابُوا}}<ref>«تنها مؤمنانند که به خداوند و پیامبرش ایمان آورده‌اند سپس تردید نورزیده‌اند و با دارایی‌ها و جان‌هایشان در راه خداوند جهاد کرده‌اند، آنانند که راستگویند» سوره حجرات، آیه ۱۵.</ref>. | ||
*این [[ایمان]]، نوری [[الهی]] و هدایتی ویژه است، که برای [[احیاء]] [[قلب]] [[انسان]] و جلاء دادن او، از سوی [[حضرت | *این [[ایمان]]، نوری [[الهی]] و هدایتی ویژه است، که برای [[احیاء]] [[قلب]] [[انسان]] و جلاء دادن او، از سوی [[حضرت حق]] گسیل و در [[نفوس]] [[مؤمن]] مستقر میشود. این [[ایمان]]، با اجتناب از مراتب ضعیف محرّمات و انجام مراحل پائینتر [[واجبات]]، در [[قلب]] آغاز و اندک اندک رشد می‌‌نماید؛ تا سرانجام با حصول "[[ایمان]] قلبی"، [[آدمی]] از تمامی محرّمات و مکروهات- و گه گاه حتّی مباحات - اجتناب ورزد: {{متن قرآن|أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ حَتَّى زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ثُمَّ كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ كَلَّا لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْيَقِينِ لَتَرَوُنَّ الْجَحِيمَ}}<ref>زیاده‌خواهی شما را سرگرم داشت، تا با گورها دیدار کردید هرگز! به زودی خواهید دانست، دگر باره هرگز! به زودی خواهید دانست، هرگز! اگر به "دانش بی‌گمان" بدانید، به راستی دوزخ را خواهید دید؛ سوره تکاثر، آیه ۱-۶.</ref>. | ||
*در این حالت، هیچ طغیانی و هیچ هیجانی نمی‌تواند [[آدمی]] را از [[مسیر کمال]] بازداشته به این سوی و آن سوی متمایل نماید. | *در این حالت، هیچ طغیانی و هیچ هیجانی نمی‌تواند [[آدمی]] را از [[مسیر کمال]] بازداشته به این سوی و آن سوی متمایل نماید. | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
==ضعف ایمان == | ==ضعف ایمان == | ||
*[[حضرت | *[[حضرت حق]] می‌فرماید: {{متن قرآن|وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَعْبُدُ اللَّهَ عَلَى حَرْفٍ فَإِنْ أَصَابَهُ خَيْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ وَإِنْ أَصَابَتْهُ فِتْنَةٌ انْقَلَبَ عَلَى وَجْهِهِ خَسِرَ الدُّنْيَا وَالْآخِرَةَ ذَلِكَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِينُ}}<ref>«و از مردم کسی است که خداوند را با دو دلی می‌پرستد، اگر خیری به او رسد بدان دل استوار می‌دارد و اگر بلایی بدو رسد دگرگون میشود ؛ در این جهان و در جهان واپسین زیان دیده است؛ این همان زیان آشکار است» سوره حج، آیه ۱۱.</ref>. بر این اساس، اگر [[ایمان]] فقط در حد لقلقه زبانی [[باقی]] مانده در [[قلب]] [[رسوخ]] ننماید، یکایک [[دشمنان]] انسی و جنّی می‌‌توانند آن را ربوده، [[انسان]] را از آن [[محروم]] نمایند. این مطلب به هنگام بروز مشکلات، صورتی شدیدتر می‌‌یابد؛ لحظات حضور [[مرگ]] در این شمار است، که چنانچه [[ایمان]] در [[نفس]] [[انسان]] جایگزین نشده باشد، [[شیطان]] آن را ربوده [[آدمی]] را بدون [[ایمان]] روانه [[آخرت]] می‌‌سازد<ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۱ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۱، ص ۴۳۰-۴۳۱.</ref>. | ||
*شایان ذکر است که [[ایمان]] [[عقلی]] هم در این لحظات در معرض خطر قرار خواهد گرفت، تا بر سر [[ایمان]] زبانی چه آید!. آری! اگر [[ایمان]] بوسیله ریاضات و مجاهدت‌های شرعی در [[قلب]] جای گیرد، در اینصورت در حفظ [[الهی]] بوده [[شیطان]] را بدان دسترسی نخواهد بود: {{متن قرآن|إِنَّهُ لَيْسَ لَهُ سُلْطَانٌ عَلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَعَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ إِنَّمَا سُلْطَانُهُ عَلَى الَّذِينَ يَتَوَلَّوْنَهُ وَالَّذِينَ هُمْ بِهِ مُشْرِكُونَ}}<ref>«که او را بر آنان که ایمان دارند و بر پروردگارشان توکّل می‌کنند چیرگی نیست چیرگی او تنها بر کسانی است که دوستش می‌دارند و بر کسانی که به او شرک می‌ورزند » سوره نحل، آیه ۹۹-۱۰۰.</ref><ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۱ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۱، ص ۴۳۱-۴۳۲.</ref>. | *شایان ذکر است که [[ایمان]] [[عقلی]] هم در این لحظات در معرض خطر قرار خواهد گرفت، تا بر سر [[ایمان]] زبانی چه آید!. آری! اگر [[ایمان]] بوسیله ریاضات و مجاهدت‌های شرعی در [[قلب]] جای گیرد، در اینصورت در حفظ [[الهی]] بوده [[شیطان]] را بدان دسترسی نخواهد بود: {{متن قرآن|إِنَّهُ لَيْسَ لَهُ سُلْطَانٌ عَلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَعَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ إِنَّمَا سُلْطَانُهُ عَلَى الَّذِينَ يَتَوَلَّوْنَهُ وَالَّذِينَ هُمْ بِهِ مُشْرِكُونَ}}<ref>«که او را بر آنان که ایمان دارند و بر پروردگارشان توکّل می‌کنند چیرگی نیست چیرگی او تنها بر کسانی است که دوستش می‌دارند و بر کسانی که به او شرک می‌ورزند » سوره نحل، آیه ۹۹-۱۰۰.</ref><ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۱ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۱، ص ۴۳۱-۴۳۲.</ref>. | ||