دین و دین‌داری در آخرالزمان: تفاوت میان نسخه‌ها

*یکی از [[ویژگی‌های دوران غیبت]] کم رنگ شدن [[دین]] در میان [[مردم]] می‌‌باشد. گویا [[مردم]] [[گمان]] می‌‌کنند که بی‌سرپرست رها شده‌اند، بنابراین برخی نسبت به سرانجام خود [[ناامید]] شده و این [[یأس]] باعث ایجاد [[سستی]] در [[دین]] آنها می‌‌شود. این امر اثرات خود را تنها بر انسان‌های [[سست ایمان]] نمی‌گذارد بلکه [[جامعه]] را هم به گونه‌ای خواهد نمود که مجال برای افراد با [[ایمان]] نیز تنگ خواهد شد. از روایاتی که درباره اوضاع [[دین]] و [[دیانت]] در [[آخرالزمان]] به ما رسیده فهمیده می‌‌شود که در [[آخرالزمان]] [[ایمان]] بسیار کم مورد توجه [[مردم]] قرار می‌‌گیرد و کسانی که سعی در حفظ [[ایمان]] خود دارند از سوی اجتماع یا مطرود می‌‌شوند و یا بی‌اهمیت خواهند بود و شرایط برای [[استقامت در دین]] چنان سخت است که مانند نگه داشتن [[آتش]] گداخته در [[کف دست]] یا برچیدن خارهای تیز گیاهان خاردار با [[کف دست]] می‌‌باشد!<ref>ر.ک: اسلام.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]] صفحه ۲۷۷.</ref>.