بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '{{دانشنامه امامت-خرد}} ' به '') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
==الهام طبیعی== | ==الهام طبیعی== | ||
در آیات سوره زلزال، {{متن قرآن|إِذَا زُلْزِلَتِ الأَرْضُ زِلْزَالَهَا وَأَخْرَجَتِ الأَرْضُ أَثْقَالَهَا وَقَالَ الإِنسَانُ مَا لَهَا يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا }}<ref> هنگامی که زمین از لرزه واپسین خود به لرزه افتد، و زمین بارهای سنگین خود را، برون افکند، و انسان پرسد که چه بر سر آن آمده است؟ در آن روز زمین رازهایش را باز میگوید؛ سوره زلزال، آیه ۱ - ۴.</ref> خداوند در آغاز از زلزله و تکانهای شدید زمین به وقت قیامت گزارش میدهد و اینکه زمین بارهای سنگین درون خود را بیرون افکنده و اخبار و ناگفتههای خویش را بازگو میکند، آنگاه در پاسخ انسان که از سر شگفتی میپرسد: زمین را چه شده است که چنین میکند؟ آن را نتیجه وحی خداوند به آن میخواند: {{متن قرآن|بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَى لَهَا }}<ref> زیرا پروردگارت به آن، وحی کرده است؛ سوره زلزله، آیه ۵.</ref> در اینجا نیز مفسران، ایحا را به معنای الهام <ref>التبيان، ج۲، ص۴۵۸؛ مجمعالبيان، ج ۶ ، ص ۵۷۳؛ الميزان، ج ۱۶، ص ۱۰.</ref>و شماری نیز به معنای «امر»<ref>تفسير مجاهد، ج ۲، ص ۷۴۲؛ جامع البيان، مج ۱۵، ج ۳۰، ص ۳۳۸؛ تفسير قرطبى، ج ۲۰، ص ۱۰۲.</ref> گرفتهاند<ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/dmaarefbooks/Books/4/20.htm دائرة المعارف قرآن کریم، ج ۴، ص ۲۱۱]</ref>. | در آیات سوره زلزال، {{متن قرآن|إِذَا زُلْزِلَتِ الأَرْضُ زِلْزَالَهَا وَأَخْرَجَتِ الأَرْضُ أَثْقَالَهَا وَقَالَ الإِنسَانُ مَا لَهَا يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا }}<ref> هنگامی که زمین از لرزه واپسین خود به لرزه افتد، و زمین بارهای سنگین خود را، برون افکند، و انسان پرسد که چه بر سر آن آمده است؟ در آن روز زمین رازهایش را باز میگوید؛ سوره زلزال، آیه ۱ - ۴.</ref> خداوند در آغاز از زلزله و تکانهای شدید زمین به وقت قیامت گزارش میدهد و اینکه زمین بارهای سنگین درون خود را بیرون افکنده و اخبار و ناگفتههای خویش را بازگو میکند، آنگاه در پاسخ انسان که از سر شگفتی میپرسد: زمین را چه شده است که چنین میکند؟ آن را نتیجه وحی خداوند به آن میخواند: {{متن قرآن|بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَى لَهَا }}<ref> زیرا پروردگارت به آن، وحی کرده است؛ سوره زلزله، آیه ۵.</ref> در اینجا نیز مفسران، ایحا را به معنای الهام <ref>التبيان، ج۲، ص۴۵۸؛ مجمعالبيان، ج ۶ ، ص ۵۷۳؛ الميزان، ج ۱۶، ص ۱۰.</ref>و شماری نیز به معنای «امر»<ref>تفسير مجاهد، ج ۲، ص ۷۴۲؛ جامع البيان، مج ۱۵، ج ۳۰، ص ۳۳۸؛ تفسير قرطبى، ج ۲۰، ص ۱۰۲.</ref> گرفتهاند<ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/dmaarefbooks/Books/4/20.htm دائرة المعارف قرآن کریم، ج ۴، ص ۲۱۱]</ref>. | ||
==الهام در فرهنگنامه پیامبر در قرآن کریم== | |||
*مراد از کلمه «[[الهام]]» که مصدر «اَلهَم» است، به معنای آن است که تصمیم و آگهی و [[علمی]] از خبری در [[دل]] [[آدمی]] بیفتد، و این خود مرتبهای از دریافتهای [[باطنی]] [[انسان]] و افاضهای است [[الهی]]، که به وسیله آن صورت علمیهای تصوری و یا تصدیقی برای [[انسان]] حاصل میگیرد و در مرتبهای پایین از وحی و بسا تجربهای [[باطنی]] برای عموم است که [[خدای تعالی]] به [[دل]] هر کس که بخواهد میاندازد. در این مدخل که در [[آیات]] فراوان با واژه [[تعلیم]] و [[علم لدنی]] یاد شده، اشاره به این [[حقیقت]] دارد. {{متن قرآن|وَعَلَّمَكَ مَا لَمْ تَكُنْ تَعْلَمُ وَكَانَ فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكَ عَظِيمًا}}<ref>«و اگر بخشش و بخشایش خداوند بر تو نبود گروهی از ایشان به بیراه کردن تو کوشیده بودند حال آنکه جز خودشان را بیراه نمیکنند و به تو هیچ زیانی نمیرسانند و خداوند کتاب و فرزانگی بر تو فرو فرستاد و به تو چیزی آموخت که نمیدانستی و بخشش خداوند بر تو سترگ است» سوره نساء، آیه ۱۱۳.</ref> | |||
*'''نکته''': در این [[آیه]] بر [[الهام معارف]] و [[علوم]] دست نایافتنی [[پیامبر]] از سوی [[خداوند]] تأکید شده و یکی از دلائل [[عصمت]] و صیانت [[پیامبر]] شمرده شده است<ref>[[محمد جعفر سعیدیانفر|سعیدیانفر، محمد جعفر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی، سید محمد علی]]، [[فرهنگنامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگنامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۱، ص ۱۶۳.</ref>. | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{ستون-شروع|1}} | {{ستون-شروع|1}} | ||
# [[پرونده:000055.jpg|22px]] [[علی اسدی|اسدی، علی]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۴ (کتاب)|'''دائرةالمعارف قرآن کریم ج۴''']] | |||
# [[پرونده:55210091.jpg|22px]] [[فرهنگنامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|'''فرهنگنامه پیامبر در قرآن کریم ج۱''']] | |||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||