←مقدمه
جز (جایگزینی متن - '{{جستارهای وابسته}}' به '') |
(←مقدمه) |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*همه [[ | *همه [[انبیاء]] و [[مصلحان الهی]]، هسته‌های اصلی [[نهضت]] خویش را با [[آزمایش]] برگزیده‌اند، چرا که راه دشوار است و آمیخته با [[رنج‌ها]]، و بدون داشتن یارانی آبدیده، سرد و گرم‌چشیده، [[فداکار]] و [[وفادار]]، نمی‌توان خطر کرد. [[طالوت]]، که در [[روایات]]، [[یاران مهدی]] به [[یاران]] او [[تشبیه]] شده‌اند<ref>غیبة نعمانى، ص ۳۱۶. </ref>، در [[نبرد]] با [[جالوت]]، لشکریانش را با [[تشنگی]] آزمود. تن‌پروران و ناشکیبایان [[نظم]] را بر هم زدند، حریصانه به [[آب]] افتادند، ولی صبورمردان از آن، لب‌تر نکردند. از این راه، روشن شد که گروه نخست، [[ارزش]] و توان [[همراهی]] با [[طالوت]] را ندارند و سرانجام، در رویارویی با [[سپاه]] [[دشمن]]، [[وحشت]] آنان را فراگرفت و از [[جنگیدن]]، بازماندند؛ ولی گروه دوم که [[ایمان]] [[فکری]] و [[بصیرت]] واقعی داشتند، همه [[پیروزی]] را در [[اختیار]] [[خدا]] دیدند و صبورانه [[مقاومت]] ورزیدند. [[یاران]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} نیز برای رسیدن به [[درجه]] [[شایستگی]] [[همراهی]]، از غربال‌های گوناگون گذر داده می‌شوند و پس از پیمودن مراحل دشوار، به قله رفیع "[[نصرت]]" بالا می‌روند. | ||
*پاره‌ای آزمایش‌ها پیش از قیام صورت می‌گیرد و پاره‌ای پس از آن. طولانی شدن | *پاره‌ای آزمایش‌ها پیش از [[قیام]] صورت می‌گیرد و پاره‌ای پس از آن. طولانی شدن [[غیبت]]، [[فتنه‌ها]]، فریبندگی‌ها، [[افکار]] [[باطل]]، [[جاه و مقام]]، جلوه‌فروشان، محراب‌داران، [[دین]] به [[دنیا]] فروشان، عالم‌نمایان و... بسیاری از [[منتظران]] را از راه بازمی‌دارند. به [[میزان]] [[درجات ایمان]] و گذر از آزمون‌ها، [[منتظران]] متمایز می‌شوند و به [[میزان]] مایه‌های ایمانی، در [[یاری امام]] بر یکدیگر پیشی می‌جویند. به فرموده [[امام صادق]]{{ع}}: "در [[وقت ظهور]]، برخی [[یاران]]، [[شب]] در بستر ناپدید می‌شوند و فردای آن در مکه‌اند و گروهی روز در [[آسمان]] راه می‌سپارند. گفتم: فدایت شوم کدام یک ایمانشان بیشتر است؟ فرمود: آن‌که در [[آسمان]] حرکت می‌کند"<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۵۶. </ref>. | ||
*پس از گرد آمدن نیروها، ازمون‌ها سخت‌تر می‌شود. امام با آزمون‌های جسمی و | *پس از گرد آمدن نیروها، ازمون‌ها سخت‌تر می‌شود. [[امام]] با آزمون‌های جسمی و [[روانی]]، [[باورها]] را به [[آزمایش]] می‌گذارد. از جمله، همانند [[طالوت]] که سپاهیانش را با [[تشنگی]] آزمود، [[یاران امام]] نیز با [[تشنگی]] [[امتحان]] خواهند شد<ref>غیبة نعمانى، ص ۳۱۶. </ref>. فراتر از آن، [[امام]] بی‌پروا به باورهای [[خرافی]] و عوامانه حمله می‌برد و [[معارف]] به دور از دسترس و پوشانده شده در غبار [[فراموشی]] را [[آشکار]] می‌سازد. در این تکان‌های [[فکری]]، صاحبان [[بصیرت]] و [[معرفت]]، تزلزلی به خود راه نداده و [[استوار]] برجای می‌مانند، ولی آنان که در باورهای خود ناخالصی دارند و [[اندیشه]] را از سرچشمه نگرفته‌اند و در [[حقانیت امام]] [[تردید]] کرده‌اند، از پیرامون [[حضرت]] پراکنده می‌شوند<ref>چشم‌به‌راه مهدى، ص ۳۷۱. </ref>. هنگام [[سخنرانی امام]] در [[مسجد کوفه]] و [[تخریب]] دیوار [[مسجد]] [[پیامبر خاتم|پیامبر]]، تفاوت‌های [[فکری]] و [[بینش]] همراهان به بوته [[آزمایش]] درمی‌آید و [[درجه]] و رتبه [[یاران]] در [[پیروی]] فرامین [[امام]] ارزیابی می‌شود<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۸۶. </ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۲.</ref>. | ||
==پرسش مستقیم== | ==پرسش مستقیم== | ||
* [[یاران امام مهدی چگونه آزموده می‌شوند؟ (پرسش)]] | * [[یاران امام مهدی چگونه آزموده می‌شوند؟ (پرسش)]] | ||