مالک اشتر نخعی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۳: خط ۱۳:
*مالک در [[کوفه]] [[زندگی]] می‌‌کرد و [[خوش اخلاقی]]، [[جوان‌مردی]]، بلند نظری و [[ابهت]] او باعث [[احترام]] [[کوفیان]] به او می‌‌شد. مالک، در زمان [[خلافت عثمان]]، بر اثر درگیری با [[سعید بن عاص]] ([[فرماندار کوفه]])، به حِمص<ref>حِمْص: شهری کهن و مشهور در میانه راه دمشق به حلب است (معجم البلدان، ج ۲، ص ۳۰۲).</ref>‌ [[تبعید]] شد. او در پایان بخشیدن به [[حکومت]] [[عثمان]]، نقش [[تعیین]] کننده داشت<ref>ر.ک: محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین، ص ۸۵۲-۸۵۶؛ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۷۴.</ref>.
*مالک در [[کوفه]] [[زندگی]] می‌‌کرد و [[خوش اخلاقی]]، [[جوان‌مردی]]، بلند نظری و [[ابهت]] او باعث [[احترام]] [[کوفیان]] به او می‌‌شد. مالک، در زمان [[خلافت عثمان]]، بر اثر درگیری با [[سعید بن عاص]] ([[فرماندار کوفه]])، به حِمص<ref>حِمْص: شهری کهن و مشهور در میانه راه دمشق به حلب است (معجم البلدان، ج ۲، ص ۳۰۲).</ref>‌ [[تبعید]] شد. او در پایان بخشیدن به [[حکومت]] [[عثمان]]، نقش [[تعیین]] کننده داشت<ref>ر.ک: محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین، ص ۸۵۲-۸۵۶؛ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۷۴.</ref>.
==مالک در دوران [[خلافت امام علی]]{{ع}}==
==مالک در دوران [[خلافت امام علی]]{{ع}}==
*بعد از [[کشته شدن عثمان]] مالک که از شناختی عمیق برخوردار بود، برخلافت [[امام علی]]{{ع}} [[اصرار]] می‌ورزید و پس از به [[خلافت]] رسیدن [[امام]]{{ع}}، [[یار]]، همکار و بازوی پرتوان ایشان بود. [[امام علی]]{{ع}} نیز برای مالک، [[احترام]] ویژه‌ای قائل بود<ref>ر.ک: محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین، ص ۸۵۲-۸۵۶.</ref>.
*بعد از [[کشته شدن عثمان]] مالک که از شناختی عمیق برخوردار بود، برخلافت [[امام علی]]{{ع}} [[اصرار]] می‌ورزید و پس از به [[خلافت]] رسیدن [[امام]]{{ع}}، [[یار]]، همکار و بازوی پرتوان ایشان بود. [[امام علی]]{{ع}} نیز برای مالک، [[احترام]] ویژه‌ای قائل بود<ref>ر.ک: محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین، ص ۸۵۲-۸۵۶.</ref>. مالک، قبل از آغاز [[جنگ جمل]] به [[کوفه]] رفت و [[ابوموسی]] را از [[کوفه]] بیرون و [[مردم]] را برای شرکت در [[جنگ]] [[بسیج]] کرد. نقش وی در [[جنگ جمل]]، شگرف و تعیین‌کننده بود و [[فرماندهی]] جناح راست [[سپاه]] را به عهده داشت. او پس از [[جنگ جمل]]، فرماندار جزیره<ref>مناطقی میان دجله و فرات.</ref> شد.
مالک، قبل از آغاز [[جنگ جمل]] به [[کوفه]] رفت و [[ابوموسی]] را از [[کوفه]] بیرون و [[مردم]] را برای شرکت در [[جنگ]] [[بسیج]] کرد. نقش وی در [[جنگ جمل]]، شگرف و تعیین‌کننده بود و [[فرماندهی]] جناح راست [[سپاه]] را به عهده داشت. او پس از [[جنگ جمل]]، فرماندار جزیره<ref>مناطقی میان دجله و فرات.</ref> شد.
*مالک در [[جنگ]] صِفین، [[فرماندهی]] طلایه [[سپاه]] را به عهده داشت که طلایه [[سپاه معاویه]] را درهم [[شکست]] و هنگامی که [[سپاهیان]] [[معاویه]] مسیر [[آب]] را بر روی [[سپاهیان]] [[امام]] بستند، مالک، نقش تعیین‌کننده‌ای در آزادسازی آب‌راه داشت. در نبردهای آغازینِ صِفین، [[مسئولیت]] اصلی و نقش بنیادین بر دوش مالک بود اما جلوه خیره کننده او در آخرین روزهای [[جنگ]] است که [[آرایش لشکر]] [[معاویه]] را در هم ریخت و تا نزدیکی [[خیمه]] [[فرماندهی]] او به پیش رفت.[[شکست]] [[دشمن]] قطعی بود که [[عمرو عاص]]، [[توطئه]] کرد و [[خوارج]]، [[امام]]{{ع}} را در تنگنا قرار دادند که [[صلح]] را بپذیرد و مالک را باز گردانَد. وقتی [[امام علی]]{{ع}} مالک را  به عنوان [[حکم]] و داور پیشنهاد داد؛ آنها نپذیرفتند<ref>ر.ک: محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین، ص ۸۵۲-۸۵۶.</ref>.
*مالک در [[جنگ]] صِفین، [[فرماندهی]] طلایه [[سپاه]] را به عهده داشت که طلایه [[سپاه معاویه]] را درهم [[شکست]] و هنگامی که [[سپاهیان]] [[معاویه]] مسیر [[آب]] را بر روی [[سپاهیان]] [[امام]] بستند، مالک، نقش تعیین‌کننده‌ای در آزادسازی آب‌راه داشت. در نبردهای آغازینِ صِفین، [[مسئولیت]] اصلی و نقش بنیادین بر دوش مالک بود اما جلوه خیره کننده او در آخرین روزهای [[جنگ]] است که [[آرایش لشکر]] [[معاویه]] را در هم ریخت و تا نزدیکی [[خیمه]] [[فرماندهی]] او به پیش رفت.[[شکست]] [[دشمن]] قطعی بود که [[عمرو عاص]]، [[توطئه]] کرد و [[خوارج]]، [[امام]]{{ع}} را در تنگنا قرار دادند که [[صلح]] را بپذیرد و مالک را باز گردانَد. وقتی [[امام علی]]{{ع}} مالک را  به عنوان [[حکم]] و داور پیشنهاد داد؛ آنها نپذیرفتند<ref>ر.ک: محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین، ص ۸۵۲-۸۵۶.</ref>.
==[[شهادت]] مالک==
==[[شهادت]] مالک==
*زمانی که اهالی [[مصر]] بر علیه [[محمد بن ابی بکر]] [[قیام]] کردند [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} مالک را به استانداری [[مصر]] [[تعیین]] و همراه با عهدنامۀ معروف به آنجا فرستاد و در معرفی او به [[مردم]] آن سرزمین نوشت: «من بنده‌ای از [[بندگان خدا]] را به سوی شما روانه کردم که در روزهای [[هراس]] نمی‌خوابد و در ساعت‌های [[ترس]]، روی از [[دشمن]] بر نمی‌تابد و برای بدکاران، از [[آتش]] سوزان سخت‌تر است»<ref>{{متن حدیث|فَقَدْ بَعَثْتُ إِلَیْکُمْ عَبْداً مِنْ عِبَادِ اللَّهِ لَا یَنَامُ أَیَّامَ الْخَوْفِ وَ لَا یَنْکُلُ عَنِ الْأَعْدَاءِ سَاعَاتِ الرَّوْعِ أَشَدَّ عَلَی الْفُجَّارِ مِنْ حَرِیقِ النَّارِ}}؛ نهج البلاغة، نامه ۳۸.</ref>. [[آیین]] [[نامه]] [[حکومتی]] [[امام علی]]{{ع}} که به "[[عهدنامه مالک اشتر]]" مشهور شده، بالاترین [[سند]] [[عدالت گستری]] و [[حکومت صالح]] است که در [[تاریخ]] جاودانه است<ref>ر.ک: محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین، ص ۸۵۲-۸۵۶؛ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۷۴.</ref>.
*زمانی که اهالی [[مصر]] بر علیه [[محمد بن ابی بکر]] [[قیام]] کردند [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} مالک را به استانداری [[مصر]] [[تعیین]] و همراه با عهدنامۀ معروف به آنجا فرستاد و در معرفی او به [[مردم]] آن سرزمین نوشت: «من بنده‌ای از [[بندگان خدا]] را به سوی شما روانه کردم که در روزهای [[هراس]] نمی‌خوابد و در ساعت‌های [[ترس]]، روی از [[دشمن]] بر نمی‌تابد و برای بدکاران، از [[آتش]] سوزان سخت‌تر است»<ref>{{متن حدیث|فَقَدْ بَعَثْتُ إِلَیْکُمْ عَبْداً مِنْ عِبَادِ اللَّهِ لَا یَنَامُ أَیَّامَ الْخَوْفِ وَ لَا یَنْکُلُ عَنِ الْأَعْدَاءِ سَاعَاتِ الرَّوْعِ أَشَدَّ عَلَی الْفُجَّارِ مِنْ حَرِیقِ النَّارِ}}؛ نهج البلاغة، نامه ۳۸.</ref>. [[آیین]] [[نامه]] [[حکومتی]] [[امام علی]]{{ع}} که به "[[عهدنامه مالک اشتر]]" مشهور شده، بالاترین [[سند]] [[عدالت گستری]] و [[حکومت صالح]] است که در [[تاریخ]] جاودانه است<ref>ر.ک: محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین، ص ۸۵۲-۸۵۶؛ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۷۴.</ref>.
۱۱۳٬۰۷۵

ویرایش