ازدواج پیامبر خاتم با خدیجه دختر خویلد: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۰: خط ۱۰:


*[[خدیجه دختر خُوَیلِد]]، مادرش [[فاطمه دختر زائده]] است. [[خدیجه]] {{س}} نخستین بانوی [[مسلمان]] است. وی از زنان متمول و متمکّن شبه [[جزیره عربستان]] بود که به امر [[تجارت]] اشتغال داشت. از این‌رو در نقل‌های تاریخی سبب آشنایی [[پیامبر اکرم]] {{صل}} با ایشان را وثوق و [[امین]] بودن [[پیامبر اکرم]] دانسته‌اند. [[خدیجه]] {{س}} از ایشان درخواست کرد تا او را در سفرهای تجاری و امر [[تجارت]] [[یاری]] رساند و در ازای آن مزدی بیش از دیگران دریافت دارد. تعداد سفرهای تجاری [[پیامبر]] را با کاروان‌های تجاری [[خدیجه]] {{س}} چهار سفر به [[یمن]] و یک سفر به شما ذکر کرده‌اند. سفر به [[شام]] مهم‌ترین سفر تجاری ایشان است که به [[ازدواج]] آنان انجامید. [[همسر]] بزرگوار [[حضرت محمّد]]{{صل}}. وی دختر خُوَیلِد و از [[زنان]] نامور و ثروتمند [[حجاز]] بود. زنی [[عاقل]]، [[دانا]] و [[شریف]] بود و مردان، با [[ثروت]] او [[تجارت]] می‌کردند. [[پیامبر خدا]] در سنّ بیست و پنج سالگی، از سوی [[خدیجه]] به [[تجارت]] [[شام]] رفت و پس از چند [[ماه]] از بازگشت، با [[خدیجه]] که آن هنگام [[چهل]] سال داشت، [[ازدواج]] نمود. [[خدیجه]] نخستین زنی بود که [[مسلمان]] شد و به تعبیر [[پیامبر اکرم]]، یکی از چهار [[زن]] [[برگزیده]] خداست، یعنی: [[مریم]]، [[آسیه]]، [[خدیجه]] و [[فاطمه]]{{س}}. [[خدیجه]] همه [[ثروت]] خویش را به [[پیامبر]] داد تا در راه [[ترویج]] [[اسلام]] صرف کند. وی پیش از [[ازدواج]] با [[محمد]]{{صل}} نیز به [[مردم]] بینوا [[کمک]] می‌کرد. [[حضرت زهرا]]{{س}} ثمره [[ازدواج پیامبر]] با اوست. [[حضرت خدیجه]]، در [[مکه]] سه سال پیش از [[هجرت]] درگذشت و در [[قبرستان]] [[ابوطالب]] [[دفن]] شد. هنگام [[وفات]]، ۶۵ سال داشت. [[حضرت محمد]]{{صل}} در سوگ او [[اندوهگین]] شد و پیوسته تا پایان [[عمر]]، از وفا و [[حمایت]] و خوبی‌های [[خدیجه]] یاد می‌کرد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۹۶.</ref>.
*[[خدیجه دختر خُوَیلِد]]، مادرش [[فاطمه دختر زائده]] است. [[خدیجه]] {{س}} نخستین بانوی [[مسلمان]] است. وی از زنان متمول و متمکّن شبه [[جزیره عربستان]] بود که به امر [[تجارت]] اشتغال داشت. از این‌رو در نقل‌های تاریخی سبب آشنایی [[پیامبر اکرم]] {{صل}} با ایشان را وثوق و [[امین]] بودن [[پیامبر اکرم]] دانسته‌اند. [[خدیجه]] {{س}} از ایشان درخواست کرد تا او را در سفرهای تجاری و امر [[تجارت]] [[یاری]] رساند و در ازای آن مزدی بیش از دیگران دریافت دارد. تعداد سفرهای تجاری [[پیامبر]] را با کاروان‌های تجاری [[خدیجه]] {{س}} چهار سفر به [[یمن]] و یک سفر به شما ذکر کرده‌اند. سفر به [[شام]] مهم‌ترین سفر تجاری ایشان است که به [[ازدواج]] آنان انجامید. [[همسر]] بزرگوار [[حضرت محمّد]]{{صل}}. وی دختر خُوَیلِد و از [[زنان]] نامور و ثروتمند [[حجاز]] بود. زنی [[عاقل]]، [[دانا]] و [[شریف]] بود و مردان، با [[ثروت]] او [[تجارت]] می‌کردند. [[پیامبر خدا]] در سنّ بیست و پنج سالگی، از سوی [[خدیجه]] به [[تجارت]] [[شام]] رفت و پس از چند [[ماه]] از بازگشت، با [[خدیجه]] که آن هنگام [[چهل]] سال داشت، [[ازدواج]] نمود. [[خدیجه]] نخستین زنی بود که [[مسلمان]] شد و به تعبیر [[پیامبر اکرم]]، یکی از چهار [[زن]] [[برگزیده]] خداست، یعنی: [[مریم]]، [[آسیه]]، [[خدیجه]] و [[فاطمه]]{{س}}. [[خدیجه]] همه [[ثروت]] خویش را به [[پیامبر]] داد تا در راه [[ترویج]] [[اسلام]] صرف کند. وی پیش از [[ازدواج]] با [[محمد]]{{صل}} نیز به [[مردم]] بینوا [[کمک]] می‌کرد. [[حضرت زهرا]]{{س}} ثمره [[ازدواج پیامبر]] با اوست. [[حضرت خدیجه]]، در [[مکه]] سه سال پیش از [[هجرت]] درگذشت و در [[قبرستان]] [[ابوطالب]] [[دفن]] شد. هنگام [[وفات]]، ۶۵ سال داشت. [[حضرت محمد]]{{صل}} در سوگ او [[اندوهگین]] شد و پیوسته تا پایان [[عمر]]، از وفا و [[حمایت]] و خوبی‌های [[خدیجه]] یاد می‌کرد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۹۶.</ref>.
==شرایط ازدواج با حضرت خدیجه==
*[[دلایل]] ایجاد علاقه [[خدیجه]] {{س}} نسبت به [[پیامبر]] {{صل}} را این‌گونه ذکر کرده‌اند:
#سفرپرسود تجاری؛
#گزارش [[غلام]] [[خدیجه]] {{س}} و وجود [[اعجاز]] الهی در وجود [[پیامبر]]؛
#مشاهده دو فرشته‌ای که هنگام ورود [[پیامبر]] به خانه [[خدیجه]] {{س}} بر سر ایشان سایه افکنده بودند؛
#[[پیش‌گویی]] شخصی در خصوص [[ازدواج]] [[خدیجه]] {{س}} با مردی از [[قریش]] که به [[رسالت]] [[مبعوث]] خواهد شد.
*در اقوال تاریخی این‌گونه آمده است که [[خدیجه]] {{س}} تمایل خود به [[ازدواج با پیامبر]] را یا به وسیله یکی از [[دوستان]]، یا [[غلام]] خود که هم‌سفر [[پیامبر]] در سفرهای تجاری بوده است، یا خود، شخصاً، با ایشان در میان نهاد. [[پیامبر]] نیز موضوع را با عموهای خود مطرح کرد. سپس صفیّه، عمه [[پیامبر اکرم]]، به خانه [[خدیجه]] {{س}} رفت و از چگونگی قصد [[خدیجه]] {{س}} [[آگاه]] شد. پس از آن، عموهای [[پیامبر]] برای خواستگاری به خانه عموی [[خدیجه]] {{س}}، [[عمرو بن اسد]]، رفتند. مهریه [[خدیجه]] {{س}} مبلغ [[دوازده]] اوقیه (هر اوقیه معادل [[چهل]] درهم) تعیین شد و [[خدیجه]] {{س}} به‌طور رسمی به [[ازدواج]] [[پیامبر اکرم]] {{صل}} درآمد. در این زمان [[پیامبر اکرم]] {{صل}} بیست‌وپنج سال داشتند و [[خدیجه]] حدود [[چهل]] سال داشت. [[خدیجه]] {{س}} پس از [[ازدواج]]، همه [[اموال]] و [[دارایی]] خود را به [[پیامبر اکرم]] {{صل}} بخشید و [[اداره]] امور تجاری خود را به ایشان واگذار کرد و کنیزان و غلامان را آزاد کرد. [[خدیجه]] {{س}} در آغاز دوران پر افت‌وخیز [[رسالت]]، همواره [[یاری]] [[فداکار]] برای [[پیامبر اکرم]] {{صل}} بود. آن‌گاه که بار عظیم [[وحی]] بر دوش [[پیامبر]] سنگینی می‌کرد، او را در کنار خویش یاور و غم‌خوار می‌یافت. [[دارایی]] [[خدیجه]] {{س}} در سال‌های آغازین [[رسالت]] بسیار مفید واقع شد، چنا‌ن‌که [[پیامبر]] بعدها فرمود: هیچ مالی به‌اندازه [[اموال]] [[خدیجه]] {{س}} برایم سود نبخشید. او نخستین بانوی [[مسلمان]] و نخستین [[زن]] نمازگزار در [[تاریخ اسلام]] است.
*[[پیامبر اکرم]] {{صل}} [[خدیجه]] {{س}} را همواره گرامی می‌داشت و از او به [[نیکی]] یاد می‌کرد. [[خدیجه]] {{س}} نزد [[پیامبر]] {{صل}} گرامی‌ترین همسرانش بود. [[پیامبر اکرم]] {{صل}} در حدیثی خطاب به [[امام علی]] {{ع}} [[خدیجه]] {{س}} را جزو چهار [[زن]] [[برتر]] [[جهان]] یاد می‌کند و در روایتی دیگر خطاب به [[امام علی]] {{ع}} می‌فرماید: "تو همسری چون [[فاطمه]] داری، که من چون او ندارم و مادر زنی چون [[خدیجه]] {{س}} داری، که من نیز چون او ندارم."
*[[امام علی]] {{ع}} در [[نهج البلاغه]] از [[خدیجه]] {{س}} این‌گونه یاد می‌کند: "... آن هنگام [اولین روزهای [[رسالت]]] جز خانه‌ای که [[رسول خدا]] {{صل}} و [[خدیجه]] در آن بود، در هیچ خانه‌ای مسلمانی راه نیافته بود؛ من سوّمین آنان بودم"<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۹۲: {{متن حدیث|يَوْمَئِذٍ فِي الْإِسْلَامِ غَيْرَ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله) وَ خَدِيجَةَ وَ أَنَا ثَالِثُهُمَا}}</ref>. نهاد [[پاک]] [[خدیجه]] {{س}} بستری فراهم کرد تا [[نور]] وجودی [[حضرت فاطمه زهرا]] {{س}} در آن به عرصه هستی گام نهد و به‌دنبال آن [[اهل بیت پیامبر]] اکرم {{صل}} از نسل ایشان به [[جهان]] مادی پای گذارند و [[نور]] هدایت‌گستر خویش را به جهانیان عرضه دارند.
*[[خدیجه]] {{س}} زمان کوتاهی پس از محاصره [[اقتصادی]] اقتصادی در [[سال دهم بعثت]]، در سن ۶۵ سالگی درگذشت. [[پیامبر اکرم]] او را با دستان خویش [[غسل]] داد و در [[قبر]] نهاد. [[مصیبت]] [[مرگ]] [[خدیجه]] {{س}}، اندک زمانی پس از [[رحلت]] [[ابوطالب]]، عموی گرامی [[پیامبر]]، سنگینی از حزن و [[اندوه]] را بر سینه [[پیامبر]] فرو آورد. از این‌رو آن سال را عام الحزن نام نهادند<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص ۳۲۷- ۳۲۹.</ref>.


==مقدمه==
==مقدمه==
۱۱۵٬۱۸۳

ویرایش