بحث:شرایط انتظار واقعی چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۸ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۳۵
، ۲۸ نوامبر ۲۰۲۰جایگزینی متن - 'کف' به 'کف'
جز (جایگزینی متن - 'اختصاصی دانشنامه امامت و ولایت' به 'اختصاصی دانشنامه مجازی امامت و ولایت') |
جز (جایگزینی متن - 'کف' به 'کف') |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
*شروط [[انتظار واقعی]] در سه حوزۀ زیر قابل تعریف است که عبارتند از: | *شروط [[انتظار واقعی]] در سه حوزۀ زیر قابل تعریف است که عبارتند از: | ||
*شرایط بینشی: اولین شرط [[انتظار واقعی]]، "ایجاد [[معرفت]] نسبت به [[امام عصر]]{{ع}}" است و بدیهی است هر مقدار، [[معرفت]] [[انسان]] نسبت به [[امام زمان]]{{ع}} بیشتر باشد، [[انسان]] [[ارزش]] او را بیشتر [[درک]] خواهد کرد و به [[عظمت]] او بیشتر پی خواهد برد و بیشتر تشنۀ وجود آن [[حضرت]] خواهد شد. در حالی که افراد [[جاهل]] و [[ناآگاه]] به [[ارزش]] آن [[حضرت]] هرگز احساس [[تشنگی]] و عطش نخواهند داشت و بدین جهت از زمرۀ [[منتظران واقعی]] او بیرون هستند. بر این اساس، کسانی که [[امام زمان]]{{ع}} را نمیشناسند اگرچه به ظاهر [[مسلمان]] باشند، چنانچه در این حال بمیرند در حال [[جاهلیت]] از [[دنیا]] رفتهاند. همچنان که [[پیامبر اکرم]]{{صل}} فرمودهاند: «هر کس بمیرد و [[امام]] زمانش را نشناسد به مردن [[جاهلیت]] از [[دنیا]] رفته است»<ref>{{متن حدیث|مَنْ مَاتَ وَ لَمْ یعْرِفْ إِمَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیةً}}؛ بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۳۲، ص۳۳۱.</ref>.<ref>ر.ک. فاضل لنکرانی، محمد جواد، گفتارهای مهدوی، ص ۱۲۲-۱۲۴.</ref> حصول این [[معرفت]] وابسته به "[[آگاهی]]" است و این [[آگاهی]] بر چند گونه است: | *شرایط بینشی: اولین شرط [[انتظار واقعی]]، "ایجاد [[معرفت]] نسبت به [[امام عصر]]{{ع}}" است و بدیهی است هر مقدار، [[معرفت]] [[انسان]] نسبت به [[امام زمان]]{{ع}} بیشتر باشد، [[انسان]] [[ارزش]] او را بیشتر [[درک]] خواهد کرد و به [[عظمت]] او بیشتر پی خواهد برد و بیشتر تشنۀ وجود آن [[حضرت]] خواهد شد. در حالی که افراد [[جاهل]] و [[ناآگاه]] به [[ارزش]] آن [[حضرت]] هرگز احساس [[تشنگی]] و عطش نخواهند داشت و بدین جهت از زمرۀ [[منتظران واقعی]] او بیرون هستند. بر این اساس، کسانی که [[امام زمان]]{{ع}} را نمیشناسند اگرچه به ظاهر [[مسلمان]] باشند، چنانچه در این حال بمیرند در حال [[جاهلیت]] از [[دنیا]] رفتهاند. همچنان که [[پیامبر اکرم]]{{صل}} فرمودهاند: «هر کس بمیرد و [[امام]] زمانش را نشناسد به مردن [[جاهلیت]] از [[دنیا]] رفته است»<ref>{{متن حدیث|مَنْ مَاتَ وَ لَمْ یعْرِفْ إِمَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیةً}}؛ بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۳۲، ص۳۳۱.</ref>.<ref>ر.ک. فاضل لنکرانی، محمد جواد، گفتارهای مهدوی، ص ۱۲۲-۱۲۴.</ref> حصول این [[معرفت]] وابسته به "[[آگاهی]]" است و این [[آگاهی]] بر چند گونه است: | ||
#[[بینش]] [[توحیدی]]: یعنی اینکه تمام هستی از [[خدا]] و همه چیز در | #[[بینش]] [[توحیدی]]: یعنی اینکه تمام هستی از [[خدا]] و همه چیز در کف [[قدرت]] اوست. [[خدا]] بر هر کاری توانا و همه چیز در [[آسمان]] و [[زمین]]، تحت [[فرمان]] اوست و از خود هیچ اختیاری ندارد. | ||
#[[آگاهی]] به وعدۀ [[الهی]] در شرایط سخت [[سیاسی]] و مرحلۀ [[ضعف]] و ناکامی و در شرایط سقوط. یکی از دشوارترین [[کارها]] در چنین عصری، آن است که [[انسان]] به [[درک]] این سخنان [[خدای متعال]] نایل آید: {{متن قرآن|وَلاَ تَهِنُوا وَلاَ تَحْزَنُوا وَأَنتُمُ الأَعْلَوْنَ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ}}<ref>«و سستی نورزید و اندوهگین مباشید که اگر مؤمن باشید شما برترید» سوره آل عمران، آیه ۱۳۹.</ref>. {{متن قرآن|وَنُرِيدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ}}<ref>«و برآنیم که بر آنان که در زمین ناتوان شمرده شدهاند منّت گذاریم و آنان را پیشوا گردانیم و آنان را وارثان (روی زمین) کنیم» سوره قصص، آیه ۵.</ref>. {{متن قرآن|وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ}}<ref>«و در زبور پس از تورات نگاشتهایم که بیگمان زمین را بندگان شایسته من به ارث خواهند برد» سوره انبیاء، آیه ۱۰۵.</ref>. {{متن قرآن|كَتَبَ اللَّهُ لَأَغْلِبَنَّ أَنَا وَرُسُلِي}}<ref>«خداوند مقرّر فرموده است که من و فرستادگانم پیروز خواهیم شد» سوره مجادله، آیه ۲۱.</ref>. {{متن قرآن|وَلَيَنصُرَنَّ اللَّهُ مَن يَنصُرُهُ}}<ref>«خدا هر کس را که یاریش کند، یاری میکند» سوره حج، آیه ۴۰.</ref>.<ref>ر.ک. آصفی، محمد مهدی، انتظار پویا، ص ۵۷-۶۰.</ref> | #[[آگاهی]] به وعدۀ [[الهی]] در شرایط سخت [[سیاسی]] و مرحلۀ [[ضعف]] و ناکامی و در شرایط سقوط. یکی از دشوارترین [[کارها]] در چنین عصری، آن است که [[انسان]] به [[درک]] این سخنان [[خدای متعال]] نایل آید: {{متن قرآن|وَلاَ تَهِنُوا وَلاَ تَحْزَنُوا وَأَنتُمُ الأَعْلَوْنَ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ}}<ref>«و سستی نورزید و اندوهگین مباشید که اگر مؤمن باشید شما برترید» سوره آل عمران، آیه ۱۳۹.</ref>. {{متن قرآن|وَنُرِيدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ}}<ref>«و برآنیم که بر آنان که در زمین ناتوان شمرده شدهاند منّت گذاریم و آنان را پیشوا گردانیم و آنان را وارثان (روی زمین) کنیم» سوره قصص، آیه ۵.</ref>. {{متن قرآن|وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ}}<ref>«و در زبور پس از تورات نگاشتهایم که بیگمان زمین را بندگان شایسته من به ارث خواهند برد» سوره انبیاء، آیه ۱۰۵.</ref>. {{متن قرآن|كَتَبَ اللَّهُ لَأَغْلِبَنَّ أَنَا وَرُسُلِي}}<ref>«خداوند مقرّر فرموده است که من و فرستادگانم پیروز خواهیم شد» سوره مجادله، آیه ۲۱.</ref>. {{متن قرآن|وَلَيَنصُرَنَّ اللَّهُ مَن يَنصُرُهُ}}<ref>«خدا هر کس را که یاریش کند، یاری میکند» سوره حج، آیه ۴۰.</ref>.<ref>ر.ک. آصفی، محمد مهدی، انتظار پویا، ص ۵۷-۶۰.</ref> | ||
#[[آگاهی]] به نقش [[انسان]] [[مسلمان]] در روی [[زمین]]، که عبارت است از [[سرپرستی]]، گواهی دادن و [[رهبری]] [[بشریت]] به سوی خیر و فلاح<ref>ر.ک. آصفی، محمد مهدی، انتظار پویا، ص ۵۷-۶۰.</ref>. | #[[آگاهی]] به نقش [[انسان]] [[مسلمان]] در روی [[زمین]]، که عبارت است از [[سرپرستی]]، گواهی دادن و [[رهبری]] [[بشریت]] به سوی خیر و فلاح<ref>ر.ک. آصفی، محمد مهدی، انتظار پویا، ص ۵۷-۶۰.</ref>. |