رعایت عدالت: تفاوت میان نسخه‌ها

*[[پیامبر]]{{صل}} خود [[مظهر]] کامل [[عدالت]] بود و هنگامی که ایشان نزد [[قبیله]] [[یهودی]] بنی‌نضیر رفت تا در پرداخت دیه فردی از [[طایفه]] [[بنی عامر]] که به دست یکی از [[مسلمانان]] به نام عمرو بن [[امیه]] کشته شده بود، از آنها [[یاری]] بگیرد، آنان در [[نهان]] [[توطئه]] کردند که [[رسول خدا]]{{صل}} را بکشند و [[خداوند]] آن [[حضرت]] را از این نقشه [[آگاه]] کرد. پس، [[پیامبر]]{{صل}} به [[مسلمانان]] [[دستور]] آماده باش برای [[جنگ]] داد و این [[آیه]] درباره [[یهودیان]] [[توطئه]] گر و [[پیمان شکن]] نازل شد. "هرگز [[دشمنی]] با قومی شما را به [[بی‌عدالتی]] وادار نکند؛ به [[عدالت]] [[رفتار]] کنید که این کار به [[تقوا]] نزدیکتر است"<ref>سوره مائده، آیه ۸.</ref>. [[پیامبر]]{{صل}} نیز به [[مسلمانان]] تذکر داد که مبادا به سبب [[دشمنی]] با [[یهود]] با [[بی‌عدالتی]] [[رفتار]] کنید؛ این، در حالی بود که بنی‌نضیر با [[پیامبر]]{{صل}} [[پیمان]] بسته بودند که هرگز به ضرر [[رسول خدا]]{{صل}} و [[یاران]] او قدمی برندارند و با زبان و دست ضرری به ایشان نرسانند،... و هرگاه برخلاف خواست [[پیامبر]]{{صل}} [[رفتار]] کنند، دست [[پیامبر]]{{صل}} در ریختن [[خون]] و ضبط [[اموال]] و [[اسیر]] کردن [[زنان]] و [[فرزندان]] آنها باز باشد<ref>محمد بن باقر مجلسی، بحارالانوار، ج ۱۹، ص ۱۱۰ - ۱۱۱ و طبرسی، اعلام الوری بأعلام الهدی، ج ۱، ص ۱۵۷ - ۱۵۸. </ref><ref> [[فاطمه پهلوان‌پور|پهلوان‌پور، فاطمه]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم]]، ص ۵۳۴.</ref>.