امامت امام مهدی در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ثابت' به 'ثابت'
جز (جایگزینی متن - '{{یادآوری پانویس}} {{پانویس2}}' به '{{پانویس}}')
جز (جایگزینی متن - 'ثابت' به 'ثابت')
خط ۳۲: خط ۳۲:
==دیدگاه [[ابن قبه]] درباره [[امامت امام مهدی]]==
==دیدگاه [[ابن قبه]] درباره [[امامت امام مهدی]]==
*[[ابن قبه رازی]] خود در عصر [[غیبت صغری]] [[زندگی]] می‌کرده و [[شاهد]] هجمه [[شبهات اعتقادی]] فِرَق دیگر، اعم از [[شیعی]] و غیر شیعی، بوده است. او به معتزلیانی اشاره می‌کند که می‌کوشیده‌اند مسئله [[مهدویت]] را در [[شک و تردید]] اندازند<ref>ابن قبه رازی رازی، المسألة المفردة فی الإمامه، ص۶۱.</ref>. از این جهت مانند دیگر بزرگان امامی تلاش بسیاری در [[تبیین]] مسئله [[مهدویت]] و [[غیبت امام]] نموده است<ref>[[عباس میرزایی|میرزایی، عباس]]، [[ابن قبه رازی (کتاب)| ابن قبه رازی]]، ص۲۰۷.</ref>.
*[[ابن قبه رازی]] خود در عصر [[غیبت صغری]] [[زندگی]] می‌کرده و [[شاهد]] هجمه [[شبهات اعتقادی]] فِرَق دیگر، اعم از [[شیعی]] و غیر شیعی، بوده است. او به معتزلیانی اشاره می‌کند که می‌کوشیده‌اند مسئله [[مهدویت]] را در [[شک و تردید]] اندازند<ref>ابن قبه رازی رازی، المسألة المفردة فی الإمامه، ص۶۱.</ref>. از این جهت مانند دیگر بزرگان امامی تلاش بسیاری در [[تبیین]] مسئله [[مهدویت]] و [[غیبت امام]] نموده است<ref>[[عباس میرزایی|میرزایی، عباس]]، [[ابن قبه رازی (کتاب)| ابن قبه رازی]]، ص۲۰۷.</ref>.
*[[ابن قبه رازی]] برای [[اثبات وجود]] [[آخرین امام]] به نکته دیگری اشاره می‌کند و آن اینکه حتماً باید فردی از [[فرزندان]] [[ابوالحسن ثالث]] ([[حضرت هادی]]) [[امام]] باشد تا [[حجت الهی]] به ایشان [[قائم]] شود و عذر خلایق در دسترسی نداشتن به [[امام]] برطرف گردد<ref>ابن قبه رازی رازی، النقض علی ابوالحسن علی بن احمد بن بشار، ص۵۴.</ref>؛ این [[مرد]] ([[امام غایب]]) بر همه [[اهل]] [[اسلام]] از دور و نزدیک و حاضر و [[غایب]] [[امام]] است و ما و بیشتر [[مردم]] بی‌آنکه او را دیده باشیم به امامتش معتقدیم<ref>ابن قبه رازی رازی، النقض علی ابوالحسن علی بن احمد بن بشار، ص۵۴.</ref>؛ [[حق امامت]] ایشان در پی [[حق امامت]] پدرش است. اگر [[حق]] [[امامت امام عسکری]] [[ثابت]] شود، به [[ضرورت]] [[حق امامت]] او هم به [[اثبات]] می‌رسد؛ اگر پدرش [[حق امامت]] نداشت، چنین حقی به ایشان هم نمی‌رسید<ref>ابن قبه رازی رازی، النقض علی ابوالحسن علی بن احمد بن بشار، ص۵۴.</ref>.
*[[ابن قبه رازی]] برای [[اثبات وجود]] [[آخرین امام]] به نکته دیگری اشاره می‌کند و آن اینکه حتماً باید فردی از [[فرزندان]] [[ابوالحسن ثالث]] ([[حضرت هادی]]) [[امام]] باشد تا [[حجت الهی]] به ایشان [[قائم]] شود و عذر خلایق در دسترسی نداشتن به [[امام]] برطرف گردد<ref>ابن قبه رازی رازی، النقض علی ابوالحسن علی بن احمد بن بشار، ص۵۴.</ref>؛ این [[مرد]] ([[امام غایب]]) بر همه [[اهل]] [[اسلام]] از دور و نزدیک و حاضر و [[غایب]] [[امام]] است و ما و بیشتر [[مردم]] بی‌آنکه او را دیده باشیم به امامتش معتقدیم<ref>ابن قبه رازی رازی، النقض علی ابوالحسن علی بن احمد بن بشار، ص۵۴.</ref>؛ [[حق امامت]] ایشان در پی [[حق امامت]] پدرش است. اگر [[حق]] [[امامت امام عسکری]] ثابت شود، به [[ضرورت]] [[حق امامت]] او هم به [[اثبات]] می‌رسد؛ اگر پدرش [[حق امامت]] نداشت، چنین حقی به ایشان هم نمی‌رسید<ref>ابن قبه رازی رازی، النقض علی ابوالحسن علی بن احمد بن بشار، ص۵۴.</ref>.
*[[ابن قبه رازی]] در ادامه [[اثبات]] [[امام دوازدهم]] به [[حجیت]] [[نص]] اشاره می‌کند و می‌گوید پیشینیان ما و شما ([[جعفریه]]) این [[روایت]] را از [[امام صادق]] [[نقل]] کرده‌اند که چون سه نام [[محمد]] و [[علی]] و [[حسن]] پشت سر یکدیگر واقع شد، چهارمین آنان [[قائم]] خواهد بود<ref>ابن قبه رازی رازی، النقض علی ابوالحسن علی بن احمد بن بشار، ص۵۵. همچنین ر.ک: نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبة، ص۱۸۳. محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج۵۱، ص۳۸.</ref>. غیر از این [[روایت]]، [[روایات]] دیگر هم وجود دارد<ref>ابن قبه رازی رازی، النقض علی ابوالحسن علی بن احمد بن بشار، ص۵۵.</ref>. بنابراین زمانی که [[اثبات]] شد [[امام عسکری]] [[امام]] است، نه [[برادر]] ناتنی او ([[جعفر]])، طبق [[عقیده]] ما و شما باید فردی از [[فرزندان امام حسن]] [[عسکری]] [[امام]] باشد<ref>ابن قبه رازی رازی، النقض علی ابوالحسن علی بن احمد بن بشار، ص۵۵-۵۶.</ref>.<ref>[[عباس میرزایی|میرزایی، عباس]]، [[ابن قبه رازی (کتاب)| ابن قبه رازی]]، ص۲۰۹.</ref>.
*[[ابن قبه رازی]] در ادامه [[اثبات]] [[امام دوازدهم]] به [[حجیت]] [[نص]] اشاره می‌کند و می‌گوید پیشینیان ما و شما ([[جعفریه]]) این [[روایت]] را از [[امام صادق]] [[نقل]] کرده‌اند که چون سه نام [[محمد]] و [[علی]] و [[حسن]] پشت سر یکدیگر واقع شد، چهارمین آنان [[قائم]] خواهد بود<ref>ابن قبه رازی رازی، النقض علی ابوالحسن علی بن احمد بن بشار، ص۵۵. همچنین ر.ک: نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبة، ص۱۸۳. محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج۵۱، ص۳۸.</ref>. غیر از این [[روایت]]، [[روایات]] دیگر هم وجود دارد<ref>ابن قبه رازی رازی، النقض علی ابوالحسن علی بن احمد بن بشار، ص۵۵.</ref>. بنابراین زمانی که [[اثبات]] شد [[امام عسکری]] [[امام]] است، نه [[برادر]] ناتنی او ([[جعفر]])، طبق [[عقیده]] ما و شما باید فردی از [[فرزندان امام حسن]] [[عسکری]] [[امام]] باشد<ref>ابن قبه رازی رازی، النقض علی ابوالحسن علی بن احمد بن بشار، ص۵۵-۵۶.</ref>.<ref>[[عباس میرزایی|میرزایی، عباس]]، [[ابن قبه رازی (کتاب)| ابن قبه رازی]]، ص۲۰۹.</ref>.
*[[ابن قبه رازی]] تصریح می‌کند که بنابر [[اجماع]] باید [[امام]] قائمی از [[اهل]] یت{{عم}} باشد که [[حجت خدا]] بر [[خلق]] تمام شود<ref>ابن قبه رازی رازی، النقض علی ابوالحسن علی بن احمد بن بشار، ص۵۸.</ref> و ما [[اقرار]] داریم که باید فردی از [[فرزندان امام حسن]] [[عسکری]] [[حجت‌الله]] باشد<ref>ابن قبه رازی رازی، النقض علی ابوالحسن علی بن احمد بن بشار، ص۵۴.</ref>؛ ما به او [[رجوع]] می‌کنیم، به [[دستور]] او هستیم؛ او کسی است که حجیتش ثابت است و [[ادله]] امامتش [[آشکار]]<ref>ابن قبه رازی رازی، النقض علی ابوالحسن علی بن احمد بن بشار، ص۵۴.</ref>؛ وجود او با [[ادله]] قطعی اثبات‌پذیر است<ref>ابن قبه رازی رازی، النقض علی ابوالحسن علی بن احمد بن بشار، ص۵۶.</ref>. [[ابن قبه رازی]] با اشاره به نظر [[مخالفان]] [[امامیه]] مبنی بر نبود [[نصوص امامت]] برا‌ی [[آخرین امام]] می‌گوید آنان اول باید نظریه خود را [[اثبات]] کنند و در مرحله بعد نظر [[امامیه]] مبنی بر وجود [[نص]] را رد کنند؛ همه [[انگیزه]] آنان از طرح این مباحث [[انکار]] مسئله [[غیبت امام]] است <ref>ابن قبه رازی رازی، النقض علی ابوالحسن علی بن احمد بن بشار، ص۶۱.</ref>.<ref>[[عباس میرزایی|میرزایی، عباس]]، [[ابن قبه رازی (کتاب)| ابن قبه رازی]]، ص۲۱۲.</ref>.
*[[ابن قبه رازی]] تصریح می‌کند که بنابر [[اجماع]] باید [[امام]] قائمی از [[اهل]] یت{{عم}} باشد که [[حجت خدا]] بر [[خلق]] تمام شود<ref>ابن قبه رازی رازی، النقض علی ابوالحسن علی بن احمد بن بشار، ص۵۸.</ref> و ما [[اقرار]] داریم که باید فردی از [[فرزندان امام حسن]] [[عسکری]] [[حجت‌الله]] باشد<ref>ابن قبه رازی رازی، النقض علی ابوالحسن علی بن احمد بن بشار، ص۵۴.</ref>؛ ما به او [[رجوع]] می‌کنیم، به [[دستور]] او هستیم؛ او کسی است که حجیتش ثابت است و [[ادله]] امامتش [[آشکار]]<ref>ابن قبه رازی رازی، النقض علی ابوالحسن علی بن احمد بن بشار، ص۵۴.</ref>؛ وجود او با [[ادله]] قطعی اثبات‌پذیر است<ref>ابن قبه رازی رازی، النقض علی ابوالحسن علی بن احمد بن بشار، ص۵۶.</ref>. [[ابن قبه رازی]] با اشاره به نظر [[مخالفان]] [[امامیه]] مبنی بر نبود [[نصوص امامت]] برا‌ی [[آخرین امام]] می‌گوید آنان اول باید نظریه خود را [[اثبات]] کنند و در مرحله بعد نظر [[امامیه]] مبنی بر وجود [[نص]] را رد کنند؛ همه [[انگیزه]] آنان از طرح این مباحث [[انکار]] مسئله [[غیبت امام]] است <ref>ابن قبه رازی رازی، النقض علی ابوالحسن علی بن احمد بن بشار، ص۶۱.</ref>.<ref>[[عباس میرزایی|میرزایی، عباس]]، [[ابن قبه رازی (کتاب)| ابن قبه رازی]]، ص۲۱۲.</ref>.
۲۱۸٬۲۲۶

ویرایش