بنی امیه در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از [[غزوه بدر]] (سال دوم) [[روابط]] [[پیامبر]] با بنی‌‌امیه وارد مرحله‌‌ای جدید شد. با توجه به اینکه در این نبرد بزرگانی از [[بنی مخزوم]] و بنی عبد شمس و دیگر [[قبایل]] [[قریش]] کشته شدند، فضای مناسبی در [[اختیار]] ابوسفیان قرار گرفت تا افزون بر [[رهبری]] بنی امیه از [[نفوذ]] خود در رهبری قریش بهره برد،<ref>تاریخ ابن خلدون، ج ۳، ص ۳؛ شرح نهج البلاغه، ج ۱، ص ۳۳۴.</ref> به ویژه آنکه نقش [[فرماندهی سپاه]] (قیادت) به ابوسفیان به [[ارث]] رسیده بود، از این رو وی در این دوره در جنگ‌های بزرگی چون [[احد]]<ref>تاریخ ابن خلدون، ج ۳، ص ۳؛ الطبقات، ج ۲، ص ۲۲؛ تاریخ یعقوبی، ج ۲، ص ۴۷.</ref> و [[احزاب]]<ref>تاریخ ابن خلدون، ج ۳، ص ۳؛ الطبقات، ج ۲، ص ۵۰؛ تاریخ یعقوبی، ج ۲، ص ۵۶.</ref> [[سپاه قریش]] را [[فرماندهی]] می‌‌کرد. افزون بر این‌ها او اقدام‌های دیگری بر ضد [[رسول خدا]] داشت؛ از جمله طرح [[ترور]] آن [[حضرت]] (پس از [[غزوه بنی نضیر]] در سال چهارم) که به نتیجه نرسید<ref>الطبقات، ج ۲، ص ۹۴؛ تاریخ دمشق، ج ۴۵، ص ۴۲۶؛ البدایة والنهایه، ج ۴، ص ۷۹.</ref>. منابع نخستین با ارائه چنین تصویری از این دوره، کمتر به جزئیات پرداخته، از دیگر اعضای بنی‌‌امیه یا همپیمانانشان اخباری ارائه نمی‌‌کنند.