عثمان بن سعید عمری: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'پنهان' به 'پنهان'
جز (removed Category:امام مهدی using HotCat)
جز (جایگزینی متن - 'پنهان' به 'پنهان')
خط ۳۰: خط ۳۰:
*[[عثمان بن سعید]] از زمان [[امام حسن عسکری]] {{ع}}، رئیس وکلای [[امام]] بود و تمام وجوهاتی که [[شیعیان]] توسط‍‌ وکلا می‌فرستادند، همه به وی تحویل داده می‌شد و او نیز آن را خدمت [[امام]] تقدیم می‌کرد. پس از [[وفات]] [[امام عسکری]] {{ع}} نیز به‌طور مخفیانه [[سازمان وکالت]] را اداره می‌کرد<ref>اختیار معرفة الرجال، ص ۵۳۲.</ref>. پس از [[وفات]] [[عثمان بن سعید]]، [[حضرت مهدی]] {{ع}} طی نامه‌ای به فرزندش تسلیت فرمود. [[عثمان بن سعید]] چون درگذشت او را در جانب غربی [[بغداد]] در [[شارع]] المیدان، در اول محل، که معروف به "درب الجبله" است، در داخل [[مسجد]]، درب راست که داخل می‌شوند و [[قبر]] در خود [[قبله]] [[مسجد]] قرار دارد.  
*[[عثمان بن سعید]] از زمان [[امام حسن عسکری]] {{ع}}، رئیس وکلای [[امام]] بود و تمام وجوهاتی که [[شیعیان]] توسط‍‌ وکلا می‌فرستادند، همه به وی تحویل داده می‌شد و او نیز آن را خدمت [[امام]] تقدیم می‌کرد. پس از [[وفات]] [[امام عسکری]] {{ع}} نیز به‌طور مخفیانه [[سازمان وکالت]] را اداره می‌کرد<ref>اختیار معرفة الرجال، ص ۵۳۲.</ref>. پس از [[وفات]] [[عثمان بن سعید]]، [[حضرت مهدی]] {{ع}} طی نامه‌ای به فرزندش تسلیت فرمود. [[عثمان بن سعید]] چون درگذشت او را در جانب غربی [[بغداد]] در [[شارع]] المیدان، در اول محل، که معروف به "درب الجبله" است، در داخل [[مسجد]]، درب راست که داخل می‌شوند و [[قبر]] در خود [[قبله]] [[مسجد]] قرار دارد.  
*در منابع [[امامیه]] به [[تاریخ]] [[وفات]] او اشاره نشده است و مورخان متاخر کوشیده‌اند [[تاریخ]] تقریبی نشان دهند و نوشته‌اند [[رحلت]] وی باید پس از سال ۲۶۰ ه ‍‌-تاریخ [[وفات]] [[امام عسکری]] {{ع}}- و قبل از سال ۲۶۷ اتفاق افتاده باشد<ref>تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم، ص ۱۵۶.</ref>. برای [[عثمان بن سعید]] دو [[فرزند]] به نام‌های "[[محمد بن عثمان]]" -که بعدها دومین [[نایب]] [[امام زمان]] {{ع}} شد- و "[[احمد بن عثمان]]" ذکر شده است<ref>زندگانی نواب خاص [[امام زمان]] {{ع}}، غفارزاده، ص ۱۰۵.</ref>. وی از یازده سالگی در محضر [[امام هادی]] {{ع}} به خدمتگزاری و کسب [[فقه]] و [[حدیث]] و [[تعالیم]] اسلامی اشتغال داشته است، و به القابی در میان [[شیعیان]] مشهور شده است:
*در منابع [[امامیه]] به [[تاریخ]] [[وفات]] او اشاره نشده است و مورخان متاخر کوشیده‌اند [[تاریخ]] تقریبی نشان دهند و نوشته‌اند [[رحلت]] وی باید پس از سال ۲۶۰ ه ‍‌-تاریخ [[وفات]] [[امام عسکری]] {{ع}}- و قبل از سال ۲۶۷ اتفاق افتاده باشد<ref>تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم، ص ۱۵۶.</ref>. برای [[عثمان بن سعید]] دو [[فرزند]] به نام‌های "[[محمد بن عثمان]]" -که بعدها دومین [[نایب]] [[امام زمان]] {{ع}} شد- و "[[احمد بن عثمان]]" ذکر شده است<ref>زندگانی نواب خاص [[امام زمان]] {{ع}}، غفارزاده، ص ۱۰۵.</ref>. وی از یازده سالگی در محضر [[امام هادی]] {{ع}} به خدمتگزاری و کسب [[فقه]] و [[حدیث]] و [[تعالیم]] اسلامی اشتغال داشته است، و به القابی در میان [[شیعیان]] مشهور شده است:
#'''سَمّان یا زَیّات (روغن‌فروش)''': او را "سمّان" یا "زیّات" می‌گفتند زیرا برای پوشش نهادن به [[مقام]] والای "[[وکالت]]" و "[[نیابت]]" به [[تجارت]] زیتون اشتغال داشت، تا به این وسیله در آن روزگار که خفقان و اختناق عجیبی بر [[جهان]] پهناور اسلامی و به خصوص [[شیعیان]] و دوستداران [[اهل بیت]] [[حاکم]] بود، خود را از شر دستگاه [[خلافت]]، حفظ‍‌ نماید. روش وی چنین بود که [[شیعیان]]، اموالی را که برای [[امام حسن عسکری]] {{ع}} می‌آورند به وی [[تسلیم]] می‌کردند و او از [[ترس]] [[دستگاه عباسی]]، آن [[اموال]] را میان ظرف روغن [[پنهان]] نموده و بدین‌گونه به خانه [[امام]] {{ع}} می‌رسانید<ref>غیبة طوسی، ص ۳۵۴.</ref>. او برای پوشش نهادن به [[موقعیت]] حساس خود، در بازار روغن‌فروشان برای ارتش روغن و اجناس دیگر حمل می‌کرد<ref>روزگار رهایی، ج ۱، ص ۲۹۱.</ref>.
#'''سَمّان یا زَیّات (روغن‌فروش)''': او را "سمّان" یا "زیّات" می‌گفتند زیرا برای پوشش نهادن به [[مقام]] والای "[[وکالت]]" و "[[نیابت]]" به [[تجارت]] زیتون اشتغال داشت، تا به این وسیله در آن روزگار که خفقان و اختناق عجیبی بر [[جهان]] پهناور اسلامی و به خصوص [[شیعیان]] و دوستداران [[اهل بیت]] [[حاکم]] بود، خود را از شر دستگاه [[خلافت]]، حفظ‍‌ نماید. روش وی چنین بود که [[شیعیان]]، اموالی را که برای [[امام حسن عسکری]] {{ع}} می‌آورند به وی [[تسلیم]] می‌کردند و او از [[ترس]] [[دستگاه عباسی]]، آن [[اموال]] را میان ظرف روغن پنهان نموده و بدین‌گونه به خانه [[امام]] {{ع}} می‌رسانید<ref>غیبة طوسی، ص ۳۵۴.</ref>. او برای پوشش نهادن به [[موقعیت]] حساس خود، در بازار روغن‌فروشان برای ارتش روغن و اجناس دیگر حمل می‌کرد<ref>روزگار رهایی، ج ۱، ص ۲۹۱.</ref>.
#'''[[اسدی]]''': چون از قبیله "[[بنی اسد]]" بود، لذا به او "[[اسدی]]" می‌گفتند<ref>غیبة طوسی، ص ۳۵۴.</ref>.
#'''[[اسدی]]''': چون از قبیله "[[بنی اسد]]" بود، لذا به او "[[اسدی]]" می‌گفتند<ref>غیبة طوسی، ص ۳۵۴.</ref>.
#'''[[عسکری]]''': [[عثمان بن سعید]] را "[[عسکری]]" نیز می‌گفتند، زیرا او از محله "[[عسکر]]" [[سامرا]] بوده است<ref>غیبة طوسی، ص ۳۵۴.</ref>.
#'''[[عسکری]]''': [[عثمان بن سعید]] را "[[عسکری]]" نیز می‌گفتند، زیرا او از محله "[[عسکر]]" [[سامرا]] بوده است<ref>غیبة طوسی، ص ۳۵۴.</ref>.
۲۱۷٬۴۹۱

ویرایش