←همسران پیامبر
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
# [[میمونه دختر حارث]] از [[بنی هلال]]: [[میمونه دختر حارث بن حزن بن بجیر هلالی]] از [[همسران]] [[عرب]] غیر [[قریش]] و آخرین همسری بود که [[رسول خدا]]{{صل}} او را در [[سال هفتم هجری]] به [[عقد]] خویش درآوردند. ایشان قبل از [[اسلام]] و در زمان [[جاهلیت]] به همسری [[مسعود بن عمرو بن عمیر ثقفی]] درآمد؛ اما پس از چندی از وی جدا شد و با [[ابورهم بن عبدالعزی]] [[ازدواج]] کرد و تا زمان [[مرگ]] ابورهم با او همراه بود. بخشیدنِ خود به [[رسول خدا]]{{صل}} نشان از [[عظمت]] خُلق، [[صدق]] [[ایمان]] و [[بی‌آلایشی]] سیره‌اش دارد. پس از [[وفات پیامبر]]{{صل}} از او و احوالش اطلاع چندانی وجود ندارد. برخی [[روایات]] [[نقل]] شده است که حکایت از ارادتِ خاص آن بانو، نسبت به ساحت [[مقدّس]] [[علی]]{{ع}} دارد. | # [[میمونه دختر حارث]] از [[بنی هلال]]: [[میمونه دختر حارث بن حزن بن بجیر هلالی]] از [[همسران]] [[عرب]] غیر [[قریش]] و آخرین همسری بود که [[رسول خدا]]{{صل}} او را در [[سال هفتم هجری]] به [[عقد]] خویش درآوردند. ایشان قبل از [[اسلام]] و در زمان [[جاهلیت]] به همسری [[مسعود بن عمرو بن عمیر ثقفی]] درآمد؛ اما پس از چندی از وی جدا شد و با [[ابورهم بن عبدالعزی]] [[ازدواج]] کرد و تا زمان [[مرگ]] ابورهم با او همراه بود. بخشیدنِ خود به [[رسول خدا]]{{صل}} نشان از [[عظمت]] خُلق، [[صدق]] [[ایمان]] و [[بی‌آلایشی]] سیره‌اش دارد. پس از [[وفات پیامبر]]{{صل}} از او و احوالش اطلاع چندانی وجود ندارد. برخی [[روایات]] [[نقل]] شده است که حکایت از ارادتِ خاص آن بانو، نسبت به ساحت [[مقدّس]] [[علی]]{{ع}} دارد. | ||
# [[سوده دختر زمعه]] از بنی اسد: [[سوده]]، دختر [[زمعة بن قیس بن عبدشمس بن عبدود]] است. ایشان قبل از [[اسلام]] به [[ازدواج]] پسر عمویش در آمد و با [[ظهور اسلام]] از اولین کسانی بود که به [[پیغمبر]] [[خدا]]{{صل}} [[ایمان]] آورد و با [[حضرت]] [[بیعت]] کرد. چندی بعد همسرش در [[مکه]] [[وفات]] کرد و مدتی پس از [[وفات خدیجه]]{{س}} با [[پیامبر اکرم]]{{صل}} [[ازدواج]] کرد. [[سوده دختر زمعه]] به عنوان زنی [[روزه‌دار]]، [[شب]] زنده‌دار و ... یاد شده است. او پس از [[وفات پیامبر]]{{صل}}، [[خانه‌نشین]] شد و [[حج]] نرفت تا اینکه [[وفات]] کرد. | # [[سوده دختر زمعه]] از بنی اسد: [[سوده]]، دختر [[زمعة بن قیس بن عبدشمس بن عبدود]] است. ایشان قبل از [[اسلام]] به [[ازدواج]] پسر عمویش در آمد و با [[ظهور اسلام]] از اولین کسانی بود که به [[پیغمبر]] [[خدا]]{{صل}} [[ایمان]] آورد و با [[حضرت]] [[بیعت]] کرد. چندی بعد همسرش در [[مکه]] [[وفات]] کرد و مدتی پس از [[وفات خدیجه]]{{س}} با [[پیامبر اکرم]]{{صل}} [[ازدواج]] کرد. [[سوده دختر زمعه]] به عنوان زنی [[روزه‌دار]]، [[شب]] زنده‌دار و ... یاد شده است. او پس از [[وفات پیامبر]]{{صل}}، [[خانه‌نشین]] شد و [[حج]] نرفت تا اینکه [[وفات]] کرد. | ||
# [[صفیه بنت حیی بن اخطب]] از [[بنی اسرائیل]] و [[یهود]] | # [[صفیه بنت حیی بن اخطب]] از [[بنی اسرائیل]] و [[یهود]]: [[صفیه دختر حیی بن اخطب]] از تیره [[یهودیان]] [[بنی‌نضیر]] بود. در جریان [[فتح]] قلعه قموص از قلعه‌های هفت‌گانه [[خیبر]]، زنانی از جمله [[صفیه دختر حیی بن اخطب]] به [[اسارت]] گرفته شدند. [[پیامبر]] ردای خویش را بر او افکند و [[مسلمانان]] متوجه شدند [[حضرت]]، او را برای خود [[برگزیده]] است. [[حضرت]]، [[اسلام]] را بر او عرضه کرد و [[صفیه]] قبول کرد. در [[تاریخ]] از او به عنوان زنی جمیله، فاضله، عاقله و حلیمه یاد شده است. از او و احوالش پس از [[وفات پیامبر]]{{صل}}، خبر چندانی در دست نیست و در سال ۵۰ ق در [[مدینه]] در [[گذشت]]<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[صفیه بنت حیی بن اخطب (مقاله)|صفیه بنت حیی بن اخطب]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۲، ص:۳۲.</ref>. | ||
# [[جویریه دختر حارث]]؛ | # [[جویریه دختر حارث]]؛ | ||
#ام ولد<ref>در کافی ام ولد پس از نام خدیجه دختر خویلد آمده است و همان‌گونه که در برخی نسخه‌های کتاب کافی آمده، ام ولد صحیح است که منظور ماریه قبطیه است؛ امّا در نسخه جدید کتاب کافی دراین باره دقت نشده است؛ یعنی باید با ذکر واو ام ولد بیاید (محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱۰، ص۷۴۶، چ دارالحدیث).</ref> یا [[کنیز]] آزاد شده ([[ماریه قبطیه]])<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۵، ص۴۲۱.</ref>؛ | #ام ولد<ref>در کافی ام ولد پس از نام خدیجه دختر خویلد آمده است و همان‌گونه که در برخی نسخه‌های کتاب کافی آمده، ام ولد صحیح است که منظور ماریه قبطیه است؛ امّا در نسخه جدید کتاب کافی دراین باره دقت نشده است؛ یعنی باید با ذکر واو ام ولد بیاید (محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱۰، ص۷۴۶، چ دارالحدیث).</ref> یا [[کنیز]] آزاد شده ([[ماریه قبطیه]])<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۵، ص۴۲۱.</ref>؛ | ||