آیات مربوط به ظهور امام مهدی کدامند؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۳۰
، ۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۱جایگزینی متن - 'حجت الاسلام و المسلمین' به 'حجت الاسلام و المسلمین'
جز (جایگزینی متن - '{{یادآوری پانویس}}' به '') |
جز (جایگزینی متن - 'حجت الاسلام و المسلمین' به 'حجت الاسلام و المسلمین') |
||
خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
{{جمع شدن|۱. حجت الاسلام و المسلمین هاشمی شهیدی؛}} | {{جمع شدن|۱. حجت الاسلام و المسلمین هاشمی شهیدی؛}} | ||
[[پرونده:151937.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[سید اسدالله هاشمی شهیدی]]]] | [[پرونده:151937.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[سید اسدالله هاشمی شهیدی]]]] | ||
:::::: | ::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[سید اسدالله هاشمی شهیدی]]'''، در کتاب ''«[[ظهور حضرت مهدی از دیدگاه اسلام و مذاهب و ملل جهان (کتاب)|ظهور حضرت مهدی از دیدگاه اسلام و مذاهب و ملل جهان]]»'' در اینباره گفته است: | ||
:::::#«در [[سوره]] "[[توبه]]" [[آیه]] ۳۳ در مورد [[جهانی شدن]] [[آیین اسلام]] و [[غلبه]] این [[دین]] مبین بر همه [[ادیان]] [[جهان]]، چنین آمده است: {{متن قرآن|هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ}}<ref>«اوست که پیامبرش را با رهنمود و دین راستین فرستاد تا آن را بر همه دینها برتری دهد اگر چه مشرکان نپسندند» سوره توبه، آیه ۳۳.</ref>. | :::::#«در [[سوره]] "[[توبه]]" [[آیه]] ۳۳ در مورد [[جهانی شدن]] [[آیین اسلام]] و [[غلبه]] این [[دین]] مبین بر همه [[ادیان]] [[جهان]]، چنین آمده است: {{متن قرآن|هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ}}<ref>«اوست که پیامبرش را با رهنمود و دین راستین فرستاد تا آن را بر همه دینها برتری دهد اگر چه مشرکان نپسندند» سوره توبه، آیه ۳۳.</ref>. | ||
:::::#در همان [[سوره]] [[آیه]] ۳۲، در مورد [[اراده خداوند]] بر [[تکامل]] [[نور]] [[اسلام]]، چنین آمده است: {{متن قرآن|يُرِيدُونَ أَنْ يُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَيَأْبَى اللَّهُ إِلَّا أَنْ يُتِمَّ نُورَهُ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ}}<ref>«برآنند که نور خداوند را با دهانهاشان خاموش گردانند و خداوند جز این نمیخواهد که نورش را کمال بخشد هر چند کافران نپسندند» سوره توبه، آیه ۳۲.</ref>. | :::::#در همان [[سوره]] [[آیه]] ۳۲، در مورد [[اراده خداوند]] بر [[تکامل]] [[نور]] [[اسلام]]، چنین آمده است: {{متن قرآن|يُرِيدُونَ أَنْ يُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَيَأْبَى اللَّهُ إِلَّا أَنْ يُتِمَّ نُورَهُ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ}}<ref>«برآنند که نور خداوند را با دهانهاشان خاموش گردانند و خداوند جز این نمیخواهد که نورش را کمال بخشد هر چند کافران نپسندند» سوره توبه، آیه ۳۲.</ref>. | ||
خط ۸۷: | خط ۸۷: | ||
{{جمع شدن|۲. حجت الاسلام و المسلمین رضایی اصفهانی؛}} | {{جمع شدن|۲. حجت الاسلام و المسلمین رضایی اصفهانی؛}} | ||
[[پرونده:11538.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[محمد علی رضایی اصفهانی]]]] | [[پرونده:11538.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[محمد علی رضایی اصفهانی]]]] | ||
:::::: | ::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[محمد علی رضایی اصفهانی]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]»'' در اینباره گفته است: | ||
::::::«یکی از ویژگیهای [[قرآن کریم]] ابدی بودن این کتاب است. یعنی چون [[قرآن]] کتابی است که در آخرین [[دین]] نازل شده است لازم است با زبانی سخن گوید که در همهی مکانها و زمانها قابل استفاده و عرضه باشد، در غیر این صورت به مرور زمان آن تازگی و [[صلابت]] خود را از دست خواهد داد. حال با توجه به این ویژگی (یعنی ابدی بودن [[آیات]] آن) اکثر [[آیات]] به صورت کلی و "قضیه حقیقیه" نه "شخصیه خارجیه" بیان شده است و در هر زمان مصادیق این قضیه حقیقیه -که به صورت عام و کلی بیان شده- استخراج میشود. | ::::::«یکی از ویژگیهای [[قرآن کریم]] ابدی بودن این کتاب است. یعنی چون [[قرآن]] کتابی است که در آخرین [[دین]] نازل شده است لازم است با زبانی سخن گوید که در همهی مکانها و زمانها قابل استفاده و عرضه باشد، در غیر این صورت به مرور زمان آن تازگی و [[صلابت]] خود را از دست خواهد داد. حال با توجه به این ویژگی (یعنی ابدی بودن [[آیات]] آن) اکثر [[آیات]] به صورت کلی و "قضیه حقیقیه" نه "شخصیه خارجیه" بیان شده است و در هر زمان مصادیق این قضیه حقیقیه -که به صورت عام و کلی بیان شده- استخراج میشود. | ||
::::::از این رو در [[تفاسیر]] با [[روایات تفسیری]] وقتی برای آیهای مصداق معرفی میکنند [[مفسرین]] میفرمایند: "این یکی از مصادیق این [[آیه]] است نه اینکه این [[آیه]] فقط همین معنا و مصداق را داشته باشد."<ref>مگر در مواردی خاص که مصداق من حصر میشود مانند آیه تطهیر که در شأن اهل بیت نازل شده است. (احزاب / ۳۳)</ref> به عنوان نمونه در سوره [[حمد]] ذیل [[آیه]] {{متن قرآن|اهدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ}} [[شیخ صدوق]] از [[امام صادق]] {{ع}} حکایت میکند: {{عربی|"الصِّرَاطُ الْمُسْتَقِيمُ [[امام علی|أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ]] {{ع}}"}} و [[علامه طباطبایی|علامه]] در شرح آن مینویسد: این [[روایات]] از قبیل تطبیق و بیان مصداق بارز برای [[آیه]] میباشد<ref>تفسیر المیزان، ج ۱، ص ۴۱.</ref>. | ::::::از این رو در [[تفاسیر]] با [[روایات تفسیری]] وقتی برای آیهای مصداق معرفی میکنند [[مفسرین]] میفرمایند: "این یکی از مصادیق این [[آیه]] است نه اینکه این [[آیه]] فقط همین معنا و مصداق را داشته باشد."<ref>مگر در مواردی خاص که مصداق من حصر میشود مانند آیه تطهیر که در شأن اهل بیت نازل شده است. (احزاب / ۳۳)</ref> به عنوان نمونه در سوره [[حمد]] ذیل [[آیه]] {{متن قرآن|اهدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ}} [[شیخ صدوق]] از [[امام صادق]] {{ع}} حکایت میکند: {{عربی|"الصِّرَاطُ الْمُسْتَقِيمُ [[امام علی|أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ]] {{ع}}"}} و [[علامه طباطبایی|علامه]] در شرح آن مینویسد: این [[روایات]] از قبیل تطبیق و بیان مصداق بارز برای [[آیه]] میباشد<ref>تفسیر المیزان، ج ۱، ص ۴۱.</ref>. |