جز
جایگزینی متن - 'موقعیت' به 'موقعیت'
(←پانویس) |
جز (جایگزینی متن - 'موقعیت' به 'موقعیت') |
||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
#منافقی که تظاهر به [[اسلام]] و [[ایمان]] میکند، اما در [[دل]] از هیچ گناهی شرم ندارد و بر [[پیامبر]] به عمد [[دروغ]] میبندد<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 512.</ref>. | #منافقی که تظاهر به [[اسلام]] و [[ایمان]] میکند، اما در [[دل]] از هیچ گناهی شرم ندارد و بر [[پیامبر]] به عمد [[دروغ]] میبندد<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 512.</ref>. | ||
#برخی افراد مطلبی را شنیدهاند، ولی درست به خاطر نسپردهاند. آنها بر مبنای پندار خویش [[حدیثی]] [[نقل]] میکنند که بخشی از آن با واقعیت مطابقت ندارد<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 512.</ref>. | #برخی افراد مطلبی را شنیدهاند، ولی درست به خاطر نسپردهاند. آنها بر مبنای پندار خویش [[حدیثی]] [[نقل]] میکنند که بخشی از آن با واقعیت مطابقت ندارد<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 512.</ref>. | ||
#کسانی در موقعیتی خاص [[حدیثی]] از [[پیامبر]] شنیدهاند، اما خبر از [[حکم]] بعدی [[پیامبر]] در زمان برطرف شدن آن | #کسانی در موقعیتی خاص [[حدیثی]] از [[پیامبر]] شنیدهاند، اما خبر از [[حکم]] بعدی [[پیامبر]] در زمان برطرف شدن آن موقعیت خاص ندارند. از منسوخ خبر دارند، ولی از ناسخ آن بیخبرند<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 512.</ref>. | ||
#امانتداران راستینی که آنچه از [[پیامبر]] شنیدهاند بهدرستی به خاطر میسپارند و [[حقیقت]] [[کلام]] را درست بیان میکنند<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 512.</ref>. | #امانتداران راستینی که آنچه از [[پیامبر]] شنیدهاند بهدرستی به خاطر میسپارند و [[حقیقت]] [[کلام]] را درست بیان میکنند<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 512.</ref>. | ||
*[[امام]] {{ع}} خود را جزو معدود افرادی برمیشمرد که از گروه چهارم است. [[امام]] هر مسئله و رویدادی را از [[پیامبر اکرم]] {{ع}} سؤال میکرد و دقیق به خاطر میسپرد. [[امامان معصوم]] {{عم}} تنها منابعی هستند که مورد [[وثوق]] همه جانبهاند و آنچه از [[ناحیه]] آنان صادر شده باشد، بهطور کامل مورد [[وثوق]] و [[اطمینان]] است<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 512.</ref>. | *[[امام]] {{ع}} خود را جزو معدود افرادی برمیشمرد که از گروه چهارم است. [[امام]] هر مسئله و رویدادی را از [[پیامبر اکرم]] {{ع}} سؤال میکرد و دقیق به خاطر میسپرد. [[امامان معصوم]] {{عم}} تنها منابعی هستند که مورد [[وثوق]] همه جانبهاند و آنچه از [[ناحیه]] آنان صادر شده باشد، بهطور کامل مورد [[وثوق]] و [[اطمینان]] است<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 512.</ref>. |