←عبدالرحمن و شرکت در غزوات
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
[[عبدالرحمن]] [[همسران]] و [[فرزندان]] زیادی داشته است<ref>نام فرزندان عبدالرحمان بن اوف در نقلها اینگونه آمده است: سالم اکبر که پیش از ظهور اسلام مرد؛ مادرش ام کلثوم دختر عتبه بن ربیعه بود؛ ام قاسم که او هم در زمان جاهلیت به دنیا آمد و مادرش دختر شیبه بن ربیع بود. محمد که کنیه عبدالرحمان به سبب همین پسرش ابومحمد بود. ابراهیم، حمید، اسماعیل، حمیده و امه الرحمن (کنیز رحمن) که مادر آنها امکلثوم دختر عقبته بن ابی محیط بن ابی عمرو بن امیه بن عبد شمس بود. معن، عمر، زید و امه الرحمان صغری که مادرشان سهله دختر عاصم بن علی بن جد بن عجلان از خاندان بلی و از قبیل قضاعه بود و او را از انصار شمرده میشد. و عروه اکبر که در جنگ آفریقا کشته شد؛ مادرش بحریه دختر هانی بن قصیبه بن هانی بن مسعود بن ابی ربیعه از قبیله بنی شبیان بود. سالم اصغر که او هم در فتح آفریقا کشته شد، مادرش سهله دختر سهیل بن عمرو بن عبد شمس بن عبدود بن نصر بن مالک بن حسل بن عامر بن لوی بود. ابوبکر که مادرش ام حیکم، دختر قارظ بن خالد بن عبید بن سوید از هم پیمانان بنی زهره بود. عبد الله بن عبد الرحمن که او هم روز فتح افریقیه کشته شد، مادرش دختر ابوالحیس بن رافع بن امرؤ القیس بن زید بن عبد الأشهل از قبیله اوس انصار بود. ابوسلمه که همان عبد الله اصغر است، مادرش تماضر دختر اصبغ بن عمرو بن ثعلبة بن حصن بن ضمضم بن عدی بن جناب از قبیله کلب بود. او نخستین زن از قبیله بنی کلاب است که شخصی قرشی با او ازدواج کرد. عبد الرحمن که مادرش اسماء دختر سلامة بن مخربة بن جندل بن نهشل بن دارم بود. مصعب، آمنه و مریم که مادرشان ام حریث از اسیران بهراء بود. سهیل که همان ابو الابیض است، مادرش، مجد دختر یزید بن سلامه ذی فالش از قبیله حمیر بود. عثمان که مادرش غزال، دختر خسرو از کنیزان اسیر شده به دست سعد بن ابی وقاص در جنگ مداین بود. عروة، که در کودکی مرد و یحیی و بلال که مادران آنها کنیز بودند و خودشان هم در کودکی در گذشتند. ام یحیی که مادرش زینب، دختر صباح بن ثعلبة بن عوف بن شبیب بن مازن از اسیران بهراء بود و جویریه دختر عبد الرحمن که مادرش بادیه دختر غیلان بن سلمة بن معتب ثقفی بود. (الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۳، ص۹۵؛ الاستیعاب، ابن عبدالبر، ج۲، ص۸۴۵؛ الاصابه ابن حجر، ج۴، ص۲۹۰ و ج۴، ص۲۹۳؛ انساب الاشراف، بلاذری، ج۱۰، ص۴۲).</ref>.<ref>[[ابوالحسن اسماعیلی|اسماعیلی، ابوالحسن]]، [[عبدالرحمان بن عوف (مقاله)|مقاله «عبدالرحمان بن عوف»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۶ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۶، ص۳۷-۳۸.</ref>. | [[عبدالرحمن]] [[همسران]] و [[فرزندان]] زیادی داشته است<ref>نام فرزندان عبدالرحمان بن اوف در نقلها اینگونه آمده است: سالم اکبر که پیش از ظهور اسلام مرد؛ مادرش ام کلثوم دختر عتبه بن ربیعه بود؛ ام قاسم که او هم در زمان جاهلیت به دنیا آمد و مادرش دختر شیبه بن ربیع بود. محمد که کنیه عبدالرحمان به سبب همین پسرش ابومحمد بود. ابراهیم، حمید، اسماعیل، حمیده و امه الرحمن (کنیز رحمن) که مادر آنها امکلثوم دختر عقبته بن ابی محیط بن ابی عمرو بن امیه بن عبد شمس بود. معن، عمر، زید و امه الرحمان صغری که مادرشان سهله دختر عاصم بن علی بن جد بن عجلان از خاندان بلی و از قبیل قضاعه بود و او را از انصار شمرده میشد. و عروه اکبر که در جنگ آفریقا کشته شد؛ مادرش بحریه دختر هانی بن قصیبه بن هانی بن مسعود بن ابی ربیعه از قبیله بنی شبیان بود. سالم اصغر که او هم در فتح آفریقا کشته شد، مادرش سهله دختر سهیل بن عمرو بن عبد شمس بن عبدود بن نصر بن مالک بن حسل بن عامر بن لوی بود. ابوبکر که مادرش ام حیکم، دختر قارظ بن خالد بن عبید بن سوید از هم پیمانان بنی زهره بود. عبد الله بن عبد الرحمن که او هم روز فتح افریقیه کشته شد، مادرش دختر ابوالحیس بن رافع بن امرؤ القیس بن زید بن عبد الأشهل از قبیله اوس انصار بود. ابوسلمه که همان عبد الله اصغر است، مادرش تماضر دختر اصبغ بن عمرو بن ثعلبة بن حصن بن ضمضم بن عدی بن جناب از قبیله کلب بود. او نخستین زن از قبیله بنی کلاب است که شخصی قرشی با او ازدواج کرد. عبد الرحمن که مادرش اسماء دختر سلامة بن مخربة بن جندل بن نهشل بن دارم بود. مصعب، آمنه و مریم که مادرشان ام حریث از اسیران بهراء بود. سهیل که همان ابو الابیض است، مادرش، مجد دختر یزید بن سلامه ذی فالش از قبیله حمیر بود. عثمان که مادرش غزال، دختر خسرو از کنیزان اسیر شده به دست سعد بن ابی وقاص در جنگ مداین بود. عروة، که در کودکی مرد و یحیی و بلال که مادران آنها کنیز بودند و خودشان هم در کودکی در گذشتند. ام یحیی که مادرش زینب، دختر صباح بن ثعلبة بن عوف بن شبیب بن مازن از اسیران بهراء بود و جویریه دختر عبد الرحمن که مادرش بادیه دختر غیلان بن سلمة بن معتب ثقفی بود. (الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۳، ص۹۵؛ الاستیعاب، ابن عبدالبر، ج۲، ص۸۴۵؛ الاصابه ابن حجر، ج۴، ص۲۹۰ و ج۴، ص۲۹۳؛ انساب الاشراف، بلاذری، ج۱۰، ص۴۲).</ref>.<ref>[[ابوالحسن اسماعیلی|اسماعیلی، ابوالحسن]]، [[عبدالرحمان بن عوف (مقاله)|مقاله «عبدالرحمان بن عوف»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۶ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۶، ص۳۷-۳۸.</ref>. | ||
== | ==عبدالرحمن و شرکت در [[غزوات]]== | ||
در جنگهایی که [[پیامبر]]{{صل}} شرکت کردند او نیز شرکت داشت. در [[ماه شعبان]] [[سال ششم هجرت]] عبدالرحمن به [[دستور پیامبر]]{{صل}} به سمت [[دومة الجندل]] رفت و پیامبر{{صل}} با دست مبارکش [[عمامه]] را به سر او بست و به او فرمود: "به [[جنگ]] برو و به [[نام خدا]] و در [[راه خدا]] [[جنگ]] را آغاز کن و با آنان که به [[خداوند]] کافرند، [[جهاد]] کن؛ [[فریب]] نده و [[کودکان]] را مکش. اگر [[تسلیم]] شدند، دختر بزرگ [[قبیله]] آنها را به [[عقد]] خود در آور. او سه [[روز]] آنان را به [[اسلام]] فراخواند و [[اصبغ بن ثعلبه کلبی]] که بزرگ قومشان بود به [[اسلام]] گروید و [[عبدالرحمن]] با دختر او، [[تماضر]]، [[ازدواج]] کرد و با خود به [[مدینه]] آورد و [[ابوسلمه]] [[فقیه]] از او به [[دنیا]] آمد<ref>الاستیعاب، ابن عبدالبر، ج۲، ص۸۴۴-۸۴۵؛ اسد الغابه، ابن اثیر، ج۳، ص۳۷۶؛ الاصابه، ابن حجر، ج۴، ص۲۹۱-۲۹۲.</ref>.<ref>[[ابوالحسن اسماعیلی|اسماعیلی، ابوالحسن]]، [[عبدالرحمان بن عوف (مقاله)|مقاله «عبدالرحمان بن عوف»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۶ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۶، ص۳۹.</ref>. | در جنگهایی که [[پیامبر]]{{صل}} شرکت کردند او نیز شرکت داشت. در [[ماه شعبان]] [[سال ششم هجرت]] عبدالرحمن به [[دستور پیامبر]]{{صل}} به سمت [[دومة الجندل]] رفت و پیامبر{{صل}} با دست مبارکش [[عمامه]] را به سر او بست و به او فرمود: "به [[جنگ]] برو و به [[نام خدا]] و در [[راه خدا]] [[جنگ]] را آغاز کن و با آنان که به [[خداوند]] کافرند، [[جهاد]] کن؛ [[فریب]] نده و [[کودکان]] را مکش. اگر [[تسلیم]] شدند، دختر بزرگ [[قبیله]] آنها را به [[عقد]] خود در آور. او سه [[روز]] آنان را به [[اسلام]] فراخواند و [[اصبغ بن ثعلبه کلبی]] که بزرگ قومشان بود به [[اسلام]] گروید و [[عبدالرحمن]] با دختر او، [[تماضر]]، [[ازدواج]] کرد و با خود به [[مدینه]] آورد و [[ابوسلمه]] [[فقیه]] از او به [[دنیا]] آمد<ref>الاستیعاب، ابن عبدالبر، ج۲، ص۸۴۴-۸۴۵؛ اسد الغابه، ابن اثیر، ج۳، ص۳۷۶؛ الاصابه، ابن حجر، ج۴، ص۲۹۱-۲۹۲.</ref>.<ref>[[ابوالحسن اسماعیلی|اسماعیلی، ابوالحسن]]، [[عبدالرحمان بن عوف (مقاله)|مقاله «عبدالرحمان بن عوف»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۶ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۶، ص۳۹.</ref>. | ||