سلام: تفاوت میان نسخه‌ها

در [[زیارت‌ها]]، زائر، گاهی [[سلام]] خویش را نثار [[امام]] [[شهید]] و [[حجت]] [[پروردگار]] می‌کند، گاهی هم سلام خدا و [[رسول]] و [[اولیا]] و فرشتگان را به عنوان تحیت، تقدیم می‌دارد. جمله {{متن قرآن|الَسَلَامٌ عَلَيْكَ}}<ref>«درود بر تو» سوره مریم، آیه ۴۷.</ref> در خطاب به شخصیت‌های مورد [[زیارت]]، فراوان به چشم می‌خورد و به دنبالِ این جمله، اوصاف و [[فضایل]] و [[مناقب]] و برجستگی‌های آن شخص مطرح می‌شود. سلام، بهانه‌ای است برای [[ستایش]] [[مقامات]] بلند امام و [[پیامبر خاتم|پیامبر]]{{صل}}، سلام، تیتر و سرفصل اشاره به شایستگی‌های آن بزرگان است. در پی این تکیه [[کلام]]، که ترجیع بند منشور عمیق [[زیارتنامه‌ها]] محسوب می‌شود، یک [[دنیا]] [[معارف]] [[دین]] و [[تاریخ]] [[زندگی]] و [[کمالات]] [[روحی]] و فضیلت‌های معروف و شناخته شده [[ائمه]]{{ع}} ذکر می‌شود. سلام گفتن و [[درود]] و تحیت فرستادن بر چنین وجودهای [[ارزشمند]] و اسوه‌ای، زائر را هم در این خط و مدافع این [[ارزش‌ها]] قرار می‌دهد<ref>جواد محدثی|محدثی، جواد، فرهنگ زیارت (کتاب)|فرهنگ زیارت، ص۲۸۹-۲۹۳.</ref>.