←شهادت
(←شهادت) |
|||
خط ۸۲: | خط ۸۲: | ||
[[پیمان]] [[نامه]] [[صلح]]، با دقّت تمام، طوری تنظیم شده بود که قسمت زیادی از [[مصالح اسلام]] را تأمین میکرد؛ هر چند [[معاویه]] به هیچ یک از مفاد [[پیمان]] [[نامه عمل]] نکرد، امّا بهرههای فراوانی در ابعاد مختلف از این [[صلح]] بر جای ماند و نقاط مبهم فراوانی را در [[تاریخ]] روشن کرد<ref>[[رضا محمدی|محمدی، رضا]]، [[امامشناسی ۵ (کتاب)|امامشناسی]]، ص:۱۳۴-۱۳۵.</ref>. | [[پیمان]] [[نامه]] [[صلح]]، با دقّت تمام، طوری تنظیم شده بود که قسمت زیادی از [[مصالح اسلام]] را تأمین میکرد؛ هر چند [[معاویه]] به هیچ یک از مفاد [[پیمان]] [[نامه عمل]] نکرد، امّا بهرههای فراوانی در ابعاد مختلف از این [[صلح]] بر جای ماند و نقاط مبهم فراوانی را در [[تاریخ]] روشن کرد<ref>[[رضا محمدی|محمدی، رضا]]، [[امامشناسی ۵ (کتاب)|امامشناسی]]، ص:۱۳۴-۱۳۵.</ref>. | ||
==[[اصحاب امام حسن مجتبی]]== | |||
==[[شهادت امام حسن|شهادت]]== | ==[[شهادت امام حسن|شهادت]]== | ||
چون مدتی از [[صلح امام حسن]]{{ع}} گذشت، [[معاویه]] دریافت که مفاد [[صلحنامه امام حسن|صلحنامه]] به زیان اوست و از این رو، در پی [[قتل]] امام برآمد و سر انجام [[جعده]] ـ [[همسران امام حسن|همسر امام]] ـ را [[فریب]] داد و به [[قتل]] شوهر برانگیخت. [[جعده]] به امام [[زهر]] خورانید و بدینسان امام حسن مجتبی {{ع}} به [[روز ۲۸ صفر]] [[سال ۵۰ﻫ]]. در [[چهل و هشت سالگی]] به [[شهادت]] رسید<ref>ر.ک. [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۱۰۱.</ref>. [[امام حسین]]{{ع}} بر پیکر [[برادر]]، [[نماز]] گزارد و وی را در [[بقیع]] به [[خاک]] سپرد. هنگام [[وفات]] [[امام حسن]]{{ع}} جمعیت زیادی حاضر شدند و [[مردمان]] میگریستند و بازارها را تعطیل کرده بودند<ref>ر.ک. [[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ص ۲۸۷- ۲۸۸؛ [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]]، ص۸۷.</ref>. | چون مدتی از [[صلح امام حسن]]{{ع}} گذشت، [[معاویه]] دریافت که مفاد [[صلحنامه امام حسن|صلحنامه]] به زیان اوست و از این رو، در پی [[قتل]] امام برآمد و سر انجام [[جعده]] ـ [[همسران امام حسن|همسر امام]] ـ را [[فریب]] داد و به [[قتل]] شوهر برانگیخت. [[جعده]] به امام [[زهر]] خورانید و بدینسان امام حسن مجتبی {{ع}} به [[روز ۲۸ صفر]] [[سال ۵۰ﻫ]]. در [[چهل و هشت سالگی]] به [[شهادت]] رسید<ref>ر.ک. [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۱۰۱.</ref>. [[امام حسین]]{{ع}} بر پیکر [[برادر]]، [[نماز]] گزارد و وی را در [[بقیع]] به [[خاک]] سپرد. هنگام [[وفات]] [[امام حسن]]{{ع}} جمعیت زیادی حاضر شدند و [[مردمان]] میگریستند و بازارها را تعطیل کرده بودند<ref>ر.ک. [[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ص ۲۸۷- ۲۸۸؛ [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]]، ص۸۷.</ref>. |