←پیشینه بردگی
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
در میان [[اعراب جاهلی]] نیز که همواره [[جنگ]]، [[جدال]]، [[غارت]] و چپاول [[اموال]] یکدیگر رایج بود [[زنان]]، مردان و [[کودکان]] قبیلۀ مغلوب، [[اسیر]] شده و در بازارهای متعدد برده فروشی از جمله بازار [[عکاظ]] [[خرید و فروش]] می‌شدند. بازرگانان برده که آنها را جلّاب (وارد کننده) یا نخّاس (دلال) می‌گفتند از نواحی مختلف، بردگان را به [[مکه]] آورده و می‌فروختند<ref>احمد بن اسحاق یعقوبی، البلدان، ترجمه: محمدابراهیم آیتی، ص۲۶۰.</ref>. | در میان [[اعراب جاهلی]] نیز که همواره [[جنگ]]، [[جدال]]، [[غارت]] و چپاول [[اموال]] یکدیگر رایج بود [[زنان]]، مردان و [[کودکان]] قبیلۀ مغلوب، [[اسیر]] شده و در بازارهای متعدد برده فروشی از جمله بازار [[عکاظ]] [[خرید و فروش]] می‌شدند. بازرگانان برده که آنها را جلّاب (وارد کننده) یا نخّاس (دلال) می‌گفتند از نواحی مختلف، بردگان را به [[مکه]] آورده و می‌فروختند<ref>احمد بن اسحاق یعقوبی، البلدان، ترجمه: محمدابراهیم آیتی، ص۲۶۰.</ref>. | ||
بردگی در کشورهای اروپایی تا سال ۱۷۷۲ میلادی رایج بود، چنان‌که کمی پیش از این [[تاریخ]] میان [[انگلیس]] و اسپانیا قراردادی منعقد شد که به موجب آن، [[کشور]] انگلیس ۴۳۰۰ [[کنیز]] از بردگان آفریقایی را به مدت سی سال در مقابل مبلغی کلان به کشور اسپانیا فروخت. در سال ۱۷۶۱ [[تفکر]] [[مبارزه]] با بردگی در ممالک غربی گسترش یافت و نخستین فرقه‌ای که علیه بردگی [[قیام]] کرد، [[فرقه]] کویکر، یکی از فرقه‌های [[مسیحی]] بود. تا اینکه در سال ۱۷۷۲ قانونی به تصویب رسید که هر کس وارد کشور [[انگلستان]] شود [[آزاد]] خواهد بود. با این حال، پس از بررسی‌های دقیق در سال ۱۷۸۸ روشن شد که کشور انگلیس هر سال دویست‌هزار برده به فروش می‌رساند و تعداد بردگان آفریقایی که به [[آمریکا]] برده می‌شدند یکصدهزار [[نفر]] در سال بود. سرانجام در سال ۱۸۳۳ در کشور انگلیس [[برده‌داری]] لغو شد و به موجب این [[قانون]]، [[حکومت]] انگلستان در مقابل [[آزادی بردگان]] ۲۰ میلیون لیره به کمپانی برده‌فروشی پرداخت کرد؛ در این واقعه ۷۷۰۳۸۰ برده [[آزاد]] شدند. در [[کشور]] [[آمریکا]] نیز پس از کوشش‌های فراوان در سال ۱۸۶۲ [[برده‌داری]] [[لغو]] شد. در کشورهای دیگر نیز یکی پس از دیگری برده‌داری و [[بردگی]] لغو می‌شد تا اینکه در سال ۱۸۹۰ [[پیمان]] بروسل به عنوان یک پیمان بین‌المللی در [[جهت]] لغو بردگی و برده‌داری به امضای ممالک مختلف رسید و در نتیجه بردگی در سراسر [[دنیا]] لغو گردید. البته آنچه به موجب این [[قراردادها]] لغو شد، بردگی از طریق [[ولایت]] و [[استیلا]] بر افراد و ممالک دیگر بود، نه بردگی از طریق [[اسیران]] [[جنگی]]؛ چنان‌که بردگانی که در آن [[زمان]] در کشورهای اروپایی و غربی به فروش میرسیدند، از کشورهای آفریقایی آورده می‌شدند که تحت [[سیطره]] ممالک غربی و اروپایی بودند و آن بردگان اسیران جنگی نبودند <ref>سید محمدحسین طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی، ج۶، ص۳۴۷- ۳۵۰؛ علی ربانی گلپایگانی، آزادی و دمکراسی از دیدگاه اسلام و لیبرالیسم، ص۱۵۷- ۱۵۹.</ref>.<ref>[[رضا باقی‌زاده|باقی‌زاده]] و [[حسن مجتبی‌زاده|مجتبی‌زاده]]، [[بردگی - باقی‌زاده و مجتبی‌زاده (مقاله)|مقاله «بردگی»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی]]، ج۱، ص:84- | بردگی در کشورهای اروپایی تا سال ۱۷۷۲ میلادی رایج بود، چنان‌که کمی پیش از این [[تاریخ]] میان [[انگلیس]] و اسپانیا قراردادی منعقد شد که به موجب آن، [[کشور]] انگلیس ۴۳۰۰ [[کنیز]] از بردگان آفریقایی را به مدت سی سال در مقابل مبلغی کلان به کشور اسپانیا فروخت. در سال ۱۷۶۱ [[تفکر]] [[مبارزه]] با بردگی در ممالک غربی گسترش یافت و نخستین فرقه‌ای که علیه بردگی [[قیام]] کرد، [[فرقه]] کویکر، یکی از فرقه‌های [[مسیحی]] بود. تا اینکه در سال ۱۷۷۲ قانونی به تصویب رسید که هر کس وارد کشور [[انگلستان]] شود [[آزاد]] خواهد بود. با این حال، پس از بررسی‌های دقیق در سال ۱۷۸۸ روشن شد که کشور انگلیس هر سال دویست‌هزار برده به فروش می‌رساند و تعداد بردگان آفریقایی که به [[آمریکا]] برده می‌شدند یکصدهزار [[نفر]] در سال بود. سرانجام در سال ۱۸۳۳ در کشور انگلیس [[برده‌داری]] لغو شد و به موجب این [[قانون]]، [[حکومت]] انگلستان در مقابل [[آزادی بردگان]] ۲۰ میلیون لیره به کمپانی برده‌فروشی پرداخت کرد؛ در این واقعه ۷۷۰۳۸۰ برده [[آزاد]] شدند. در [[کشور]] [[آمریکا]] نیز پس از کوشش‌های فراوان در سال ۱۸۶۲ [[برده‌داری]] [[لغو]] شد. در کشورهای دیگر نیز یکی پس از دیگری برده‌داری و [[بردگی]] لغو می‌شد تا اینکه در سال ۱۸۹۰ [[پیمان]] بروسل به عنوان یک پیمان بین‌المللی در [[جهت]] لغو بردگی و برده‌داری به امضای ممالک مختلف رسید و در نتیجه بردگی در سراسر [[دنیا]] لغو گردید. البته آنچه به موجب این [[قراردادها]] لغو شد، بردگی از طریق [[ولایت]] و [[استیلا]] بر افراد و ممالک دیگر بود، نه بردگی از طریق [[اسیران]] [[جنگی]]؛ چنان‌که بردگانی که در آن [[زمان]] در کشورهای اروپایی و غربی به فروش میرسیدند، از کشورهای آفریقایی آورده می‌شدند که تحت [[سیطره]] ممالک غربی و اروپایی بودند و آن بردگان اسیران جنگی نبودند <ref>سید محمدحسین طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی، ج۶، ص۳۴۷- ۳۵۰؛ علی ربانی گلپایگانی، آزادی و دمکراسی از دیدگاه اسلام و لیبرالیسم، ص۱۵۷- ۱۵۹.</ref>.<ref>[[رضا باقی‌زاده|باقی‌زاده]] و [[حسن مجتبی‌زاده|مجتبی‌زاده]]، [[بردگی - باقی‌زاده و مجتبی‌زاده (مقاله)|مقاله «بردگی»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی]]، ج۱، ص:84-86.</ref> | ||
==اسباب بردگی== | ==اسباب بردگی== | ||