منتقم: تفاوت میان نسخه‌ها

*[[امام صادق]]{{ع}} نیز فرمود: "چون [[حسین بن علی]]{{ع}} به [[شهادت]] رسید، [[فرشتگان الهی]] ضجه سردادند و گفتند: پروردگارا! با [[حسین]] چنین شد؛ در حالی که او صفی تو و [[فرزند]] [[پیامبر]] تو است!؟ پس [[خداوند]] سبحانه و تعالی [[نور]] [[قائم]]{{ع}} را به آنان نشان داد و فرمود: به وسیله این شخص [[انتقام]] او را خواهم گرفت"<ref> {{عربی|" لَمَّا كَانَ‏ مِنْ‏ أَمْرِ الْحُسَيْنِ‏ عَلَيْهِ‏ السَّلَامُ‏ مَا كَانَ‏، ضَجَّتِ‏ الْمَلَائِكَةُ إِلَى‏ اللَّهِ‏ بِالْبُكَاءِ، و قَالَتْ‏: يُفْعَلُ‏ هذَا بِالْحُسَيْنِ‏ صَفِيِّكَ‏ و ابْنِ‏ نَبِيِّكَ‏؟ قَالَ‏: فَأَقَامَ‏ اللَّهُ‏ لَهُمْ‏ ظِلَّ الْقَائِمِ عَلَيْهِ السَّلَام‏‏ ‏ "}}، محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۴۶۵، ح ۶؛ شیخ طوسی، الامالی، ج ۲، ص ۳۳</ref>.

*البته در پاره‏‌ای از [[روایات]] نیز گفته شده است: آن حضرت [[انتقام]] گیرنده [[خون]] تمامی [[امامان]]{{عم}} و [[مظلومان]] است<ref>[[امام علی]]{{ع}} فرمود:{{عربی|" وَ لَيَبْعَثَنَ‏ اللَّهُ‏ رَجُلًا مِنْ‏ وُلْدِي‏ فِي‏ آخِرِ الزَّمَانِ‏ يُطَالِبُ‏ بِدِمَائِنَا‏‏ ‏ "}}، نعمانی، الغیبة، ص ۱۴۰، ح ۱؛ ر. ک: محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۲، ص ۸، ح ۱</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص ۴۲۴.</ref>.

*در بعضی از [[روایات]] و [[دعاها]] از [[حضرت بقیة الله]] {{ع}} با [[لقب]] "منتقم" یاد شده است. [[انتقام]] در لغت به معنی مجازات کردن به کار می‌رود. در [[قرآن کریم]] در مواردی این صفت به [[خدا]] هم نسبت داده شده است. به‌عنوان مثال در [[آیه]] ۳۷ سوره زمر می‌خوانیم: {{متن قرآن|أَلَيْسَ اللَّهُ بِعَزِيزٍ ذِي انتِقَامٍ}}.

*و اما [[حضرت مهدی]] {{ع}} پس از تمام شدن [[حجت]] بر [[مردم]] و از بین رفتن بهانه‌ها و عذرهاست که مجبور به استفاده از [[قدرت]] و [[شمشیر]] خواهد شد. به عبارت دیگر در شرایطی که هیچ‌چیز به جز [[قدرت]] نظامی کارایی ندارد، [[امام]] {{ع}} به آن متوسل خواهد شد وگرنه در آغاز [[قیام]] باز همانند [[انبیا]] و اوصیای الهی توده‌های [[مردم]] را [[موعظه]] می‌کنند و در حد لازم به روشنگری و از بین بردن [[شبهات]] آن‌ها می‌پردازند. منتهی چون بسیاری از افراد [[پیروی]] از [[اوامر]] و رهنمودهای آن حضرت را به زیان [[حکومت]] و موقعیت ظالمانه خود خواهند دید، در نتیجه علی‌رغم [[درک]] [[حقانیت]] آن حضرت به خاطر زرق‌وبرق و مطامع دنیوی به روی [[امام]] {{ع}} [[شمشیر]] خواهند کشید. در این شرایط‍‌ است که آن حضرت هم مجبور به استفاده از قوای نظامی و [[قدرت]] [[شمشیر]] خواهند شد.