احسان در معارف دعا و زیارات: تفاوت میان نسخه‌ها

[[امام سجاد]]{{ع}} از [[خداوند بزرگ]] درخواست می‌کند که بر گستره تفضل خود بیفزاید: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ... أَجْزِلْ لِي قِسَمَ الْمَوَاهِبِ مِنْ نَوَالِكَ، وَ وَفِّرْ عَلَيَّ حُظُوظَ الْإِحْسَانِ‏ مِنْ‏ إِفْضَالِكَ‏}}<ref>نیایش چهل‌وهفتم.</ref>؛ «بارالها! سهم مرا از مواهب و نعمت‌های خود افزون فرما و از سر تفضل خویش نصیبم را از احسان و [[بخشش]] خود فراوان گردان». بر این اساس [[نافرمانی خدا]] و اسائه [[ادب]] به [[بندگان]] موجب قطع [[احسان الهی]] نخواهد بود. «بارخدایا! همه این [نعمت‌هایی که [[عطا]] فرمودی] اِنعام و احسان تو بود درحالی‌که من همچنان در [[نافرمانی]] تو غوطه‌ور بودم، ولی نه کردارهای بد من تو را از احسان بازداشت و نه احسان و تفضل تو مرا از ارتکاب اعمالی که تو را به [[خشم]] آورد»<ref>نیایش چهل‌ونهم.</ref>.