←شیوه آفرینش زن
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
==شیوه [[آفرینش]] [[زن]]== | ==شیوه [[آفرینش]] [[زن]]== | ||
سخن از شیوه آفرینش زن بر محور این مسئله می‌گردد که آیا نخستین زن (حوّا) همانند نخستین [[مرد]] ([[آدم]]) مستقلاً از [[خاک]] [[آفریده]] شد یا اینکه وجود زن به نحوی از وجود مرد گرفته شده است. [[اندیشه]] آفرینش [[حوا]] از دنده آدم در کتاب [[تکوین]] از [[عهد عتیق]]، مورد [[تأیید]] قرار گرفته است.<ref>کتاب مقدس، پیدایش ۲؛ ۲۱ ـ ۲۳.</ref>[[قرآن کریم]] در چند [[آیه]] به موضوع آفرینش زن پرداخته است و ظاهر ابتدایی برخی از این [[آیات]]، اندیشه آفرینش حوّا از آدم را اجمالاً و بدون بیان کیفیت آن تأیید می‌کند: | سخن از شیوه آفرینش زن بر محور این مسئله می‌گردد که آیا نخستین زن (حوّا) همانند نخستین [[مرد]] ([[آدم]]) مستقلاً از [[خاک]] [[آفریده]] شد یا اینکه وجود زن به نحوی از وجود مرد گرفته شده است. [[اندیشه]] آفرینش [[حوا]] از دنده آدم در کتاب [[تکوین]] از [[عهد عتیق]]، مورد [[تأیید]] قرار گرفته است.<ref>کتاب مقدس، پیدایش ۲؛ ۲۱ ـ ۲۳.</ref> | ||
[[قرآن کریم]] در چند [[آیه]] به موضوع آفرینش زن پرداخته است و ظاهر ابتدایی برخی از این [[آیات]]، اندیشه آفرینش حوّا از آدم را اجمالاً و بدون بیان کیفیت آن تأیید می‌کند: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالًا كَثِيرًا وَنِسَاءً وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي تَسَاءَلُونَ بِهِ وَالْأَرْحَامَ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلَيْكُمْ رَقِيبًا}}<ref>«ای مردم! از پروردگارتان پروا کنید، همان که شما را از تنی یگانه آفرید و از (سرشت) او همسرش را پدید آورد و از آن دو، مردان و زنان بسیار (در جهان) پراکند و از خداوند- که با (سوگند بر نام) او، از هم درخواست می‌کنید- و از (بریدن پیوند) خویشان پروا کنید، بی‌گمان خداوند چشم بر شما دارد» سوره نساء، آیه ۱.</ref>، {{متن قرآن|هُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ وَجَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا لِيَسْكُنَ إِلَيْهَا فَلَمَّا تَغَشَّاهَا حَمَلَتْ حَمْلًا خَفِيفًا فَمَرَّتْ بِهِ فَلَمَّا أَثْقَلَتْ دَعَوَا اللَّهَ رَبَّهُمَا لَئِنْ آتَيْتَنَا صَالِحًا لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ}}<ref>«اوست که شما را از تنی یگانه آفرید و از (خود) او همسرش را پدید آورد تا بدو آرامش یابد و چون با او آمیزش کرد، همسرش باری سبک برگرفت آنگاه (چندی) با او به سر آورد تا چون گرانبار شد، خداوند- پروردگارشان- را خواندند که: اگر به ما (فرزند) شایسته‌ای بدهی به یقین از سپاسگزاران خواهیم بود» سوره اعراف، آیه ۱۸۹.</ref>، {{متن قرآن|خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ ثُمَّ جَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَأَنْزَلَ لَكُمْ مِنَ الْأَنْعَامِ ثَمَانِيَةَ أَزْوَاجٍ يَخْلُقُكُمْ فِي بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ خَلْقًا مِنْ بَعْدِ خَلْقٍ فِي ظُلُمَاتٍ ثَلَاثٍ ذَلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ لَهُ الْمُلْكُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَأَنَّى تُصْرَفُونَ}}<ref>«شما را از تنی یگانه آفرید سپس از او همسرش را پدید آورد و از چارپایان هشت تا (نر و ماده) آفرید؛ شما را در شکم مادرانتان با آفرینشی از پس آفرینشی دیگر در تاریکی‌هایی سه‌گانه می‌آفریند؛ این خداوند پروردگار شماست که فرمانفرمایی از آن اوست؛ هیچ خدایی جز او نیست پس چگونه (از حق) بازگردانده می‌شوید؟» سوره زمر، آیه ۶.</ref> بیشتر [[مفسران]] <ref>جامع البیان، ج ۴، ص ۲۹۷ ـ ۲۹۸؛ التبیان، ج ۳، ص ۹۹؛ روض الجنان، ج ۵، ص ۲۳۴؛ ج ۹، ص ۳۷.</ref> این دیدگاه را با نقل‌های متفاوت آورده‌اند. برخی مفسران با استناد به دسته‌ای از [[روایات]]، [[آفرینش]] حوا را از دنده چپ آدم دانسته‌اند <ref>نک: من لا یحضره الفقیه، ج ۴، ص ۳۲۸؛ حقائق التأویل، ص ۳۰۹؛ تفسیر سمعانی، ج ۱، ص ۳۹۳.</ref> که به سبب [[ضعف سند]]، [[اجمال]] یا [[ابتلا]] به معارض،<ref>علل الشرایع، ج ۱، ص ۱۷؛ التبیان، ج ۹، ص ۷.</ref> نتیجه روشن و قابل اعتمادی به دست نمی‌دهند. [[روایات تفسیری]] دیگری نیز در این باره هستند که بیانگر آفرینش حوا از زیادی گِلِ به جا مانده از [[آفرینش]] آدم‌اند.<ref>التبیان، ج ۳، ص ۹۹؛ ج ۹، ص ۷؛ مجمع البیان، ج ۳، ص ۵؛ الصافی، ج ۱، ص ۴۱۴.</ref> در مقابل، گروه دیگری از [[مفسران]] بر این باورند که مقصود از آفرینش [[حوا]] از [[آدم]]، [[آفرینش]] او از جنس آدم است. آنان حتی مدعی [[ظهور]] [[آیه]] یاد شده در این معنا شده‌اند،<ref>المیزان، ج ۴، ص ۱۳۶؛ الامثل، ج ۳، ص ۸۰.</ref> چنان که از تعبیر {{متن قرآن|خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ}}<ref>« از خودتان همسرانی برایتان آفرید » سوره روم، آیه ۲۱.</ref> در برخی [[آیات]] دیگر نیز می‌توان همین معنا را برداشت کرد. {{متن قرآن|وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجًا وَجَعَلَ لَكُمْ مِنْ أَزْوَاجِكُمْ بَنِينَ وَحَفَدَةً وَرَزَقَكُمْ مِنَ الطَّيِّبَاتِ أَفَبِالْبَاطِلِ يُؤْمِنُونَ وَبِنِعْمَتِ اللَّهِ هُمْ يَكْفُرُونَ}}<ref>«و خداوند از خودتان برای شما همسرانی آفرید و برای شما از همسرانتان فرزندان و فرزندزادگانی پدید آورد و از چیزهای پاکیزه روزیتان داد؛ آیا باز هم آنان به باطل ایمان می‌آورند و به نعمت‌های خداوند ناسپاسی می‌ورزند؟» سوره نحل، آیه ۷۲.</ref>، {{متن قرآن|فَاطِرُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجًا وَمِنَ الْأَنْعَامِ أَزْوَاجًا يَذْرَؤُكُمْ فِيهِ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ وَهُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ}}<ref>«پدیدآورنده آسمان‌ها و زمین است، برای شما از خودتان همسرانی آفرید و (نیز) از چارپایان جفت‌هایی (پدید آورد)، شما را با آن (آفریدن جفت) افزون می‌گرداند، چیزی مانند او نیست و او شنوای بیناست» سوره شوری، آیه ۱۱.</ref> با وجود این، [[سیاق آیه]] ممکن است مؤید این باشد که کلمه {{متن قرآن|مِنْ}} در هر دو عبارت {{متن قرآن|مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ}} و {{متن قرآن|مِنْهَا}} به یک معنا (ابتدائیه) باشد، در حالی که بر حسب [[تفسیر]] نخست و مشهور از آیه، {{متن قرآن|مِنْ}} از نظر نحوی در ترکیب نخست "ابتدائیه" و در ترکیب دوم "[[بیانیه]]"<ref>نک: اسلام و تفاوت‌های جنسیتی، ص ۲۶۵ - ۲۶۶.</ref> یا به گفته علاّمه طباطبایی "نشویه"<ref>المیزان، ج ۴، ص ۱۳۶.</ref> یا بر پایه احتمالی که [[علامه مجلسی]] داده تعلیلیه <ref>بحارالانوار، ج ۱۱، ص ۲۲۳.</ref> است که در همه این موارد، آیه بیانگر یکسانی [[خلقت آدم]] و حوا خواهد بود، در حالی که یکسان شمردن هر دو {{متن قرآن|مِنْ}} به دیدگاه یکسان [[خلقت]] رهنمون است.<ref>[[حسین بستان|بستان، حسین]]، [[زن (مقاله)|مقاله «زن»]]، [[ دائرة المعارف قرآن کریم ج۱۴ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم ج۱۴]]</ref> | |||
==تفاوت در خلقت و [[حکمت]] و آثار آن== | ==تفاوت در خلقت و [[حکمت]] و آثار آن== | ||