دیدگاه عدلیه درباره حقیقت عصمت چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۶ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۳۵
، ۲۶ ژوئن ۲۰۲۱جایگزینی متن - 'عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی]]»'' در اینباره گفتهاند' به 'عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی]]»'' در اینباره گفته است'
جز (جایگزینی متن - 'تکیه' به 'تکیه') |
جز (جایگزینی متن - 'عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی]]»'' در اینباره گفتهاند' به 'عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی]]»'' در اینباره گفته است') |
||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
== پاسخ نخست== | == پاسخ نخست== | ||
[[پرونده:1379670.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[ابراهیم صفرزاده]]]] | [[پرونده:1379670.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[ابراهیم صفرزاده]]]] | ||
::::::آقای '''[[ابراهیم صفرزاده|صفرزاده]]''' در [[کتاب ]]''«[[عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی (کتاب)|عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی]]»'' در اینباره | ::::::آقای '''[[ابراهیم صفرزاده|صفرزاده]]''' در [[کتاب ]]''«[[عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی (کتاب)|عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی]]»'' در اینباره گفته است: | ||
::::::«[[متکلمان]] [[عدلیه]] ([[شیعه]] و [[معتزله]]) که در سدههای متمادی به [[عصمت]] همه [[انبیا]] [[معتقد]] بودهاند در بیان [[حقیقت عصمت]]، نهایت دقت را به [[خرج]] دادهاند تا تعریف دقیق و جامعی از آن ارائه دهند. غالب آنان در [[تفسیر]] [[ماهیت عصمت]]، قائل به "[[لطف]]" شدهاند که در ذیل به تفسیر و بررسی آنها میپردازیم. | ::::::«[[متکلمان]] [[عدلیه]] ([[شیعه]] و [[معتزله]]) که در سدههای متمادی به [[عصمت]] همه [[انبیا]] [[معتقد]] بودهاند در بیان [[حقیقت عصمت]]، نهایت دقت را به [[خرج]] دادهاند تا تعریف دقیق و جامعی از آن ارائه دهند. غالب آنان در [[تفسیر]] [[ماهیت عصمت]]، قائل به "[[لطف]]" شدهاند که در ذیل به تفسیر و بررسی آنها میپردازیم. | ||
:::::*'''لطف در صورت بازدارندگی''': [[قاضی عبدالجبار معتزلی]] میگوید: در معنای لطف بودن عصمت، بدان که "لطف" افاده عصمت میکند. اگر [[مکلف]] [[قبیح]] را [[اختیار]] نکند یا از قبیح دوری کند، زیرا لطف اگر سبب [[امتناع]] از قبیح شود این لطف عصمت است، ولی اگر لطف حاصل شود، اما امتناع از قبیح حاصل نگردد این لطف عصمت نیست<ref>قاضی عبدالجبار، المغنی فی ابواب التوحید و العدل، ج۱، ص۱۵؛ قاضی عبدالجبار، شرح الاصول الخمسه، ص۷۸۰.</ref>. | :::::*'''لطف در صورت بازدارندگی''': [[قاضی عبدالجبار معتزلی]] میگوید: در معنای لطف بودن عصمت، بدان که "لطف" افاده عصمت میکند. اگر [[مکلف]] [[قبیح]] را [[اختیار]] نکند یا از قبیح دوری کند، زیرا لطف اگر سبب [[امتناع]] از قبیح شود این لطف عصمت است، ولی اگر لطف حاصل شود، اما امتناع از قبیح حاصل نگردد این لطف عصمت نیست<ref>قاضی عبدالجبار، المغنی فی ابواب التوحید و العدل، ج۱، ص۱۵؛ قاضی عبدالجبار، شرح الاصول الخمسه، ص۷۸۰.</ref>. |