بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
[[ابن حجر]]، وی را غیر منسوب خوانده و از او در قسم اول الاصابه<ref>الاصابه، ج۷، ص۳۲۱.</ref> یاد کرده، همانگونه که [[ذهبی]]<ref>ذهبی، ج۴، ص۳۴.</ref> نیز به [[صحابی]] بودن وی تصریح نموده است. بر پایه تنها [[روایت]] بر جا مانده از وی، [[رسول خدا]]{{صل}} با الاغ سیاهی از [[غنایم]] [[خیبر]] [[گفتگو]] کرد و آن را [[یعفور]] نامید. الاغ پس از [[رحلت پیامبر]]، در سوگ آن [[حضرت]] خود را در [[چاه]] آبی که از [[ابوالهیثم بن تیهان]] بود، انداخت و مرد<ref>ابن عساکر، ج۴، ص۲۳۲؛ راوندی، الخرائج و الجرائح، ج۴۲، ص۱؛ همو، قصص، ص۳۱۰؛ قاضی عیاض، ج۱، ص۳۱۴؛ ابن کثیر، ج۶، ص۱۶۷.</ref>. این روایت در شمار [[معجزات]] رسول خدا{{صل}} نقل شده<ref>صدوق، ج۱، ص۱۶۷؛ مجلسی، بحار، ج۱۷، ص۴۰۴.</ref> و [[کلینی]]<ref>کلینی، ج۱، ص۲۳۷.</ref> آن را بدون [[سند]]، از [[امیر مؤمنان]]{{ع}} روایت کرده است. کسانی این روایت را از نظر متن و سند، منکر و [[باطل]] دانستهاند<ref>ابن حبان، ج۲، ص۳۰۸؛ ابن اثیر، ج۷، ص۲۹۸؛ ذهبی، ج۴، ص۳۴؛ ابن حجر، السان، ج۵، ص۳۷۶؛ امینی، ج۱۱، ص۱۰۶؛ مجلسی، مرآن، پاورقی، ج۳، ص۵۲.</ref>. [[ابن جوزی]]<ref>ابن جوزی، ج۱، ص۲۹۴.</ref> با [[لعن]] بر [[جعل]] کننده این [[حدیث]]، علت جعل را [[سخریه]] [[اسلام]] دانسته و به نقل از [[ابوحاتم]]، این حدیث را بیپایه و سند آن را بیارزش خوانده است.<ref>[[ | [[ابن حجر]]، وی را غیر منسوب خوانده و از او در قسم اول الاصابه<ref>الاصابه، ج۷، ص۳۲۱.</ref> یاد کرده، همانگونه که [[ذهبی]]<ref>ذهبی، ج۴، ص۳۴.</ref> نیز به [[صحابی]] بودن وی تصریح نموده است. بر پایه تنها [[روایت]] بر جا مانده از وی، [[رسول خدا]]{{صل}} با الاغ سیاهی از [[غنایم]] [[خیبر]] [[گفتگو]] کرد و آن را [[یعفور]] نامید. الاغ پس از [[رحلت پیامبر]]، در سوگ آن [[حضرت]] خود را در [[چاه]] آبی که از [[ابوالهیثم بن تیهان]] بود، انداخت و مرد<ref>ابن عساکر، ج۴، ص۲۳۲؛ راوندی، الخرائج و الجرائح، ج۴۲، ص۱؛ همو، قصص، ص۳۱۰؛ قاضی عیاض، ج۱، ص۳۱۴؛ ابن کثیر، ج۶، ص۱۶۷.</ref>. این روایت در شمار [[معجزات]] رسول خدا{{صل}} نقل شده<ref>صدوق، ج۱، ص۱۶۷؛ مجلسی، بحار، ج۱۷، ص۴۰۴.</ref> و [[کلینی]]<ref>کلینی، ج۱، ص۲۳۷.</ref> آن را بدون [[سند]]، از [[امیر مؤمنان]]{{ع}} روایت کرده است. کسانی این روایت را از نظر متن و سند، منکر و [[باطل]] دانستهاند<ref>ابن حبان، ج۲، ص۳۰۸؛ ابن اثیر، ج۷، ص۲۹۸؛ ذهبی، ج۴، ص۳۴؛ ابن حجر، السان، ج۵، ص۳۷۶؛ امینی، ج۱۱، ص۱۰۶؛ مجلسی، مرآن، پاورقی، ج۳، ص۵۲.</ref>. [[ابن جوزی]]<ref>ابن جوزی، ج۱، ص۲۹۴.</ref> با [[لعن]] بر [[جعل]] کننده این [[حدیث]]، علت جعل را [[سخریه]] [[اسلام]] دانسته و به نقل از [[ابوحاتم]]، این حدیث را بیپایه و سند آن را بیارزش خوانده است.<ref>[[حسین حسینیان مقدم|حسینیان مقدم، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابومنظور»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۵۳۱.</ref> | ||
==منابع== | ==منابع== |