ابومنظور

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

ابن حجر، وی را غیر منسوب خوانده و از او در قسم اول الاصابه[۱] یاد کرده، همانگونه که ذهبی[۲] نیز به صحابی بودن وی تصریح نموده است. بر پایه تنها روایت بر جا مانده از وی، رسول خدا (ص) با الاغ سیاهی از غنایم خیبر گفتگو کرد و آن را یعفور نامید. الاغ پس از رحلت پیامبر، در سوگ آن حضرت خود را در چاه آبی که از ابوالهیثم بن تیهان بود، انداخت و مرد[۳]. این روایت در شمار معجزات رسول خدا (ص) نقل شده[۴] و کلینی[۵] آن را بدون سند، از امیر مؤمنان (ع) روایت کرده است. کسانی این روایت را از نظر متن و سند، منکر و باطل دانسته‌اند[۶]. ابن جوزی[۷] با لعن بر جعل کننده این حدیث، علت جعل را سخریه اسلام دانسته و به نقل از ابوحاتم، این حدیث را بی‌پایه و سند آن را بی‌ارزش خوانده است.[۸]

منابع

پانویس

  1. الاصابه، ج۷، ص۳۲۱.
  2. ذهبی، ج۴، ص۳۴.
  3. ابن عساکر، ج۴، ص۲۳۲؛ راوندی، الخرائج و الجرائح، ج۴۲، ص۱؛ همو، قصص، ص۳۱۰؛ قاضی عیاض، ج۱، ص۳۱۴؛ ابن کثیر، ج۶، ص۱۶۷.
  4. صدوق، ج۱، ص۱۶۷؛ مجلسی، بحار، ج۱۷، ص۴۰۴.
  5. کلینی، ج۱، ص۲۳۷.
  6. ابن حبان، ج۲، ص۳۰۸؛ ابن اثیر، ج۷، ص۲۹۸؛ ذهبی، ج۴، ص۳۴؛ ابن حجر، السان، ج۵، ص۳۷۶؛ امینی، ج۱۱، ص۱۰۶؛ مجلسی، مرآن، پاورقی، ج۳، ص۵۲.
  7. ابن جوزی، ج۱، ص۲۹۴.
  8. حسینیان مقدم، حسین، مقاله «ابومنظور»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۵۳۱.