بحث:آیا اعتقاد به علم غیب امام غلو است؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۸:۴۰
، ۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۱←نظریه دوم: غلو نبودن اعتقاد به آگاهی امامان از امور غیبی (نظریه امامیه)
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
====نظریه دوم: غلو نبودن اعتقاد به آگاهی امامان از امور غیبی (نظریه امامیه)==== | ====نظریه دوم: غلو نبودن اعتقاد به آگاهی امامان از امور غیبی (نظریه امامیه)==== | ||
در مقابل وهابیت و مقصره، [[پیروان | در مقابل وهابیت و مقصره، [[پیروان اهل بیت]](ع) اصل برخورداری [[امامان دوازدهگانه]]{{ع}} از علوم ویژه الهی که در برخی اصطلاحات و استعمالات از آن به [[علم لدنی]] یا [[آگاهی از امور غیبی]] یاد میشود، [[غلو]] ندانسته و بر این قول ادله گوناگونی اقامه کردهاند: | ||
# '''دلیل امکانی:''' اگر [[خداوند]] خودش مخلوقی [[خلق]] کرده و او را عالم و [[آگاه بر اعمال بشر]] کرده و در سائر صفات نیز او را به آخرین کمال که از [[تصوّر]] ما خارج است، نائل کرده باشد، این مسأله نه تنها به لحاظ عقلی ممکن است، بلکه معنای غلو نیز در این فرض منتفی است و از طرفی اگر [[خدای متعال]] به او برای [[اثبات]] [[حقّانیت]] خود قوۀ [[اعجاز]] [[مرحمت]] فرموده به طوری که با [[اذن پروردگار]] میتواند مرده زنده کرده و [[قبض روح]] نماید، چنانچه [[حضرت عیسی]]{{ع}} انجام میداده؛ لذا دیگر نمیتوان گفت این [[فیض الهی]] فراتر از [[حق]] اوست<ref>ر.ک: قاضی طباطبایی، سید محمدعلی، مقدمهای بر کتاب علم امام، ص۵۲۰.</ref>. | # '''دلیل امکانی:''' اگر [[خداوند]] خودش مخلوقی [[خلق]] کرده و او را عالم و [[آگاه بر اعمال بشر]] کرده و در سائر صفات نیز او را به آخرین کمال که از [[تصوّر]] ما خارج است، نائل کرده باشد، این مسأله نه تنها به لحاظ عقلی ممکن است، بلکه معنای غلو نیز در این فرض منتفی است و از طرفی اگر [[خدای متعال]] به او برای [[اثبات]] [[حقّانیت]] خود قوۀ [[اعجاز]] [[مرحمت]] فرموده به طوری که با [[اذن پروردگار]] میتواند مرده زنده کرده و [[قبض روح]] نماید، چنانچه [[حضرت عیسی]]{{ع}} انجام میداده؛ لذا دیگر نمیتوان گفت این [[فیض الهی]] فراتر از [[حق]] اوست<ref>ر.ک: قاضی طباطبایی، سید محمدعلی، مقدمهای بر کتاب علم امام، ص۵۲۰.</ref>. | ||
# '''[[دلیل عقلی]]:''' [[علوم]] خداوند ذاتی، [[ازلی]]، [[حقیقی]] و غیر مخلوق است و علوم مخلوقین ممکن، اعطایی، حادث و مخلوق. در علوم [[خدا]] [[تغییر]]، ممتنع و در [[علم]] خلق تبدل ممکن است<ref>بریلوی، احمد رضا، الدولة المکیة، ص۲۱۲.</ref>. با توجه به خصوصیات این دو علم، دستیابی مخلوقین به علوم، به صورت کامل، جز اعطاء از جانب خداوند نیست، بنابراین غلوی در کار نیست<ref>ر.ک: باقری، سید محمد فائز، بررسی علم اولیای الهی، ص۱۵۴-۱۶۴.</ref>. | # '''[[دلیل عقلی]]:''' [[علوم]] خداوند ذاتی، [[ازلی]]، [[حقیقی]] و غیر مخلوق است و علوم مخلوقین ممکن، اعطایی، حادث و مخلوق. در علوم [[خدا]] [[تغییر]]، ممتنع و در [[علم]] خلق تبدل ممکن است<ref>بریلوی، احمد رضا، الدولة المکیة، ص۲۱۲.</ref>. با توجه به خصوصیات این دو علم، دستیابی مخلوقین به علوم، به صورت کامل، جز اعطاء از جانب خداوند نیست، بنابراین غلوی در کار نیست<ref>ر.ک: باقری، سید محمد فائز، بررسی علم اولیای الهی، ص۱۵۴-۱۶۴.</ref>. |