←منابع
(←منابع) |
|||
خط ۲۱۰: | خط ۲۱۰: | ||
زنان [[جاهلی]]، مردان خود را به [[ننگ]] زن بودن، به جنگ [[تشویق]] میکردند و زنان [[مسلمان]] در سایه [[مساوات]] [[اجتماعی]] [[هویت]] خود را به تمامی بروز میدادند و اینکه در عرصه [[تصدی]] مسئولیتهای اجتماعی و [[سیاسی]] همپا و همدوش مردان خویشند. تحقق والای این مساوات در [[یاران مهدی]]{{ع}} است. [[جابر]] جُعْفی<ref>جابر بن یزید جعفی از اصحاب امام باقر و امام صادق{{عم}} و از راویان ثقه و دارای تألیفات متعدد بوده است. ر.ک: رجال النجاشی، ص۱۲۸-۱۲۹؛ معجم رجال الحدیث، ج۴، ص۱۷-۲۷؛ قاموس الرجال، ج۲، ص۵۳۲-۵۵۰.</ref> از [[امام باقر]]{{ع}} درباره [[ظهور]] [[حضرت ولیعصر]]{{ع}} نقل کرده است که فرمود چون [[مهدی]]{{ع}} آید میان [[رکن و مقام]] [[نماز]] گزارد، آنگاه روی به [[مردم]] کند و فریاد برآرد: {{متن حدیث|إِلَّا أَنَّا نَسْتَنْصِرُ اللَّهَ الْيَوْمَ وَ كُلَّ مُسْلِمٍ}}. (بدانید که ما امروز از [[خدا]] [[یاری]] میجوییم و از [[مسلمانان]]). سپس [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: «و به خدا سوگند سیصد و سیزده تن نزد او گرد میآیند که در میان آنان پنجاه زن هست. آنان بدون قراری از پیش، از این سوی و آن سوی مانند ابرهای پراکنده پاییزی به هم میپیوندند و در مکه به حضور مهدی میرسند»<ref>{{متن حدیث|وَ يَجِيءُ وَ اللَّهِ ثَلَاثُ مِائَةٍ وَ بِضْعَةَ عَشَرَ رَجُلًا فِيهِمْ خَمْسُونَ امْرَأَةً يَجْتَمِعُونَ بِمَكَّةَ عَلَى غَيْرِ مِيعَادٍ قَزَعاً كَقَزَعِ الْخَرِيفِ}}؛ تفسیر العیاشی، ج۱، ص۶۵؛ تفسیر البرهان، ج۱، ص۱۶۴؛ بحارالانوار، ج۵۲، ص۲۲۲.</ref>. این [[مساوات]] همه جانبه و فراگیری است که با [[سیره پیامبر اکرم]]{{صل}} برای همگان به ارمغان آمد<ref>[[مصطفی دلشاد تهرانی|دلشاد تهرانی، مصطفی]]، [[سیره نبوی ج۲ (کتاب)|سیره نبوی]]، ج۲، ص ۵۴۵؛ [[گلشاد حیدری|حیدری، گلشاد]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم]]، ص ۱۲۳-۱۲۴.</ref> | زنان [[جاهلی]]، مردان خود را به [[ننگ]] زن بودن، به جنگ [[تشویق]] میکردند و زنان [[مسلمان]] در سایه [[مساوات]] [[اجتماعی]] [[هویت]] خود را به تمامی بروز میدادند و اینکه در عرصه [[تصدی]] مسئولیتهای اجتماعی و [[سیاسی]] همپا و همدوش مردان خویشند. تحقق والای این مساوات در [[یاران مهدی]]{{ع}} است. [[جابر]] جُعْفی<ref>جابر بن یزید جعفی از اصحاب امام باقر و امام صادق{{عم}} و از راویان ثقه و دارای تألیفات متعدد بوده است. ر.ک: رجال النجاشی، ص۱۲۸-۱۲۹؛ معجم رجال الحدیث، ج۴، ص۱۷-۲۷؛ قاموس الرجال، ج۲، ص۵۳۲-۵۵۰.</ref> از [[امام باقر]]{{ع}} درباره [[ظهور]] [[حضرت ولیعصر]]{{ع}} نقل کرده است که فرمود چون [[مهدی]]{{ع}} آید میان [[رکن و مقام]] [[نماز]] گزارد، آنگاه روی به [[مردم]] کند و فریاد برآرد: {{متن حدیث|إِلَّا أَنَّا نَسْتَنْصِرُ اللَّهَ الْيَوْمَ وَ كُلَّ مُسْلِمٍ}}. (بدانید که ما امروز از [[خدا]] [[یاری]] میجوییم و از [[مسلمانان]]). سپس [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: «و به خدا سوگند سیصد و سیزده تن نزد او گرد میآیند که در میان آنان پنجاه زن هست. آنان بدون قراری از پیش، از این سوی و آن سوی مانند ابرهای پراکنده پاییزی به هم میپیوندند و در مکه به حضور مهدی میرسند»<ref>{{متن حدیث|وَ يَجِيءُ وَ اللَّهِ ثَلَاثُ مِائَةٍ وَ بِضْعَةَ عَشَرَ رَجُلًا فِيهِمْ خَمْسُونَ امْرَأَةً يَجْتَمِعُونَ بِمَكَّةَ عَلَى غَيْرِ مِيعَادٍ قَزَعاً كَقَزَعِ الْخَرِيفِ}}؛ تفسیر العیاشی، ج۱، ص۶۵؛ تفسیر البرهان، ج۱، ص۱۶۴؛ بحارالانوار، ج۵۲، ص۲۲۲.</ref>. این [[مساوات]] همه جانبه و فراگیری است که با [[سیره پیامبر اکرم]]{{صل}} برای همگان به ارمغان آمد<ref>[[مصطفی دلشاد تهرانی|دلشاد تهرانی، مصطفی]]، [[سیره نبوی ج۲ (کتاب)|سیره نبوی]]، ج۲، ص ۵۴۵؛ [[گلشاد حیدری|حیدری، گلشاد]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم]]، ص ۱۲۳-۱۲۴.</ref> | ||
==مساوات در سیره سیاسی پیامبر اعظم== | |||
[[تساوی]] و [[برابری]] دغدغه همه [[انبیای الهی]] [[خاصه]] [[پیامبر اسلام]] در [[سیره]] حکومتیاش بود. پیامبر اسلام آن را به عنوان یک نیاز دایمی [[بشر]] و به عنوان فصل مقوم [[کرامت]] ذاتی [[انسان]]، برای همگان بدون هیچگونه [[برتری]] [[عرب]] یا [[عجم]]، سیاه یا سفید و... خواهان است. [[حضرت]] در [[حجة الوداع]] از برابری همگان در بهرهوری از امکانات و نعمات [[الهی]] سخن گفت و آن را یک [[حق]] مسلم [[خدادادی]] به [[بنی آدم]] معرفی کرد<ref>مارسل بوازار، اسلام و حقوق بشر، ترجمه محسن مؤیدی، ص۵۰.</ref>. چنین توجهی از [[اسلام]] به تساوی و برابری موجب آن بود که اولین سنگ بنای [[نظام اجتماعی]] مبتنی بر برابری در اسلام چیده شود<ref>مارسل بوازار، اسلام و حقوق بشر، ترجمه محسن مؤیدی، ص۲۸.</ref> و در آن همه [[مسلمانان]] و [[اقلیتهای دینی]] و [[نژادی]] به یک نسبت و به مانند دندانههای یک شانه با هم برابر تلقی شوند. پیامبر اسلام فرمود: {{متن حدیث|النَّاسُ كُلُّهُمْ سَوَاءٌ كَأَسْنَانِ الْمُشْطِ}}<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ص۵۷۹.</ref>. به همین جهت پیامبر اسلام در تلاش بود تا برابری برای همه [[انسانها]] یک حق تلقی شود تا از حق برابر در نعمات الهی و [[فرصتها]] برخوردار شوند و [[جامعه]] دچار فاصله طبقاتی نگردد.<ref>جمعی از محققان جامعه اسلامی فرهنگیان و پژوهشکده علوم و اندیشه سیاسی، [[سیره سیاسی پیامبر اعظم (کتاب)|سیره سیاسی پیامبر اعظم]] ص ۵۴.</ref> | |||
==منابع== | ==منابع== |