جز
جایگزینی متن - 'غایب' به 'غایب'
جز (جایگزینی متن - '{{یادآوری پانویس}} ' به '') |
جز (جایگزینی متن - 'غایب' به 'غایب') |
||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
#'''[[پایداری]] در [[محبت]] [[اهل بیت]]{{عم}}:''' یکی از [[وظایف]] مهم ما در هر عصر و زمان، [[محبت]] و [[دوستی]] با [[اهل بیت]] [[پیامبر]]{{صل}} در [[جایگاه]] [[دوستان]] [[خداوند]] سبحانه و تعالی است. در [[دوران غیبت]] واپسین پیشوای [[معصوم]]، به سبب [[پنهانزیستی]] [[امام]]، ممکن است عواملی [[انسان]] را از این [[وظیفه]] مهم دور سازد؛ از این رو در [[روایات]]، سفارش شده است که بر [[محبت]] به آن [[انوار]] [[مقدس]] پایدار باشیم. فراموش نکنیم این [[محبت]]، [[دستور]] [[پروردگار]] متعال است. سالها پیش از آنکه آن حضرت، زندگی دنیایی خود را آغاز کند، انسانهای [[پاک]] به او ابراز [[محبت]] کردهاند. [[رسول اکرم]]{{صل}}، آن اشرف [[انبیا]] و واپسین فرستاده الهی، آنگاه که سخن از واپسین [[وصی]] خود به میان میآورد، در نهایت [[احترام]]، از بزرگترین واژگان [[محبت]] یعنی {{عربی|" بِأَبِي وَ أُمِّي "}}؛ بهره برده است؛ آنجا که فرمود: "پدر و مادرم فدایش باد! که او همنام من و شبیه من و شبیه [[موسی بن عمران]] است که بر او نورهایی احاطه دارد .... "<ref>{{متن حدیث|" بِأَبِي وَ أُمِّي سَمِيِّي وَ شَبِيهِي وَ شَبِيهُ مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ عَلَيْهِ جُيُوبُ النُّور"}}، علی بن محمّد خزاز قمی، کفایة الاثر، ص ۱۵۶</ref> | #'''[[پایداری]] در [[محبت]] [[اهل بیت]]{{عم}}:''' یکی از [[وظایف]] مهم ما در هر عصر و زمان، [[محبت]] و [[دوستی]] با [[اهل بیت]] [[پیامبر]]{{صل}} در [[جایگاه]] [[دوستان]] [[خداوند]] سبحانه و تعالی است. در [[دوران غیبت]] واپسین پیشوای [[معصوم]]، به سبب [[پنهانزیستی]] [[امام]]، ممکن است عواملی [[انسان]] را از این [[وظیفه]] مهم دور سازد؛ از این رو در [[روایات]]، سفارش شده است که بر [[محبت]] به آن [[انوار]] [[مقدس]] پایدار باشیم. فراموش نکنیم این [[محبت]]، [[دستور]] [[پروردگار]] متعال است. سالها پیش از آنکه آن حضرت، زندگی دنیایی خود را آغاز کند، انسانهای [[پاک]] به او ابراز [[محبت]] کردهاند. [[رسول اکرم]]{{صل}}، آن اشرف [[انبیا]] و واپسین فرستاده الهی، آنگاه که سخن از واپسین [[وصی]] خود به میان میآورد، در نهایت [[احترام]]، از بزرگترین واژگان [[محبت]] یعنی {{عربی|" بِأَبِي وَ أُمِّي "}}؛ بهره برده است؛ آنجا که فرمود: "پدر و مادرم فدایش باد! که او همنام من و شبیه من و شبیه [[موسی بن عمران]] است که بر او نورهایی احاطه دارد .... "<ref>{{متن حدیث|" بِأَبِي وَ أُمِّي سَمِيِّي وَ شَبِيهِي وَ شَبِيهُ مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ عَلَيْهِ جُيُوبُ النُّور"}}، علی بن محمّد خزاز قمی، کفایة الاثر، ص ۱۵۶</ref> | ||
#'''[[پرهیزگاری]]:''' پروای الهی، در همه زمانها لازم و [[واجب]] است؛ اما در [[دوران غیبت]] به [[دلیل]] شرایط خاص، اهمیت بیشتری دارد؛ چرا که در این دوران، عوامل فراوانی دست به هم داده تا [[انسانها]] را به بیراهه کشانده [[گمراه]] سازند. [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: "هرکس شاد میشود از آنکه از [[یاران قائم]] باشد، پس میبایست [[پرهیزکار]] بوده، نیکوییهای [[اخلاقی]] را عمل کند؛ در حالی که [[منتظر]] است؛ پس اگر از [[دنیا]] برود و پس از آن، [[قائم]] [[قیام]] کند، پاداشی مانند آنکس که [[قائم]] را [[درک]] نماید، خواهد داشت؛ پس کوشش کنید و [[منتظر]] باشید. گوارایتان بادای گروه مورد [[رحمت]] الهی واقع شده!" <ref> نعمانی، الغیبة، ص ۲۰۰</ref> | #'''[[پرهیزگاری]]:''' پروای الهی، در همه زمانها لازم و [[واجب]] است؛ اما در [[دوران غیبت]] به [[دلیل]] شرایط خاص، اهمیت بیشتری دارد؛ چرا که در این دوران، عوامل فراوانی دست به هم داده تا [[انسانها]] را به بیراهه کشانده [[گمراه]] سازند. [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: "هرکس شاد میشود از آنکه از [[یاران قائم]] باشد، پس میبایست [[پرهیزکار]] بوده، نیکوییهای [[اخلاقی]] را عمل کند؛ در حالی که [[منتظر]] است؛ پس اگر از [[دنیا]] برود و پس از آن، [[قائم]] [[قیام]] کند، پاداشی مانند آنکس که [[قائم]] را [[درک]] نماید، خواهد داشت؛ پس کوشش کنید و [[منتظر]] باشید. گوارایتان بادای گروه مورد [[رحمت]] الهی واقع شده!" <ref> نعمانی، الغیبة، ص ۲۰۰</ref> | ||
#'''[[پیروی]] از دستورهای [[امامان]]{{عم}}:''' از آنجا که همه [[امامان]]{{عم}}، [[نور]] واحدی هستند، دستورها و فرمودههای ایشان نیز یک [[هدف]] را دنبال میکند؛ بنابراین، [[پیروی]] از هر کدام، [[پیروی]] از همه آنها است. در زمانی که یکی از آنها در دسترس نیست، دستورهای دیگران چراغ راه [[هدایت]] است. [[امام صادق]]{{ع}} در پاسخ کسی که گفت: " شنیدهایم [[صاحب الامر]] | #'''[[پیروی]] از دستورهای [[امامان]]{{عم}}:''' از آنجا که همه [[امامان]]{{عم}}، [[نور]] واحدی هستند، دستورها و فرمودههای ایشان نیز یک [[هدف]] را دنبال میکند؛ بنابراین، [[پیروی]] از هر کدام، [[پیروی]] از همه آنها است. در زمانی که یکی از آنها در دسترس نیست، دستورهای دیگران چراغ راه [[هدایت]] است. [[امام صادق]]{{ع}} در پاسخ کسی که گفت: " شنیدهایم [[صاحب الامر]] غایب خواهد شد؛ پس چه کنیم؟ فرمود: چنگ بزنید به آنچه از [[پیشوایان]] قبل در دستتان است، تا اینکه امر بر شما آشکار شود"<ref>[[شیخ طوسی]]، کتاب الغیبة، ص ۱۵۹، ح ۴ و ۵</ref>. | ||
#'''دستگیری از ضعفا و فقیران:''' کمک به ضعفا و محرومان در همه زمانها کاری بس ارزشمند است و در [[دین اسلام]] به آن سفارش شده است؛ اما به [[علت غیبت]] [[امام]]، در [[دوران غیبت]] [[ارزش]] بیشتری دارد. [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: "... هر آینه باید قوی شما ضعیفتان را کمک نماید و باید ثروتمندتان بر فقیرتان عطوفت نماید و فرد برای برادر دینی خود خیرخواهی نماید ... پس اگر شخص در این حال از [[دنیا]] رفت پیش از آنکه [[قائم]] [[ظهور]] کند، [[شهید]] از [[دنیا]] رفته است .... "<ref> محمد بن ابی القاسم طبری آملی، بشارة المصطفی، ص ۱۱۳</ref> البته [[فقر]]، گاهی [[فقر]] اقتصادی و گاهی [[فقر]] فرهنگی و معنوی است. | #'''دستگیری از ضعفا و فقیران:''' کمک به ضعفا و محرومان در همه زمانها کاری بس ارزشمند است و در [[دین اسلام]] به آن سفارش شده است؛ اما به [[علت غیبت]] [[امام]]، در [[دوران غیبت]] [[ارزش]] بیشتری دارد. [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: "... هر آینه باید قوی شما ضعیفتان را کمک نماید و باید ثروتمندتان بر فقیرتان عطوفت نماید و فرد برای برادر دینی خود خیرخواهی نماید ... پس اگر شخص در این حال از [[دنیا]] رفت پیش از آنکه [[قائم]] [[ظهور]] کند، [[شهید]] از [[دنیا]] رفته است .... "<ref> محمد بن ابی القاسم طبری آملی، بشارة المصطفی، ص ۱۱۳</ref> البته [[فقر]]، گاهی [[فقر]] اقتصادی و گاهی [[فقر]] فرهنگی و معنوی است. | ||